co do pozostałych warto sobie poczytać o bhp przy lutowaniu innymi spoiwami:
"Ważna informacja dla elektroników hobbystów wykonujących prace związane z lutowaniem w swoich domowych warsztatach. Serwisant jest najbardziej narażony na szkodliwe działanie oparów wydzielających się z materiału lutowniczego i topnika w procesie lutowania. Istotne jest zatem pytanie, jak bardzo usunięcie ołowiu z montażu elektronicznego poprawia bezpieczeństwo bezpośrednio na stanowisku pracy. Od wielu lat znany jest szkodliwy wpływ ołowiu na zdrowie człowieka. Niestety także srebro znajdujące się, co prawda w małym procencie, w najbardziej popularnych stopach bezołowiowych jest uważane za bardzo szkodliwe, a według badań Duńskiego Centrum Toksykologicznego siła tego oddziaływania na środowisko jest znacznie większa niż ołowiu. Niektóre inne metale stanowiące niskoprocentowe składniki stopów bezołowiowych także budzą zastrzeżenia ze względu na ich toksyczny wpływ na zdrowie człowieka i środowisko. Jeżeli w drutach rdzeniowych jest stosowany topnik na bazie kalafonii, to opary mogą zawierać tlenek węgla i aceton, a w wielu źródłach literaturowych wiąże się opary kalafonii z przyczynami astmy, która powinna być traktowana w tym przypadku jako choroba zawodowa. Stosowanie topników bezkalafoniowych nie poprawia sytuacji. Topniki te zawierają wiele alkoholi, kwasów organicznych i innych środków chemicznych stanowiących zagrożenie dla zdrowia pracownika na stanowisku pracy. Ze względu na gorsze właściwości stopów bezołowiowych topniki zawierają więcej aktywatorów o mocniejszym działaniu, które mogą być przyczyną alergii i podrażnień skóry i oczu. Wyższe temperatury lutowania, niezbędne w przypadku stopów bezołowiowych, potęgują to negatywne oddziaływanie.
Operacje lutowania ręcznego, niezależnie od rodzaju stopu, cynowo-ołowiowego czy bezołowiowego, stanowią zagrożenia zdrowia pracownika, a w przypadku stopów bezołowiowych mogą to zagrożenie potęgować. Rozwiązaniem problemu może być tylko stosowanie odpowiednich urządzeń do miejscowego odsysania wydzielających się oparów. Zalecane są systemy pochłaniająco-filtrujące, których dysza zasysająca opary może być umieszczona bezpośrednio przy ich źródle. Mogą to być przenośne pochłaniacze stołowe lub systemy filtrujące wielostanowiskowe, sterowane mikroprocesorowo. Warunkiem podstawowym jest stosowanie systemów o odpowiedniej sile zasysania oraz filtrów o dużej efektywności działania. Zalecane są urządzenia wyposażone w trójstopniowy system filtrów: filtr wstępny, filtr główny HEPA i wysoko aktywowany filtr węglowy. Najtańsze rozwiązania są zwykle wyposażone w filtr węglowy, który usuwa widoczne opary i dymy, pozostawiając cząstki mniejsze i niewidoczne, bardziej szkodliwe dla zdrowia. Urządzenie dobrej jakości powinno zapewniać usuwanie cząstek o wielkości 0,3 um i większych z wydajnością wynoszącą co najmniej 99,5%. W celu spełnienia tych wymagań niezbędny jest filtr HEPA o wysokiej efektywności."
0
0
