Tak się wszystko w moim życiu potoczyło, że nie potrafiłem pokonać nieśmiałości. Chyba przez to moja śmiałość wewnętrzna jest, aż zbyt odważna, wyobraźnia zbyt bujna. Poznam kogoś, nawet chociaż wirtualnie, kto pomógłby mi choć trochę to z balansować, przez co bylbym nieco bliżej spełnienia marzenia mego życia

Jest tu, na forum, taki twu... pan, który zasłania się Biblią.
Lubi poznawać "koleżanki" ;) Może on.
Ps
A on ma jeszcze taką "koleżankę", która lubi poznawać kilku "kolegów" w tym samym czasie.
Tak że tego :D

Nie lubię czytać, więc z twu Panem bym się nie dogadał, a i jestem nieśmiały więc w większym gronie tez bym się pogubił zupełnie. Kto co lubi, nic mi do tego

Tak, tak. Każdy tak mydli oczy, a potem 5 lat zanudza tłumem psiapsiółek, funfli, odgrzewanych kotletów i sensacji z kociego teatru.
Burdel na kółkach.
No nic. Zaryzykuję.

20 lat temu może czymś z tych rzeczy Cię podręczyl, teraz co najwyżej mam do zaoferiwania kotleta

Tylko proszę, nie bombardować mnie fotkami (bez uprzedzenia) tego kotleta, zwłaszcza jeśli ma zeza i minę, jak po cytrynie.

Nie naraziłbym nikogo na skutki takiego przeżycia, niektórzy lubią koszmary, ale od widoku takiego kotleta to mogłyby być komiczne

Zdecydowanie, nie jestem z tych "niektórych", a jeszcze bardziej zdecydowanie, nie lubię koszmarów :)

Więc tym bardziej nie mógłbym Cię poczęstować tym kotletem