Opinie do spektaklu: Beczka prochu.
Dejan DukovskiPremiera: 7 kwietnia 2002, Duża ScenaReżyseria: Grażyna KaniaScenografia i kostiumy: Vinzenz GertlerReżyseria światła: Tomasz WertWystępują:Mirosław BakaMałgorzata BrajnerGrzegorz GzylPiotr JankowskiMałgorzata OraczFlorian StaniewskiDariusz SzymaniakCzas: 100 minut (bez przerw)O inscenizacji dramatu Dejana Dukovskiego „Beczka Prochu” można powiedzieć, że to ...
Przejdź do spektaklu.

Spektek z fajerwerkami ale kiepski!!!

gdyby była przerwa w przedstawieniu na pewno wyszłabym poraz pierwszy z teatru, tyle przekleństw nie słyszłam poza filmem PSY z Lindą, nie wyobrażałam sobie,że aktorzy tak opanują to uliczne słownictwo, jestem zbulwerowana tą sztuką, zrażona do TEATRU WYBRZEŻE, śledzę na bieżąco repertuar i aż boję się na cokolwiek wybrać, żałuję, że w dużym mieście Gdańsku jesteśmy skazani na jeden teatr
stała była bywalczyni

i unikalny jak na trojmiejskie warunki,
acz tylko dla osob o mocnych nerwach,
ktore wiedza, ze teatr to nie tylko swiatynia
(klasycznego) slowa.

Beczka prochu to jeden z tych spektakli, które podnisły range Teatru wybrzeże. Bardzo dobry pomysł inscenizacyjny, któremu sprostali autorzy. A tym wszystkim, którym przeszkadzają przeklenstwa, powiem jedno: teatr nie jest od tego, żeby tylko głaskac po główce i mówić nam że świat jest piekny.

TEATR ZAWSZE KOJARZYŁ MI SIĘ Z MIEJSCEM O WYSOKIEJ KULTURZE, W KTÓRYM MOŻNA SIĘ ZRELAKSOWAĆ I ZAKOŃCZYĆ MĘCZĄCY DZIEŃ WE WSPANIAŁYM HUMORZE I Z NOWYMI SIŁAMI DO ŻYCIA. Z TAKIM TEŻ ZAMIAREM 3. XI WRAZ ZE ZNAJOMYMI POSZLIŚMY NA "BECZKĘ PROCHU". LUDZI NIEWIELE, PRZEWAŻNIE MŁODZIEŻ. PO DWÓCH MINUTACH OGLĄDANIA ODCZUŁAM WIELKI NIESMAK I ZAŻENOWANIE. MIAŁAM WRAŻENIE, ŻE TO NIE BAŁKANY- ALE POLSKA WŁAŚNIE! TAK WSPANIALE PRZEDSTAWIONY OBRAZ PIJAKÓW, MORDERCÓW, GANGÓW, CWELI, CIOT I GWAŁCICIELI. PRZEMOC, AGRESJA, OBRZYDLIWE SŁOWNICTWO KTÓRE SŁYSZY SIĘ TYLKO WŚRÓD DEGENERATÓW KTÓRZY NIE MAJĄ SZANS NA RESOCJALIZACJĘ - TO JEDYNE WALORY TEJ OCHYDNEJ SZTUKI. TO ŻENUJĄCE DLA POLSKIEJ KULTURY!! SIEDZĄC TAM CZUŁAM SIĘ OKROPNIE, BYŁO MI PO PROSTU WSTYD ZA JEJ TWÓRCÓW, KTÓRZY ZAPEWNE SPECJALNIE NIE ZROBILI PRZERWY, GDYŻ BALI SIĘ IŻ PO JEJ ZAKOŃCZENIU ZSTANĄ PUSTA SALĘ. WYCHODZILIŚMY Z TEATRU W MILCZENIU- OGÓLNIE ZNIESMACZENI I ZAWIEDZENI . NIE POWINNO SIĘ JEJ GRAĆ W TEATRZE - ALE NA DWORCU! ZASTANAWIAJĄCE JEST TO, ŻE RECENZJE I OPIS SZTUKI DALEKIE SĄ OD TEGO CO WIDZI I SŁYSZY WIDZ. i JESZCZE JEDNO: CZY WYOBRAŻACIE SOBIE PAŃSTWO OPIS SZTUKI " PROBLEMY BAŁKAŃSKIE" I NAUCZYCIELA, KTÓRY WYBIERA SIĘ NA NIĄ ZE SWOJĄ KLASĄ!!? NIKOMU NIE ŻYCZĘ TAKIEGO SZOKU JAKI JA I MOI ZNAJOMI ODCZULIŚMY. JESTEŚMY ZDOŁOWANI I ZAWIEDZENI, DO TERAZ ODCZUWAMY JEJ NEGATYWNE SKUTKI. WSPÓLCZUJĘ ALE I PODZIWIAM AKTORÓW, KTÓRZY ZDECYDOWALI SIĘ TO ZAGRAĆ.

