Namawiam wszystkich do przyjścia na spotkanie w sprawie humanizacji osiedla (będą tam omawiane wazne sprawy i projekty w sprawie zmian bardzo realnych na naszym osiedlu,możemy współdecydować o tym co zostanie wykonane w najbliższych latach na osiedlu,na którym mieszkamy,tak aby żyło nam się tutaj lepiej.Zatem jesli chcecie mieć wpływ na pewne decyzje to przyjdźcie.

Planowany przez nas proces humanizacji zmierzać powinien do:
1. uporządkowania i uzupełnienia zieleni osiedlowej i terenów rekreacyjnych;
2. poprawy estetyki budynków i przestrzeni wspólnych, co doprowadzi do zwiększenia atrakcyjności terenu, czego naturalną konsekwencją powinien być wzrost wskaźnika prowadzenia działalności gospodarczej oraz zahamowanie migracji ludzi młodych;
3. wprowadzenia zabudowy uzupełniającej;
4. uzyskania ładu przestrzennego;
5. wykształcenia powiązań osiedla ścieżkami pieszymi i rowerowymi przestrzeni publicznej.
Rezultatem działań humanizacyjnych jest przystosowanie osiedla do współczesnych potrzeb jego użytkowników oraz:
- integracja ludności,
- wpojenie poczucia współwłasności i odpowiedzialności za mienie Spółdzielni,
- szeroko pojęta edukacja nieformalna mieszkańców osiedla.
Humanizacja osiedli, która jest procesem trudnym, długotrwałym i kosztownym, jest też szansą na równoległą rewitalizację lokalnej społeczności i gospodarki.

Konkretne przykłady: poprawa stanu ciągów komunikacji pieszej (chodniki, pieszo-jezdnie, drogi rowerowe, ścieżki spacerowe), montaż wind, poręczy, zorganizowanie miejsc do wypoczynku, sportu i rekreacji, poprawa oświetlenia osiedla – wzrost bezpieczeństwa.

Czym jest humanizacja?
Najkrócej sprawę ujmując, to proces przystosowywania warunków zamieszkania na osiedlu do współczesnych standardów cywilizacyjnych.
Celem procesu humanizacji jest: PODNIESIENIE JAKOŚCI ŻYCIA MIESZKAŃCÓW OSIEDLA.
Dlaczego humanizacja?
Problem zdegradowanej tkanki mieszkaniowej dotyczy w dużym stopniu osiedli spółdzielczych, które powstawały w latach 1970-1990, a zamieszkuje je blisko jedna trzecia populacji naszego kraju. Budownictwo mieszkaniowe z okresu PRL-u cechują:
- wady technologiczne,
- niedbałe wykonawstwo,
- niska jakość materiałów budowlanych,
- dysharmonia z otaczającym środowiskiem.
Przekłada się to na stosunkowo niski standard życia mieszkańców, problemy natury społecznej oraz niski potencjał gospodarczy osiedli z wielkiej płyty.
Teren spółdzielni LWSM Morena to obszar i liczba mieszkańców odpowiadająca małemu miasteczku, miasteczku, które samo-rządzi się, a mienie spółdzielcze jest własnością jej członków.
Zarządzanie spółdzielnią to tak naprawdę realizowanie misji społecznej. Chcąc ją jak najlepiej realizować, Zarząd Spółdzielni podejmuje wiele inicjatyw, jedną z nich jest zapoczątkowany w dniu 6 lutego 2009 roku proces konsultacji społecznych w zakresie planowanego procesu humanizacji osiedla Morena.