tu jest wszystko w temacie. Zdecydowałam się opowiedzieć Wam w ten sposób, a nie w inny bo zostanie ślad, a poza tym chciałabym móc dodawać swoje spostrzeżenia . : http://jestemdda1986.blog.pl/

"Moim wspomnieniem jest zabawa przy stole z resztkami alkoholu w kieliszkach, naśladując rodziców, podczas gdy oni śpią tuz obok, zalani w trupa..."

Są różne formy/etapy alkoholizmu, każdy przypadek jest inny.
Alkoholik zazwyczaj wstydzi się tego, że jest alkoholikiem - chowa butelki po tapczanach i kanapach, pije zamykając się w wc etc. etc.
U Ciebie to patologia pełną parą w takim wypadku była...

A co do terapii - czeka się kilka miesięcy na miejsce z tego co wiem ;)
Ale chociaż nie trzeba mieć idiotycznego skierowania jak np. na badania okresowe...
W Polsce nie możesz się zbadać i sprawdzić, czy wszystko z Tobą OK :D

"Jesteśmy wybuchowi, agresywni, impulsywni, uparci"
O shit! Któreś z moich starych na pewno jest alkoholikiem...

" , dodając swoją opinie lekko sarkastyczną ? A przecież to jedne z wielu symptomów :P ktoś inny może czuć ból, a jeszcze inny zajadać się czekoladą w stresującej sytuacji- jest wiele przypadków.... Wiesz, nie chciałabym byś mówił coś o czym pojęcia możesz nie mieć :(
Tymczasem pozdrawiam :)

Nie jest to żaden wynalazek psychologów jak twierdzi wiele osób. Tutaj https://uzaleznienia-terapia.pl/blog/syndrom-ddd/ możecie sobie poczytać o tym. Sposób funkcjonowania takich osób w dorosłym życiu może budzić wiele zastrzeżeń. Właśnie dlatego potrzebna jest odpowiednia terapia. Niestety nie każdy się na nią decyduje. Jest to ogromny błąd. Osoby bliskie powinny w takiej sytuacji okazać wsparcie.

Warto ,warto i jeszcze raz warto .Wiele w zyciu utrapien i noepotrzebnych spin ominiesz lub zupelnie po tobie splynie