zaczynam juz myslec o własnych czterech katach ale ceny mieszkań jak i budowy domu mnie odstraszaja:( my młodzi ludzie przeciez dopiero zaczynamy a juz stawiaja nam takie poprzeczki.
A jak jest u was kupujecie cos czy stawiacie dom :)
A kasiorke z kad bierzecie ??? Kredyt czy dobra wola rodzicow
Jestem ciekawa ile kosztuje budowa małego domku!! TYlko zeby byc razem:):) a w nim ja dziecko maż i duzy piesek to moje marzenia:)

Moim zdaniem najlepiej wybudować jest dom. Ja w mieszkaniu bym nie potrafiła mieszkać. Sprawdza się to rewelacyjnie pod wieloma względami.

Dom pewnie ze lepszy ale zależy gdzie. Zależy gdzie ten dom ma być, gdzie pracujecie, czy macie czas i dwa samochody żeby jeździć do pracy, kto odwozi i odbiera dzieci, czy chceci tracić po 3 - 4 godziny na dojazdy i czy stać was na paliwo do dwóch aut pewnie ponad tysiąc a nawet półtora za miesiąc. Trzeba więc sobie odpowiedzieć co kupić żeby wygodnie żyć bo piękne wnętrze i ogród na nic sir zdadzą jeśli nie będziesz miała czasu się tym cieszyć, będziesz sfrustrowana i zmęczona a wydatki na paliwo przerosna oczekiwania. Ja w tej chwili mieszkam w centrum, mieleszkanie nie za duże ale wszędzie blisko. Najlepiej to mieć dom w centrum.ale to już kupa kasy.

Pewnie ile osób tyle opcji, każdy będzie wybierał to, co mu najbardziej będzie pasowało i na co będzie go stać.

"przekażę dom dzieciom" w tych czasach raczej "wnukom" tylko którym i w jakiej części
argument "przekażę dom dzieciom" jest bardzo częstym błędem logicznym,
bardziej prawdopodobne jest że dom trafi na sprzedaż na stare lata
albo dorosłe wnuki dostaną dom z archaiczną technologią do kapitalnego remontu

zawsze dom... na m2 zawsze wychodzi duzo taniej

pewnie , że dom ;) ale wiadomo jeśli wybierze się dom trzeba się przygotować na różne remonty, porządki koło domu:) nie będzie nam się nudzić jak w mieszkaniu ;)
ja ostatnio musiałam zlecić instalację elektryczne, bo u nas nikt się na tym nie zna.. a z prądem nie ma żartów . jeśli byście szukali godnej uwagi firmy polecam zaglądnąć tutaj http://hipersystem.pl/

Jeśli ktoś ma po rodzicach to oczywiście fajnie, ale wiele osób musi coś szukać samemu. I brać kredyt, a potem być w stanie go spłacić. Wówczas chyba jest tak, że lepiej coś pod miastem, w którym się pracuje. Pod Warszawą w Radzyminie jest taniej, na przykład w ofercie osiedla Akacjowa Aleja.

Dom jest lepszym rozwiązaniem kiedy mamy ziemie plus przyłączą mediów , jeżeli nie mamy i musimy kupić ziemie itd o wiele taniej wyjdzie mieszkanie .
Przykład dom parterowy z poddaszem użytkowym 150m2 bez ceny gruntu i mediów od zera budowa az po klucz około 320tys z wykaczeniem wnętrza ale do tego ziemia minimum 200 tys zł jeżeli nie wiecej . Za to mieszkanie 3 pokoje około 65-70 metrów to cenna samego domu ale tez i lepiej z dojazdem .
Druga sprawa to kwestia lokalizacji i preferencji
Jezlei chodzi o kosztu utrzymania sa równe czynsz w bloku za mieszkanie 65 metrowe równa sie utrzymaniem domu 120 -150 metrowego

Płoń, płoń... z zachwytu ;) i pozostań tam gdzie jesteś :)

Ja jestem bardziej za domem jednorodzinnym. Większość plusów poza opłatami :)

Szamba Bydgoszcz

Nigdzie nie napisałem, żeby od razu po pierwszej podwyżce w pracy zaciągać kredyt - jestem temu przeciwny, ale jeżeli np. koło 30-tki ma się już w miarę ustabilizowaną sytuację zawodową, jakieś perspektywy, planuje się lub ma rodzinę, to jak najbardziej można sobie pozwolić na kredyt. A jak ktoś po 30-tce jest sam, ma słabą pracę, to najlepiej i tak, jakby wyjechał za granicę, tutaj nic dobrego go nie czeka. A wrócić np. na starość - mając choćby te 900 euro np. niemieckiej emerytury.

