nie wiem jak mam się zachować w tej sytuacji. Mąż ukrywa przede mną część pieniędzy, które zarobi. Nie bronię my kupić sobie czegoś jeżeli ma tylko na to ochotę. Zresztą takie zachcianki to i tak są ze wspólnej kasy. Nie wiem co o tym myśleć i jak się zachować?
Może wy macie jakieś pomysły chętnie przemyśle wasze propozycje.

Może ma swoje potrzeby, albo zbiera na romatyczną wycieczkę dla Was. Myślę, że nie należy histeryzować z tego powodu, zapewne również Ci się zdarzyło kupić coś sobie i nie powiedzieć o tym partnerowi... no chyba że się mylę? :-)

Sorry, ale po grzyba zakładasz podobne tematy?

http://forum.trojmiasto.pl/ukrywanie-pieniedzy-przed-partnerem-t312416,1,160.html

bo nie wszyscy czytają całe forum a tu i tu są inni forumowicze. przepraszam, że Ci to przeszkadza

Zwykła netykieta.....o ile znane jest Ci to pojęcie.
Nie chciałabyś pewnie wszędzie widzieć tego samego tematu w każdym dziale - bo nie wszyscy przecież czytają całe forum :>

w takim razie przestań czytać ten wątek bo na prawdę nie jest ciekawy

a ja czasem bym chciała, żeby mój mąż odkładał sobie gdzieś pieniądze. Tak oddaje mi całą swoją wypłatę, ja zarządzam finansami i kiedy są np. moje urodziny to przychodzi do mnie po kasę na prezent..:-////

emilia ubawiłaś mnie :) Ale u mnie jest podobnie jak się przypomnę, że mamy np. Boże Narodzenie to idziemy do sklepu coś sobie wybieram, płacę za to ze wspólnego konta i mąż jest szczęśliwy, że coś mi kupił. A na urodziny i imieniny prezentów nie dostaję bo mąż mówi, że mam się cieszyć, że byliśmy na tygodniwm urlopie i to był prezent :). Kiedyś dostałam prezent za niecałe 70zł i uznał że to na imieniny, urodziny, Boże Narodzenie i rocznicę Ślubu - bawi mnie to do dziś.

no widzisz, więc może tym razem postanowił sobie odłożyć:-)
każdy ma jakieś swoje małe grzeszki. Ja np. wszystko kupuję za 10 zł :-) Czy to buty czy bransoletka czy nowy garnek- zawsze mówię, że jakaś przecena była i dyszkę zapłaciłam:-))
Mąż potem zadowolony z zakupu a po co ma wiedzieć, ile kosztowało? Sam się ze mnie śmieje, że jestem "panna dyszka" :-)))

Mysle ze waznym jest by bedac w zwiazku , pamietac ze ciegle jestesmy dwoma "jablkami" , a nie polowka drugiego.

- " nie bronie mu kupic sobie ... "

Bardziej mi to wyglada na zdanie matki do dziecka , niz doroslej kobiety do doroslego mezczyzny.

Widzisz, zawsze jest tak, że to jedna osoba powinna zajmować się takimi obowiązkami jak rachunki, płatności. W moim przypadku jestem to ja, gdyż pracuję dużo przy komputerze, kredyt jest na mnie, konta są na mnie i robię to od lat. Mąż oddaje mi wypłatę i chce mieć wszystko z głowy, pewnie nie wiedziałby nawet jak zrobić przelew bo to moje zadanie. Wobec tego musi to jakoś funkcjonować i kiedy mąż chce gotówkę na swoje wydatki, musi przyjść do mnie siłą rzeczy. Nie sprowadzaj tego do relacji typu matka-dziecko.

Emilko moja wypowiedz skierowana byla do autorki tematu , nie do ciebie.

Jak się zachować? spokojnie i bez paniki, nie mów nic że wiesz, ale bacznie obserwuj i dyskretnie sprawdzaj.

To tylko będzie rodzić kolejne podejrzenia..prędzej czy później taka osoba nabawi się paranoidalnych zachowań.

dlatego najlepiej nie być w związku (bo ja niestety mam podobnie) - kiedy wspólna kasa - zero niespodzianek (chyba, że miałbym dodatkowe dochody - których nie mam) - takie życie pogódźcie się z tym!!!