Opinie do spektaklu: Ślub.
Ślub
Witold Gombrowicz

Premiera wieńcząca obchody jubileuszu 50-lecia Teatru Miejskiego w Gdyni.

Reżyseria: Waldemar Śmigasiewicz
Scenografia: Maciej Preyer
Muzyka: Krzesimir Dębski

Obsada:
Ojciec - Bogdan Smagacki
Matka - Dorota Lulka
Matka - Olga B. Długońska
Henryk - Rafał Kowal
Władzio - Maciej Sykała
Mania - Małgorzata Talarczyk
Mania - Katarzyna Bieniek
Pandulf - ...
Przejdź do spektaklu.

Witkacego zepsuli, ciekawe co zrobią z Gombrowiczem...aż strach pomyśleć.

"Szewcy " byli za poprzedniego dyrektora, ale fakt, że delikatnie mówiąc byl to chybiony strzal :)

widz

delikatnie mówiąc...

jak wszystko za (...) dyrekcji Swierszcza. Chodza sluchy, ze jest dwolany. WRESZCie. O 2 lata za pozno. Sprowadzil Teatr na dno szamba. Powinni karac takich popaprancow.

wyluzuj rajtuzy

Co za ulga dla Teatru. Po co go wogole powolali, kto za to zaplaci.

olali ambitny repertuar - będą mieli repertuar nie-za-ambitny, i.t.d

ja się boję tego spektalku... brrr... co to bedzie? co to będzie? napiszcie po, bo nie wiem, czy pójść...

Koniecznie idż..........na laalke(???!!!)

Co jak co, ale Śmig gwarantuje niezły poźiom spektaklu! w końcu jest expertem od Gombro!

I dla ekspertów zrobił trzygodzinny gniot. Nigdy więcej!

Masakra!!NIE POLECAM!! Sporo osób wyszło po antrakcie.Spektakl tylko dla prawdziwych koneserów Gombrowicza.Na scenie multum osób którzy biegali z kąta w kąt.Jedyny plus to Dorota Lulka, która cokolwiek nie zagra jest idealna.
Szkoda tylko że nie ma Siastacza bo bez niego Teatr Miejski to nie to samo :(

Kompletna kicha, naprawdę sporo osób wyszło po pierwszym akcie. Albo wszystko na scenie działo się baaardzo wolno, że zasnąć można było, albo tak szybko, nie nie można było nic wyłapać. Po co wystawiać spektakl, który z pewnością okaże się kichą?

ortografia,pało.....

Ten "Ślub" absolutnie nie jest lekturowy - przeciwnie, jest zrobiony na przekór szkolnym interpretacjom, a nawet wykładni samego autora. Niebanalnie, czysto, szlachetnie. Gdzie w "Ślubie" podwojone postacie Mańki czy Matki? Albo Pijaka? Pierwszy raz od wielu lat, bodaj od roli Miętusa w "Ferdydurke", zachwycił mnie Mariusz Żarnecki i jego demoniczny palic. Ten Pijak jest w istocie diabłem! Cały spektakl pomyślany jako niezwykła anty-msza, z licznymi symbolami religijnymi (np. ukrzyżowanie Ojca) i rekwizytami liturgicznymi. Reżyser zrezygnował nawet z farsowych scen dworskich, żeby utrzymać czystość tej interpretacji. Akcja umieszczona w zaświatach, z postaciami-widmami. Pięknie! Tylko niestety - dla wytrwałych, którzy zechcą trzy godziny śledzić każdy niuans aktorskiej gry i reżyserskiej koncepcji, utopiony na dodatek w ciemnościach rozpraszanych przez wątłe światło punktowców . Na drugim spektaklu po premierze była może zapełniona jedna czwarta widowni. Przykro! Ale dziękuję z całego serca aktorom.

Nic dodać nic ując.

Słaba sztuka, stracone 3 godziny :

co to było? zapełnione było 10% sali - więcej było aktorów na scenie niż osób na widowni! nie widziałam czegoś takiego jeszcze - przez 1,5 h starałam się znaleźć w tym spektaklu cokolwiek, co pozwoliłoby mi zostać po przerwie; niestety, stracone pieniądze na bilet