Po dokonaniu odbioru nowego mieszkania często jesteśmy zaskoczeni niespodziankami w stylu: dudniącej instalacji, niedomykających się okien, braku możliwości pionowego montażu mebli kuchennych na ścianach. Oczywiście wszelkie wady przez nas dostrzeżone powinny być usunięte w okresie 3-letniej rękojmi przez dewelopera sprzedającego nam mieszkanie. Ale ten, kto miał do czynienia z naszymi firmami deweloperskimi wie, iż nie jest to wcale proste. Aby uniknąć niepotrzebnych sporów, a nawet procesów sądowych spróbujmy przed podpisaniem protokołu odbioru dokładnie obejrzeć mieszkanie. Jeśli mamy możliwość skorzystajmy z rady specjalisty (wydatek od
50zł do 500 zł), osoby z uprawnieniami budowlanymi w zakresie projektowania lub wykonywania budynków.
Jeśli zdecydujemy się jednak dokonać odbioru technicznego na własną rękę powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiednie wyposażenie, czyli poziomnicę, miarkę i plan lokalu.
Po pierwsze sprawdzamy: metraż lokalu (gdy jest mniej deweloper musi zwrócić różnicę), czy kształt pomieszczeń jest prawidłowy (czy są kąty proste, czy ściany są pionowe), rozmieszczenie ścianek działowych, wysokość sufitu, miejsca połączeń ścian z sufitami (drobne rysy na ścianach pokrytych płytami gipsowo- kartonowymi świadczą o nieprawidłowym ich wykonaniu), czy nie ma wilgoci (nie dajmy się zwieść informacją o świeżości tynków), mokre plamy mogą świadczyć nieszczelności instalacji czy prawidłowo działa wentylacja (przykładając kartkę papieru - karta powinna przyssać się do kratki lub przykładając zapaloną zapalniczkę - płomień powinien się odchylać w kierunki kratki).
Po wstępnej ocenie ogólnego stanu mieszkania dokonujemy odbioru: instalacji wodociągowej (patrzymy czy po odkręceniu zaworów nie widać przecieków oraz czy liczniki pracują prawidłowo), instalacji kanalizacyjnej (sprawdzamy czy woda spływa, nie korkuje się), ścian odnośnie spełnienia warunków ochrony przed hałasem (najprościej poprosić sąsiada o możliwość wykonania testu - niech włączy głośno muzykę) - norma 50 decybeli. Za dodatkowe wyciszenie ścian (niespełniających warunków normowych), a co za tym idzie zmniejszenie powierzchni lokalu powinien zapłacić deweloper, stanu wylewki na podłodze (czy nie jest popękana, czy jest pozioma, czy nie faluje przy chodzeniu po niej, czy między wylewką a ścianą znajduje się wyraźna przerwa wypełniona pianką), instalacji elektrycznej, najprościej przy pomocy żarówki z obudową i kabelkami sprawdzamy wszystkie gniazdka elektryczne, następnie sprawdzamy rozmieszczenie wszystkich włączników jak i położenie bezpieczników i ich stan, instalacji gazowej (tylko przy udziale specjalisty z gazowni, który sprawdzi szczelność i prawidłowe działanie zaworów, koszt około 200zł).
I na koniec zostały nam już tylko drzwi i okna: sprawdzamy czy przy otwieraniu i zamykaniu okien wyczuwamy opór (powinny być wyregulowane), sprawdzamy odchył w pionie i poziomie (warunki normowe mówią o górnej granicy: 2mm na długości oraz 3 mm na szerokości), sprawdzamy czy szyby nie są porysowane lub zabrudzone farbą,
sprawdzamy czy drzwi wejściowe mają szczelinę między dolną krawędzią skrzydła a wylewką, uwzględniającą grubość posadzki czy parkietu.
W wypadku zastosowania w naszym mieszkaniu drzwi i okien antywłamaniowych żądajmy odpowiedniej dokumentacji i atestów. Może to być naprawdę ważne przy ubezpieczaniu mieszkania i ewentualnym włamaniu.
Postępując w w/w sposób wychwycimy większość usterek i będziemy mogli użytkować normalnie mieszkanie, nie kłopocząc się i nie walcząc z deweloperem czy też spółdzielnią.
Filmy