Opinie do spektaklu: Bella Figura.
Bella Figura
Yasmina Reza

Przekład: Barbara Grzegorzewska

Mężczyzna i kobieta na parkingu przed restauracją. Ona, Andrea, samotna matka i farmaceutka i jej kochanek, przedsiębiorca Boris, który właśnie wspomniał, że restaurację tę poleciła mu jego żona... Chwilę później na scenę wkracza kolejna para: Eric i Françoise w towarzystwie matki Erica, Yvonne. Szybko okazuje się, że los splótł ich z ...
Przejdź do spektaklu.

Pani Katarzyna Figura jest prawdziwą gwiazdą. Na Marii S. Ją jedyna było słychać na balkonie. Każde słowo. Znakomicie przygotowana,perfekcyjna. Szanuje publiczność. Z przyjemnością wybiorę się na każdy spektakl z Jej udziałem!

Fakt gra całą sobą w 100 % również byłam na jej sztuce i po powrocie do domu nie mogłam uwierzyć jak bardzo emocjonalnie jest w postaci ja dochodziłabym do normalnego funkcjonowania po takiej sztuce z tydzień

Cudowny

Chętnie się wybiorę :) Czy są kolejne terminy?

Dziś idę na BF. Nagość.. i cóż z tego!!! Czy nagość to wstyd???

Pani Katarzyno, bardzo lubię Pani grę aktorską i głos...jest boski:) I dziękujemy za oklaski na koniec ;) Golizna w spektaklu nie przeszkadzała mi, jak innym! Piękna, zgrabna babeczka, która swoją grą pokazała prawdę o zapijaczonych, nieszanujących się kobietach. Czy warto tak żyć? Mimo wszystko-nie żałuję, ale i nie polecam...z całym szacunkiem dla aktorów. PRZYKRO MI

Moje pytanie jest takie. Czy spektakl został jakoś ocenzurowany czy może nadal występuje w nim tyle samo nagości co podczas premiery?

...dla mnie ok:)

Sama sztuka wielkiej treści za sobą nie niesie. Aby się w niej czegoś doszukać należy zwrócić uwagę bezpośrednio na postaci, a nie wydźwięk spektaklu jako całości. Pani Katarzyna Figura zdecydowanie o poziom wyżej od reszty aktorów. Gratulacje dla Agnieszki za odwagę, pełen profesjonalizm i pewność siebie w odważnych scenach. Bardzo fajna nie tak płaska i jednowymiarowa rola Jakuba Nosiadka. Słabo niestety partner głównej bohaterki, dość akademickie aktorstwo niestety.
Generalnie polecam spektakl widzom o otwartym umyśle i bez wielkich oczekiwań. Nie każda sztuka aby pozostawiła dobre wrażenie musi być wielkim dziełem i ta właśnie taka jest.

Jestem świeżo po obejrzeniu spektaklu w Lublinie. Po przeczytaniu recenzji bałem się tej sztuki. Ale nie ma tragedii. Da się obejrzeć, traktując to oczywiście jako rozrywkę. Największy zarzut mam do zbyt głośnej momentami muzyki. My, widzowie, przychodzimy tu jednak dla zabawy, a nie, żeby nam głowy urwało. Gra aktorów mi się podobała, rzekłbym, że pani Agata bardzo fajnie. Zaimponowały mi momentalne przejścia emocjonalne. Pozostali aktorzy też mi się podobali. Co do innych zarzutów, które tu przeczytałem: za dużo nagości. Ujmę to tak. Mnie, mężczyznę nagość kobieca nie przeszkadza. Nie ma co się oszukiwać, jest ona tu tylko po to, by zwiększyć sprzedaż biletów, bo sensu większego nie ma. A tym, co chcą iść na sztukę tylko dla nagości, nie polecam. Nie opłaca się. Drugi zarzut: zbyt wulgarna scena w łazience. Tu dużo zależy od wrażliwości. Dla mnie osobiście niepotrzebna i nieestetyczna. Eufemistycznie.
I na koniec esencja: czy żałuję, że poszedłem? Nie. W sumie jestem zadowolony. Czy poszedłbym drugi raz? Nie. To jest sztuka jednorazowa. Obejrzeć i wrócić do życia.

Nie mam nic do zarzucenia aktorom, bo ci starali się zrobić cokolwiek z tej "sztuki". Niestety marne ich szanse przy tak marnym materiale.

Głównymi wadami tej sztuki są brak konkretnego wątku przewodniego, słabe dialogi oraz bezsensowne epatowanie nagością chyba tylko po to by przykryć miałkość przedstawienia. Niestety ale sztuka zamiast skupić się na konkretnym problemie i go zgłębić, przedstawić w sposób wiarygodny lub z pewną finezję skacze z tematu na temat (kryzys w życiu mężczyzny, niedopasowane związki, niemożność zadowolenia najbliższych, nieumiejętność ułożenia sobie życia itd.) w rezultacie przedstawiając je w sposób płytki i groteskowo przerysowany. Po prostu sztuczny. Gdyby to chociaż była groteska zamierzona i z klasą, ale nie była. W rezultacie mamy do czynienia z problemami, z którymi normalny człowiek utożsamić się nie może. Ot poziom miałkiej telenoweli.

Drugim problemem jest nagość i wulgarność wykorzystywana bez ładu i składu. I by nie było, że jestem teraz na siłę jakimś purystą, bo wiem, że na nagość w teatrze miejsce jest. Dobrym jej wykorzystaniem może się poszczycić choćby "Kto się boi Wirgini Wolf". Tutaj jednak sensu w niej specjalnego nie dostrzegłem poza próbą przerysowania problemów, które ukazywać miała sztuka a, których dobrze zaprezentować nie potrafiła.

Ostatnim problemem były dla mnie słabe dialogi. Nie były one przede wszystkim spójne. Reżyser nie mógł się zdecydować czy mają być bardziej abstrakcyjne czy przyziemne. Nie mamy nawet typowego przejście od przyziemności do abstrakcji, a zamiast tego skakanie bez sensu. Przekleństwa dobrze użyte akcentują wypowiedź aktora, tutaj zakrywały luki w dialogach.

Podsumowując, było to najsłabsze przedstawienie jakie widziałem w TW od ładnych 10 lat. Bo widziałem przedstawienia miałkie, nijakie, bez polotu. Ale zawsze miały w sobie jakiś pozytyw. Tutaj ciężko jakiś znaleźć. Aktorzy naprawdę próbowali, widać to było. Ale z pustego to i Salomon nie naleje.

Byłem dwa razy, bo naprawdę warto! Przejmująca, świetna gra aktorska. Polecam!