Kościół p.w. św. Andrzeja Boboli jest to pierwszy i najstarszy obiekt sakralny w Sopocie, wybudowany w stylu neogotyckim. Rozbudowany został z niewielkiej kaplicy w latach 80’ XX w. Pierwotnie była to kaplica p.w. Matki Bożej Wniebowziętej, zbu¬dowana w 1870 r.
To pierwsza katolicka świątynia w Sopocie pod zaborem pruskim. Na prośbę przedstawicieli Polonii sopockiej – byłych więźniów Stutthofu – kościółkowi temu po wyzwoleniu, przyznano za patrona św. Andrzeja Bobolę, dla przypomnienia uporczywej walki toczonej w Sopocie o prawo do polskiej modlitwy. Pierwsze polskie kazania i śpiewy rozbrzmiały w kościele dopiero w 1909 roku – po długotrwałych zabiegach i po pokonaniu oporów nacjonalistycznie nastawionej części duchowieństwa niemieckiego. W okresie Wolnego Miasta Gdańska liczna Polonia sopocka starała się o zgodę na budowę własnego kościoła, ale wyjątkowo złośliwe piętrzenie komplikacji przez administrację gdańską
i sopocką uniemożliwiło zlokalizowanie zaprojektowanego już kościoła św. Andrzeja Boboli. Dzięki zgodzie biskupa Edwarda O’Rourke w roku 1935 powołano w Sopocie osobnego duszpasterza dla ludności polskiej. Trzej polscy księża,

Kochany pomyliłeś się. To nie kościół św. A. Boboli, ale kaplica najświętszej Marii Panny, którą połączono z wybudowanym w czasach PRL kościołem jest najstarszym obiektem sakralnym w Sopocie. Chociaż i to nie jest do końca prawdą, ponieważ najstarsza jest malutka kapliczka z figurką świętego, która stoi obok II LO.