Adam Bałdych Damage Control Feat. Jacques Seguin otwiera cykl koncertów "Projekty z Polski", stanowiących integralną część Festiwalu Jazz Jantar. "Projekty z Polski" to prezentacja tego, co najciekawsze na polskiej scenie jazzowej i okołojazzowej. Koncerty będą odbywały się w pierwszej połowie roku i będą to m.in. Jazzpospolita, jeden z najciekawszych polskich debiutów ostatnich lat (koncert 12.03.2011), Marcin Wasilewski Trio z premierowym materiałem (koncert 19.03.2011), Contemporary Noise Sextet również z nowym materiałem (koncert 9.04.2011).
jazz - koncerty w Trójmieście
Adam Bałdych - skrzypce elektryczne
Jacques Seguin - trąbka
Paweł Tomaszewski - instrumenty klawiszowe
Andrzej Gondek - gitara
Piotr Żaczek - bas
Michał Bryndal - perkusja
Damage Control Adama Bałdycha to nowoczesny zespół prezentujący wyrafinowane połączenie muzyki jazzowej z takimi gatunkami jak m-base, drum&bass. Wirtuozeria, która jest atutem tworzących zespół muzyków sprawia, że koncerty są niezwykłym widowiskiem pełnym energii, młodzieńczej werwy, ale i dojrzałego brzmienia, zyskując popularność i uznanie fanów jazzu.
Damage Control zbliża muzykę jazzową, czy też może bardziej trafnie - muzykę improwizowaną, do niebezpiecznej, ale i bardzo interesującej stylistycznie granicy, dzielącej jazz i muzykę rockową. Powiedzieć o tej muzyce fusion a nawet jazz-rock, to zdecydowanie za mało. Już otwierający krążek utwór Abrakadabra, daje odczuć, co się święci. Ciężka, jednostajna pulsacyjna rytmika sekcji, "metalowo" brzmiące elektryczne skrzypce, proste rozłożyste harmonie klawiatur, kojarzą całość mocno z Tribal Tech (proszę posłuchać Diabła Borutę albo Lot Małgorzaty) czy też pomysłami aranżacyjnymi Scotta Hendersona i T.J.Kirk (Hunter). Jednocześnie wiolinistyka Bałdycha, na tej płycie, ucieka od dosłowności, jaką słyszymy choćby u Ponty'ego albo Urbaniaka. Jego eksperymenty z elektroniką, zbliżają brzmienie skrzypiec bardziej do gitarowej konwencji brzmienia, tworząc zupełnie nową jakość, w pełni autorski styl... Ale nie brakuje tu także subtelnej pracy smyczkiem i zadziorności kalafonii (Foreigner). (...)
Całość to świetny pomysł na muzykę, której odkrywczość i oryginalność to niezmiernie rzadko spotykane cechy u tak młodych i, wydawałoby się, dopiero szukających swojego języka, artystów. Bałdych to już dojrzały twórca. Aż strach pomyśleć, gdzie w takim tempie może jeszcze zajść w najbliższych latach. (Andrzej Winiszewski / "Jazz Forum")
"Album kwartetu Damage Control pod wodzą gorzowskiego wirtuoza rozłożył mnie na łopatki" (Filip Łobodziński / "Newsweek")
"Adam zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Tak oryginalnego skrzypka nigdy nie słyszałam (...) Jestem pewna, że niedługo wyfrunie z Polski i zrobi światową karierę. Moim zdaniem przejdzie do historii jazzu" (Urszula Dudziak)
Adam Baldych - skrzypek, kompozytor, ale również producent muzyczny, uznawany jest przez wielu krytyków za nadzieję polskiej wiolinistyki jazzowej oraz wirtuoza swojego instrumentu. Publiczność ceni go za osobowość, wizerunek oraz świeże spojrzenie na muzykę oraz pomimo młodego wieku, ciekawy i rozpoznawalny styl gry. Z racji ekspresji na scenie często określany mianem Diabła. W jego muzyce czuć słowiańską melancholię, przestrzeń, czasem smutek, ale również siłę, żywioł i temperaturę; czuć polski rodowód. Sam o swoich inspiracjach mówi: Rachmaninow i Guns&Roses, Miles Davis i Jimi Hendrix. Wyrzucony ze szkoły muzycznej za niepoprawne zachowanie i jazzowe aspiracje, parę lat później zdobywa stypendium w prestiżowym Berklee College of Music oraz kończy Akademię Muzyczną w Katowicach z wyróżnieniem. Laureat wielu konkursów jazzowych w Polsce (m.in. Grand Prix oraz Nagroda Indywidualna na Festiwalu Jazz nad Odrą 2006, nagroda dla najlepszego instrumentalisty na Festiwalu Jazz Juniors 2001). Współpracował i występował na scenie z wybitnymi artystami różnych dziedzin. m.in. z Urszulą Dudziak, Grażyną Auguścik, Paulinho Garcia, Didier Labbe Quartet, NDR Big Band, Rene Van Helsdingen, Miką Urbaniak. W 2008 r. grał trasę koncertową ze zdobywcą Grammy, pianistą i kompozytorem współpracującym ze śmietanką jazzu światowego - Jimem Beardem. Rok później wspólnie z Leszkiem Możdżerem i Larsem Danielssonem tworzy muzykę do niemego filmu "Skarb rodu Arne", improwizowaną podczas Era Nowe Horyzonty 2009. Jest też coraz bardziej docenianym autorem muzyki teatralnej. Adam udowadnia, że zakurzone lekko skrzypce, w jego rękach potrafią nabrać nowego blasku.
Najważniejszą grupą, w której Adam eksperymentuje i poszukuje swojego brzmienia jest Damage Control.
Jacques Seguin - kanadyjski trębacz, laureat kilku stypendiów twórczych, absolwent Humber College w Toronto oraz Banff Center for the Arts, gdzie podejmował nauki u takich sław jak: Dave Douglas, Jim Black, Chris Potter, Kenny Werner czy Django Bates. Występował z takimi zespołami jak: Afro Cuban All-Star, Tekenjah Fakoli, Jean Leloup, Caïman fu, Ariane Moffat, Carlos Placères, Dobacaracol, Vic Vogel Big Band, Denny Christianson Big Band, Michel Bernard Sextet. Koncertował m. in. w Kanadzie, USA, na Seszelach, Haiti, w Afryce i Europie; jako solista w USA i Europie w ramach fantastycznego show Cirque du Soleil: DELIRIUM. Z zespołem ODD LOT występował m.in. w Las Vegas, Dallas i podczas Montreal Jazz Festival oraz w Żaku w lutym 2010 roku.
