Chodzą do najlepszych szkół, a ich czas po lekcjach szczelnie wypełniony jest nauką języków obcych, kursami i zajęciami sportowymi. Wszechstronny rozwój ma im zagwarantować osiągnięcie sukcesu. Zanim to jednak nastąpi, dziecko powinno mieć czas i sposobność odkrycia w sobie talentu, który potem mogłoby rozwijać.
tak, samo je w sobie odnalazło, a my, jako rodzice, pomagamy w ich realizacji
31%
może nie pasje, ale są rzeczy, które uwielbia robić
32%
raczej nie, jest zdolne, owszem, ale nie ma wyraźnego hobby czy zainteresowań
22%
nie, przynajmniej nic mi o tym niie wiadomo
15%
Ile znamy Agatek, ilu Piotrusiów, którzy już w szkole podstawowej nie wiedzieli, czym jest bezczynność? Wszechstronny rozwój ma im zapewnić łatwiejsze, dorosłe życie. Chodzą więc do najlepszych szkół, a ich czas po lekcjach jest szczelnie wypełniony nauką języków obcych, kursami rysunku i malarstwa, tenisem, jazdą konną czy zajęciami w szkole tańca. Ich rodzice wierzą, że tylko w ten sposób nie przegapią tej jednej iskry, która w przyszłości zapłonie ogniem wielkiego talentu.
Talent - co to jest?Doświadczeni pedagodzy i nauczyciele wiedzą, że trudno zdefiniować pojęcie talentu. Zwykle pierwszym jego objawem jest właśnie pomysłowość i cierpliwość w realizowaniu swojej pasji.
-
Talent nie jest wrodzoną cechą. Liczy się chęć i kreatywność - uważa
Oliwia Kubacka z pracowni edukacyjno-artystycznej Terefere w Gdyni. -
Zwykle o pewnych predyspozycjach świadczy zamiłowanie dziecka do niektórych czynności, dające się łatwo zauważyć. Dziecko bez przerwy nuci, podryguje w rytm muzyki, ciągle i wszędzie rysuje - warto zwrócić na to uwagę i rozwijać te zdolności. Jeśli trzy-, czterolatek potrafi zrobić coś z niczego, albo zamiast odtwarzać, realizuje własne wizje, to świetny punkt wyjścia do rozwinięcia talentu.
-
W moim odczuciu talent to to samo, co zdolności, uzdolnienie do czegoś, pewna łatwość, również techniczna - dodaje
Ewa Próchniak, nauczycielka fortepianu w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej w Gdańsku. -
W muzyce to bardzo dobry słuch i wrażliwość na dźwięk. Ale nawet ktoś utalentowany powinien być na tyle elastyczny, by dać się pokierować pedagogowi w dobrą stronę.
Jak rozpoznać talent?Obserwujmy nasze dzieci i pozwólmy im na własne poszukiwania. Istnieje spora szansa, że zasypując je najróżniejszymi dodatkowymi zajęciami przegapimy jedyną drogę, na której dziecko miałoby szansę realizować swoje zdolności i odnosić sukcesy.
-
Utalentowane dziecko zazwyczaj jest kreatywne i pomysłowe. Wykazuje własną inwencję twórczą. Poznawanie nowych rzeczy sprawia mu przyjemność i potrafi zorganizować sobie zajęcia z ulubionej dziedziny - mówi
Katarzyna Gołąb, instruktor w Akademii Plastycznej dla Dzieci. -
Musimy wspierać dziecko w poszukiwaniach i rozwijaniu talentu. Starajmy się jak najwięcej mu pokazać, aby mogło poznać świat i swoje możliwości. Pozwólmy na swobodę działania, a jednocześnie zachęcajmy do podejmowania kolejnych wyzwań. Nie pozwólmy na to, żeby się zniechęciło. Sam talent nie zapewnia sukcesu. To ciężka praca sprawia, że dziecko może coś osiągnąć - podkreśla.
O tym, że warto dać dziecku wybór i pozwolić mu zdecydować o tym, jaką zdolność chciałoby w sobie rozwijać, mówią sami rodzice.
-
Igor jako trzylatek sam budował instrument ze wszystkiego, co miał pod ręką. Potrafił odtworzyć zestaw perkusyjny niewiarygodnie wiernie - opowiada
Sylwia Falecka, mama wybitnie uzdolnionego małego perkusisty Igora. -
I na tym instrumencie grał całą formę, potrafił zapamiętać i odtworzyć godzinny koncert! Choć byliśmy bardzo dalecy od doszukiwania się w trzylatku talentu, nie dało się go nie zauważyć.
Czy każdy talent rozbłyśnie pełnym światłem?Wokół nas jest mnóstwo utalentowanych ludzi, którzy nie zdają sobie sprawy ze własnego potencjału. A talent niezauważony, niepielęgnowany, nie może się rozwijać.
-
To, czy zdolności rozkwitną, zależy od wielu czynników: rodziny, okoliczności, stylu życia, warunków ekonomicznych - zauważa psycholog
Krystyna Moroz-Kraińska z Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Gdańsku. -
Dziecko musi funkcjonować w określonych warunkach, żeby talent się rozwijał. Potrzebuje przy tym indywidualnego podejścia, zarówno ze strony bliskich, jak i pedagogów.
A kiedy talentu... brak?Talent można w sobie... wypracować. Być może tym darem, którego poszukujemy, jest pasja, a nie szczególne zdolności? Doświadczenie uczy, że sam talent, niepoparty pracą, nie obroni się. Ciężka praca zaś ma szansę uczynić nas i nasze dzieci wybitnymi w jakiejś dziedzinie.
-
Talent to czasem zdolności ruchowe i umiejętność koncentracji, a czasem wrodzona pracowitość i upór w dążeniu do celu - mówi
Marek Wilusz z Klubu Kyokushin-kan Karate-do w Gdyni. -
W karate wystarczy pracowitość, by osiągnąć sukces. Celem jest zdobycie czarnego pasa: to droga, którą każdy może przejść i przechodzi ją w innym tempie. Czasem szybko, czasem wolniej - ale jak się idzie wolniej, to więcej można zobaczyć, więcej doświadczyć.
Czy to artysta, czy sportowiec - droga przed każdym utalentowanym dzieckiem powinna wyglądać podobnie. Predyspozycje możemy zamienić na sukces tylko wtedy, gdy pamiętać będziemy o tym, że to trening czyni mistrza.
-
Tylko 2 proc. populacji to ludzie uzdolnieni sportowo, dlatego wniosek nasuwa się sam, liczy się przede wszystkim praca. Wśród niektórych dziedzin sportowych, np. gra w koszykówkę, pływanie, znaczenie mają też pewne predyspozycje w budowie ciała, najczęściej wysocy osiągają tu sukcesy - tłumaczy
Ireneusz Tarasewicz ze Szkoły Pływania Nasze Dziecko.
Poszukując w dziecku talentu nie powinniśmy się śpieszyć, lecz bacznie obserwować i wspierać malca w podejmowanych próbach odnalezienia własnej drogi. A jeśli da się ponieść jakiejś pasji - zachęcać do pracy, bo to jedyna droga do osiągnięcia sukcesu.
-
Mam stale w pamięci słowa Paderewskiego, że talent to tylko 5 proc., a reszta to mozolna, ciężka i przede wszystkim systematyczna praca - podsumowuje Ewa Próchniak.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy