Witam. Jestem żonaty, mam dwójkę synów, i wielki problem . W pracy poznałem nową koleżankę. Teraz nie mogę przestać o niej myśleć. Bardzo przypomina mi moją żonę, nie chodzi nawet o wygląd, ale i zachowania itp. Myślę o niej często, czuję jej zapach, chciałbym ją przytulić. Co ja mam zrobić, wiem że ona też mnie bardzo lubi, a może i nawet się zakochała we mnie, tego sobie nie powiedzieliśmy. Ona ma też rodzinę jak ja. Dla mnie to wielki problem, nie wiem co robić, spotkać się poza pracą i porozmawiać, czy spotykać się w tajemnicy, co byście zrobili. Bardzo lubimy ze sobą rozmawiać nawet o osobistych problemach, traktuje ją jak przyjaciółkę a może i nawet więcej, co robić?

To co Ty mu zaoferujesz?

Odkochaj się! i daj mu spokój. Ale najpierw powiedz mu co myślisz (jak zamkniesz temat będzie się łatwiej albo gorzej odkochać).. też żeby chociaż skierować jego myślenie w Twoim kierunku, bo może mu zupełnie przez myśl mu nie przechodzisz - trochę niefajnie zaprzątać komuś głowę - może pomyśleć że brak Ci taktu, a dalej niech się dzieje albo nie dzieje co chce.

Oooo:) zaproś go chamsko na kolacje, i pokaż żeś jest partnerem do rozmowy, i gadajcie o wszystkim. I w żadnym wypadku nie trać głowy w trakcie - bo to nie ten moment jest.

..rozważnie rozważ takie opcje i wybierz najrozważniejszą z nich, pamiętając żeby przewlekle nad tym nie rozważać :D

Jak najprosciej poderwac mezczyzne? (hetero, inteligentny, pewny siebie, kulturalny). Nie mam wspolnych znajomych.

:D dziekuje Ci, 33l, za ciekawe spojrzenie i chec podzielenia sie tym. Cmok ;)
On ma baby na skinienie, takie na raz. A ja nie chce zeby mnie tak potraktowal. Nie wie ze jestem sama. Nieraz go gdzies zobacze. Moge sie tylko usmiechnac, zagadac i dac numer telefonu. Jestem jakies 20 lat mlodsza. Moze tez nalezec do takiej grupy mezczyzn ze jak mu baba nie zaoferuje to sam nie kiwnie palcem (nie wazne jak seksownie bede wygladac). Szukam madrego mezczyzny do zwiazku a on jest madry ale, jak kazdy, ma swoje ;)
I jeszcze jedno, nie jestem 0-1kowa ;) Slyszalam i wierze ze kazdy mezczyzna moze zdobyc kazda (ktora mu sie spodoba) kobiete. Ale nie na odwrot.

~:) nie mów o "cosiach", please.
gdy facet pyta "po co":
To wypadałoby żebyś odpowiedziała, co On będzie z tego miał.

Pytasz "jak":
Zacząłbym od podstaw, uważam że takimi podstawami byłoby zbadanie rynku kawalerów: Najpierw wiek: gość urodził się w 75roku, miał swoje dzieciństwo w stanie wojennym, mogłbyć chowany w dobrej rodzinie, albo złej, mogli go czegoś nauczyć albo nie, jeśli ogarniety w tych początkach kapitalizmu się chował to musiał kombinować - warto pamiętać, mogł być poczciwy ale tacy raczej daleko w tamtych realiach nie zajezdzali. Pewnie ma dzieci, może już odchowane - można luknąć jak je odchował, jeśli jak d**il to wiesz.. ale jeśli dzieci spoko to chyba tylko dobry znak. Wdowiec? rozwiódł się - jakie alimenty?, pewnie wiesz że faceci nie specjalnie wesoło wychodzą na rozwodach w polsce. Jeśli nie ma dzieci, to też.. dlaczego? plemniki nie działają?.. czy może czekał tyle lat twardo z głową na karku i budował swoją pozycję.. bo czekał na Ciebie?

...też tak może być:) niepoważnie i poważnie za razem.
A może nie celować w Polaka?? - oszacować inny rynek, nauczyć się języka i kupić coś zagranicznego.


Więc:
- Ustal kim chcesz żeby był ten On?
- I odpowiedz sobie czy będzie zainteresowany tym co mu oferujesz. Bo to nie jakaś zdobycz tylko drugi człowiek, jak Ty.

I rozmawiaj z ludźmi, jak teraz, tylko trochę bardziej.

A liczy się wg mnie:
Liczy się intelekt, wygląd, zdrowie, obycie i umiejętność współpracy i kłamania, zabawy, lubienia siebie, empatia, charakterek, szczęście oraz czasem utrata rozumu. Wszystko się liczy, wszystko osiągnąć bardzo ciężko ale można się cały czas uczyć i zbliżać do własnego "ideału", nie podkładajcie sobie i nawzajem dodatkowych kłód pod nogi w imię poszukiwania ideału.. tylko wybierzcie z listy to na czym zależy najbardziej i.. pora na zakupy:), jeśli okaże się że macie za mało kasy, to może będzie trzeba wyjść ze sklepu i trochę dorobić :P

I jeśli istnieje przepis na porażkę i smutek w życiu to jest to wg mnie: zamykanie się na rozmowę z drugim człowiekiem, a myślenie zero-jedynkowe pomaga w tym jak mało co.

ps: Uśmieszku, jeśli te zero-jedynkowe prawdy, to było tylko droczenie się - to zaliczyłbym to do umiejętności zabawy.

wg mnie to jest nieprawda, ewentualnie mogłoby tak być gdybym z "drugą polówką" :D bylibyśmy ostatnimi ludźmi na wyspie. No ale żyjemy w społeczeństwie i widujemy innych ludzi, a mi dodatkowo uśmiecha się mieć z nimi pozytywny kontakt. Są ludzie którym nie zależy na dobrym kontakcie (zawiść, konsumpcja, sytuacja życiowa, smutni ludzie) - zgadzam się że są, ale ja mam chęć nie bycia jednym z nich.

