Lubię słuchać śmiesznych powiedzonek, a szczególnie wiejskich. Są bardzo urocze, kiedy osoby je mówiące jeszcze fajnie akcentują. Na pewno tracą, kiedy stają się słowem pisanym. Nie mniej jednak proponuję zabawę z takimi perełkami. Dla przykładu podam jedno z moich ulubionych: "Pseskocyła pses koryto. Sikła, piarła dobre i to."

kaszeb nie czlowiek,sledz nie ryba...

Znam fajne powiedzonko:
Spadówa.

Też je znam.
I za to powiedzonko piekę chleb dla Majki.

Podstawa to dystans do siebie i poczucie humoru. Podobne powiedzonko do tego przytoczonego przez c jest: "Paszła w buroki", ale są też inne milsze uszom. Np. "Kaj ześ buł?" lub "Cego ześ wloz w tych ufajdanych trepach?" itp.

zgodzę się z tym, że podstawa to dystans do siebie. poczucie humoru też ważne, ale poczucie humoru w narodzie umarło. kabarety durne i wtórne, jakieś limo ostatnio sięgnęło dna kloaki. komedie to jakieś plastikowe gówno kręcone przez waltera i dla waltera. naczelnym wesołkiem polski jest kupa powiatowa. szymon już dawno przestał być zabawny i stał się karykaturą samego siebie. i tak dalej i tak dalej. to jest poczucie humoru:

http://www.youtube.com/watch?v=3bZ9ypZ_et4

i z czym do gościa - chciałoby się zapytać

znowu pisałem jakbym miał 150 lat i potykał się o swoją siwą brodę? nie no. oczywiście, że są jeszcze fajne i śmieszne kabarety.

http://www.youtube.com/watch?v=ywkHilp39fg

Zdecydowanie masz rację hobo i dlatego nie oglądam TV. Szukam tego w inny sposób. Pytasz z czym do P. Fronczewskiego, czy też W. Pszoniaka to są zawodowcy w dobrym tego słowa znaczeniu. Stara dobra szkoła. A życie toczy się dalej...