Babo, która dziś ok 8 zwolniłaś przed pasami na Zaspie, przy dworcu, żeby potem dać po gazie i na pasach potrącić mnie, przejechać mi po nodze i nawet się nie zatrzymać, żeby wysiąść i zobaczyć czy wszystko ok i przeprosić - nawet nie wiesz jakie miałaś szczęście. Najchętniej wsadziłabym Ci to lusterko, które na mnie złamałaś tam gdzie słońce nie dochodzi. A poważnie - ludzie, co z wami? Rozumiem, że można się zagapić, ale potem wypadało by zachować się jak człowiek. Szłam do lekarza, skonana po nie przespanej nocy, wymęczona chorobą i jeszcze coś takiego...

dlaczego nie zapamietałaś numerów r...?

potracony czlowiek nie mysli o niczym innym tylko spisaniu numerow

wszystko przed tobą, możliwe że za kilka dni zaczniesz sobie przypominać. Podobno czasem w takich sytuacjach powstaje blokada a potem mija.

Raczej nie zacznę, bo chyba wcale nie spojrzałam na rejestrację. Sprawa skończyła się na śladach bieżnika opony na nodze, miałam farta, bo chyba tylko na tym. Tylko do szału doprowadza mnie brak ludzkiej życzliwości.

a kolor pamietasz? ja bym sie przeszla po zaspie...a moze bym trafila na ten samochod..w sumie to ucieczka z miejsca wypadku. a jakby potrafila kogos powazniej...

Wiem tylko tyle, że był srebrny i aktualnie nie ma lusterka:)

no to pora sie przejsc.. a..i patrz na kazdy kolor. ja kiedys uparcie twierdzilam,ze mialam wypadek z bialym albo srebrnym samochodem..a pozniej wyszlo,ze byl niebieski. zepsute lusterko to juz bardzo charakterystyczna sprawa.

;) a jakbys wychaczyla gdzies wlasciciela volkswagena passata srebrnego to by byla zainteresowana :P nic zlego nie zrobil, po prostu jest sympatyczny :).

a co z tym lusterkiem? Jak oberwała je to chyba policja powinna je zabezpieczyć no i będzie wiadomo jaka to marka auta? Czy to oberwane lusterko pojechało z nią?

Radzę nie nakręcać się w złości tylko jak najszybciej zgłosić na policję i podać wszystkie szczegóły, które się pamięta. Może znajdzie się jakiś świadek, który zapamiętał więcej.

i gizmo ma racje..

Problem w tym, że już nie jestem zła. Nic poważnego się nie stało. Byłam totalnie rozkojarzona przez tą nie przespaną noc i chorobę, niby nie wyskoczyłam na te pasy znienacka, tylko spokojnie podeszłam, ale pewnie nie uwolnię się od pytania, czy jakiegoś procentu mojej winy w tej sytuacji nie było. Myślę, że kobieta była tak samo zszokowana tą akcją jak ja. Wolę wierzyć, że tak jak mi, gdy teraz podchodzę do pasów skacze jej adrenalina i będzie uważniejsza. Myślę, że coś takiego jej się przez dłuuugi czas już nie przydarzy. Choćby z tych powodów nie mam ochoty szarpać się z policją. Za bardzo wierzę w ludzi by sądzić, że nie wyciągnęła żadnych wniosków