Bez własnego mieszkania i z 1000 zł emerytury do dyspozycji, NIE DA SIĘ PRZEŻYĆ.

Co do spłacalności - w pierwszej kolejności "olewa" się małe kredyciki, hipoteka jest spłacana zawsze w pierwszej kolejności. Twoje dane nie precyzują o jakie kredyty chodzi, wnioskuję że wliczane tam są wszystkie - a te na pralkę, itd. faktycznie często są słabo spłacane.

~danny napisał: "obserwując spłacalność kredytów, zdecydowana większość jest spłacana / regulowana na czas"

to ja podam trochę aktualnej statystyki:
Ogólnopolski raport o zaległym zadłużeniu i klientach podwyższonego ryzyka - KWIECIEŃ 2017 - 33. edycja:
"...na koniec 2016 roku ponad 2 mln 322 tys. Polek i Polaków nie radziło sobie z terminowym zwrotem posiadanych zobowiązań zarówno kredytowych jak i pozakredytowych. Łączna kwota ich zaległych długów wyniosła 53,69 mld zł.
... Niesolidnych dłużników przybyło przez rok o blisko 266 tys. osób (13%) jeszcze bardziej, bo o 26 proc. wzrosła kwota zaległości 10,93 mld zł .... Nasze analizy pokazują, że osób z wysokimi długami przybywało szybciej niż z niskimi ... Na uwagę zasługuje rosnący odsetek osób, które mają zarówno kłopoty z regulowaniem rat kredytów jak i pożyczek czy bieżących płatności. Jest to już co piąty niesolidny dłużnik niemal 470 tys. osób. Rok wcześniej odsetek ten wynosił 17 proc."

Statystyki raczej nie powinny zachęcać do zadłużania się, ... chociaż? ... skoro miliony Polaków nie spłaca rat i w sumie nic specjalnego się nie dzieje, to chyba znaczy, że w naszym kraju da się jakoś z długiem żyć ;-)

mnie serce jednak by nie wytrzymało

A co w przypadku melomana , który lubi chodzić systematycznie do opery? Dla ułatwienia dodam, że leczy się systematycznie na niedosłuch w klinice. Mieszkanie powinien kupić bliżej opery, czy bliżej kliniki?
Kasę ma tylko na wynajem pokoju na prowincji.
To co, ... ma brać kredyt na mieszkanie czy na taxi? A może jedno i drugie ?;-)

Zgadzam się z Tobą.
Nieco niżej, w innej części tego wątku, przedstawiałem swoją wizję mieszkania dla emeryta. Jest to jednak wizja dla emeryta, który raczej nie musi zaprzątać sobie głowy kredytowaniem własnego mieszkania. Tutaj rozpatrujemy problem kredytowania przy niepewnej sytuacji finansowej.
Nie mając odpowiedniej gotówki i możliwości spłaty kredytu nie ma co grymasić nad lokalizacją mieszkania.
Trzeba brać to, na co kogo stać, albo ........ według zasady: zastaw się, a postaw się, i może się uda :)

Emeryt na prowincji to słaby pomysł.

Na przykładzie mojego ojca. Po operacji nóg nie ma czucia do pedałów sprzęgła i gazu. Nie chce bawić się w automaty itp. Przesiadł się na komunikacje miejską. Do lekarza, do mnie itp podróżuje ZTM. Jak by na strarość mieszkał za miastem to już widzę jak by mu się chciało jechać do lekarza itp.