Ale Ty mówisz zero-jedynkowo.. nieładnie! - aż gadać się odechciewa, Beton ("każdą", "każdego", mi nietrudno wyobrazić sobie przypadki z końca spektrum które nie mają szans na związek albo ciekawe osoby z którymi można jeszcze wiele rzeczy zrobić i dużo nauczyć mimo wieku+)

Jeśli chcecie z kimś być do końca życia - to macie do tego prawo. Ale jak pewnie wszystko to ma swoją cenę. Nie wiem czy rodzice mówią o tym dzieciom, czy sami nie wiedzą albo nie potrafią tego sprzedać, nie wiem w jakim stopniu wygrywa poczucie zachowania przewagi nad drugim człowiekiem. A może świat działa optymalnie gdy każdy sam do dojdzie do pewnych prawd? - wtedy gdy jest na nie gotowy.
A może ja się nie znam?

Ja nigdy nie myślałem o "Zdobyciu" kobiety, Nie przypominam sobie bym kiedykolwiek był za niewolnictwem - więc apel by myśleć o tym w inny sposób bo takie myślenie - o zdobyczy - wyjdzie bokiem. (wyjątek: jeśli ktoś lubi być tym mięskiem, to gitara;D)

zapytam konkretnie: jak skutecznie poderwac mezczyzne 50+ .
Po co? zeby sie z nim zwiazac.

jestem kobieta i pytam "jak"? Gdy ktos ma to "cos" - wiek moze nie miec znaczenia.

> jak poderwac 60+

Normalny facet nie pyta "jak?". Pyta: "po co?" ;]

odwotnie? hmm chyba ze zapozuje jak Sharon w Nagim Instynkcie... ;) to ma kazdego (co jeszcze moze) ale to mezczyzna moze zdobyc kazda a kobieta nie zdobedzie kazdego. Taka rzeczywistosc. Bo mezczyznie nie zalezy na takiej ktora mu sie nie podoba - nie mam racji? Nie biore pod uwage maminsynkow, desperatow aby robic wszystko za nich, tych co chca by bylo im jedynie wygodnie, czy szukajacych sponsorek. O ukrywajacych sie homo nie wspomne. Jestesmy na dziale "mezczyzna i kobieta" :).
A co powiesz - 33l - jak poderwac 60+? Pytam z ciekawosci. Czy cos sie po 40tce zmienia w potrzebach panow, procz wygody ;)

...i naturalne.
Czyli: "Chore i naturalne" :)

a nie jest odwrotnie?? ejj, uśmieszku.. nie jest przypadkiem odwrotnie? :)

Za spelnieniem, za marzeniami ktote chca byc zrealizowane (pewnie to tez moze byc milosc nowa i "motyle w brzuchu", pozadanie, namietnosc, dotyk). Chyba wiekszosc tak ma gdy jest juz po slubie i domysla sie co ja/Jjego czeka. a raczej - co stracili... Tez zastanawiam sie jaki krok zrobic aby bylo mi jak najlepiej...

i jeszcze jedno; kiedys uslyszalam ze
*kazdy mezczyna moze zdobyc kobiete ktorej pragnie ale kobieta mezczyny - nie.*
I to prawda! Pamietaj, "Zakochany" ;)

Zakochany, zrob to co czujesz, co mowi serce. Chcesz z nia kontaktu - zrob cos zebys pozniej nie zalowal. Wiesz gdzie pracuje: wyslij list, kwiaty, maskotke, zaproszenie na kolacje etc. Aby wiedziala od kogo. Daj jej szanse. Jak sie odezwie - przekonasz sie czy warto. Jak sie nie odezwie - bedziesz wiedzial ze probowales i zrobiles wszystko co uwazales za stosowne. Tak by zrobila gdyby mi na mezczyznie zalezalo - zrob krok, pokaz jaki jestes i daj wybor. If you love somebody, set them free... To Twoje zycie. Rob co chcesz !

Chore

Poznałem nową kobietę z którą mam bardzo dobry kontakt, mężatka. Mówi że nie jestem w jej typie ale bardzo dobrze nam się rozmawia i chcemy kontaktu ze sobą. Ale nie mogę zapomnieć o tamtej. Tą obecną traktuję trochę jako pocieszenie po tamtej chyba. Nie wiem jak dalej będzie czas pokaże. zakochany

mam podobnie

Myślę, że rozumiem co czujesz... Mam 42 lata i jestem mężatką og prawie 19-stu lat. Mam 18 letniego syna i męża. Mąż pracuje za granicą żeby nam było dobrze. Ja również pracuję zawodowo, ale ostatnio choruję... Bardzo kocham syna i męża, ale czasem pustko poprostu rozrywa mi serce. Nie umiem tego określić, ale to jakby fizyczny ból z tęsknoty nie wiem nawet za czym... Mogłabym to określić jednym zdaniem... Samotna wśród tłumu...