wszystko jak w reklamie piwa : atmosfera teatru - nie wazne, dobrzy aktorzy, ktorych lubie - nie wazne, bilet niedrogi - nie wazne, przeklenstwa tlumnie rzucane w ludzi- nie wazne (tyle sie ich slyszy na ulicy), jakas fabula, ciag zdarzen, watki marnych postaci- nie wazne ; wazne to ze bylam i widzialam, ale... beczka prochu to beczka i proch, po spktaklu pobieglam szybko na dworzec, na kolejke zeby mi nie uciekla i w drodze juz o wszystkim zapomnialam, bo wybuchu nie bylo...

-Rewelacja.teatr jest wolnoscia.niestety niektorzy tego nie rozumieja.

Jestem naprawdę zachwycony tym co zobaczyłem. Wspaniała gra aktorska. Nie polecam ludziom do przesady delikatnym i świętoszkowatym hipokrytom.

pueta !

to było dno dna

Podobała mi się... scenografia, ale - wg mojej opinii - jest to przerost formy nad treścią. Problem społeczeństw państw byłaj Jugosławii jest z pewnością wart zatrzymania się nad nim. Agresja i brak poczucia sensu dotyka nieraz nas, jest niedaleko. Temat dobry, ale zabrakł tu tego CZEGOŚ, co sprawia, że teatr jest inny od publicystyki, filmu, rzeczywistości.

dosadnie, bezposrednio, bezwzględnie i realistycznie. jestem pod ogromnym wrażeniem. rozpacz, śmierć, strach, zagubienie, frustracja, szaleństwo,smutek, panika, paradoks.sztuka przedstawia realne, ciemne strony życia nie tylko na Bałkanach, ale i na całym świecie. zdecydowanie pobudza do refleksji.
świetna gra aktorska Piotra Jankowskiego

wyrazisty, ostry aż do granic, i dobrze bo takie jest życie, ponure, brutalne i te tragedie dotykające ludzi trzeba przedstawiać lekko bo inaczej wyszłabym z teatru z depresją, a wyszłam zadowolona. Polecam otwartym na różne formy sztuki ludziom...

bardzo dziekuje wszystkim artystom za wspaniały przekaz tak dosadnego tekstu.wysoki poziom emocji utrzymany od początku do końca:) to prawdziwa uczta dla ducha

ja też uważam, że teatr nie służy wyłącznie rozrywce. Jego głównym zadaniem jest zwrócenie naszej uwagi na to, co jest naprawdę ważne. Beczka prochu mistrzowsko pokazywała nam świat, obok którego żyjemy i staramy się o nim zapominać. Otworzyła nam oczy na wszechobecną przemoc. Spektakl był doskonale dopracowany, świetnie zagrany i pomysłowo urozmaicony sekwencjami video, przypominającymi krótkie reportaże wojenne w programach informacyjnych. Uważam, że szkodą było wyrzucać go z afisza.