Pozostanę jednak przy tym, że ironiczny uśmiech i politowanie należy zarezerwować dla osób, które płoną z zachwytu odkrywając coś, co dawno zostało odkryte, na domiar, naukowo i powszechnie zostało uznane za złe i szkodliwe ;)

Mareczek, ja Ciebie doskonale rozumiem.
Oczywiste jest, że jeżeli w wieku produkcyjnym nie uzbieramy na własne mieszkanie, to tym bardziej na emeryturze nie mamy szans na własne. Całkiem możliwe, że i wynajem może okazać się w przyszłości poza zasięgiem emeryta. Weźmy jednak pod uwagę fakt, że emeryt ma nieco inne (znacznie mniejsze) potrzeby mieszkaniowe niż rodzina, wiec wynajem pokoju z kuchnią na prowincji nie musi kosztować całej emerytury, a kupno małego mieszkania poza miastem, albo w małym miasteczku, też nie musi być poza jego zasięgiem.
Uważam, że mając rodzinę i niestabilną sytuację finansową zamiast kredytu lepiej na początku wynajmować mieszkanie (takie na ile mnie stać w danej chwili) Podkreślam niestabilną sytuację finansową. Nadwyżki trzeba odkładać i po tych przykładowych 10-15 latach dobrać ewentualnie gotówki z kredytu na własne mieszkanie. Kupno na samym starcie mieszkania 40m2 w całości z kredytu, przy niestabilnej sytuacji finansowej nie dość, że jest to igranie z losem, to ponadto znacznie ogranicza mobilność i możliwość zamiany takiego mieszkania (bez straty) na większe. Nie trudno sobie wyobrazić, że młoda rodzina po latach będzie potrzebowała większego mieszkania. Kupno na początku dużego, docelowego mieszkania w całości z kredytu, przy niestabilnej sytuacji finansowej, to już prawie samobój. Cały czas nie mówimy tu o osobach, które stać jest na kredyt. Mówimy o młodych ludziach, którzy wchodzą w życie nie mając nic, ale od razu chcą mieć wszystko.
Pokażmy sobie najpierw, że potrafimy znaleźć się w nowej sytuacji, potrafimy gospodarować zarobionymi pieniędzmi i wtedy podejmujmy ryzykowne decyzje. Niektórzy mogą oczywiście podjąć takie ryzyko na koszt np. rodziców lub innych osób (żyrantów) gotowych wziąć na siebie ewentualna porażkę. U każdego sytuacja jest inna i wymaga oddzielnej analizy.

Wszystko to ma sens, tylko trzeba czytać wszystkie komentarze łącznie.
Mówimy, że wzięcie kredytu powinno być przedzie analizą. Sama chęć posiadania mieszkania na.starość to zdecydowanie za mano. Trzeba mieć zdolność spłaty kredytu (blisko dwukrotną wartość) przez 30 lat. Niestety nie wszyscy przyjmują ten oczywisty fakt do świadomości.

Ech wszystko co piszecie jest bez sensu. Jeżeli "ufasz" sobie oszczędzaj kasę na starość bo wynajmując całe życie bo z emerytury nie dasz rady się utrzymać i wynająć.

A jak nie ufasz swoim zdolnością lepiej kup, bo moich rodziców nie było teraz stać z emerytury wynająć i mieć na jedzenie. Ja myślę, że będę miał mniejszą emeryturę.

Jest jeszcze jedna sprawa. Chce, żeby moje dzieci lepszy start niż ja i miały coś wartościowego w spadku po mnie.

Masz żelazne załoźenie, że po 15 latach sprzedasz mieszkanie za min 230 tys zł. A może jednak za 130 tys.zł? Skąd pewność, że mieszkania nie potanieją? Frankowicze też mieli żelazne założenia: wartość mieszkań miała znacznie rosnąć, a wartość franka spadać. Niestety, jak jest, wszyscy widzą. Twoje założenia też mogą okazać się błędne za 15 lat. Niezrozumiałe jest dla mnie również założenie że oszczędności są niemożliwe, ale z haraczem dla banku (czt. rata kredytu) każdy sobie poradzi. Właśnie tacy ludze, którży mają zasadę że jakoś to będzie, nie potafią odłożyć złotówki, ale do banku po kredyt są pierwsi. Takie zasady wywołują kryzysy w Państwach.