W niedzielę 16 października o godz. 17.00 zapraszamy na finisaż wystawy "Ale jazz. Wspomnienie o Ogólnopolskich Festiwalach Muzyki Jazzowej '56 i '57", w trakcie odbędzie się projekcja filmu autorstwa Wojciecha Fułka poświęconego Franciszkowi Walickiemu "I nie żałuj tego...".
Wystawa pokazuje przełomowy moment, jakim były I i II Ogólnopolski Festiwal Muzyki Jazzowej w 1956 i 1957 r. w Sopocie, w organizację których zaangażowały się późniejsze wybitne postaci kultury polskiej w dziedzinie muzyki, filmu, literatury, publicystki i sztuk wizualnych, takie jak Franciszek Walicki, Leopold Tyrmand, Stefan Kisielewski, Marian Eile, Jerzy Skarżyński czy Jerzy Skolimowski. Muzycy, którzy występowali na obu festiwalach, weszli do historii muzyki: Krzysztof Komeda, Jerzy Matuszkiewicz, Jan "Ptaszyn" Wróblewski, Jerzy Milian, Witold Sobociński i wielu innych. Ekspozycja ukazuje także portret zbiorowy społeczeństwa, którego spontaniczny udział uczynił z festiwali wielką demonstrację karnawałowej wolności.
Zapraszamy od wtorku do niedzieli w godzinach 12:00-18:00.
Ówczesne wydarzenia miały szczególny charakter ze względu na kontekst czasów. Po tragicznych wydarzeniach Czerwca '56 w Poznaniu, na fali rosnących nastrojów kontestacji festiwale stały się nie tylko miejscem zamanifestowania entuzjazmu dla nowych prądów muzycznych, ale były także wyrazem poczucia zbiorowej tożsamości i przejawem niezgody na system oraz demonstracją potrzeby zmian o charakterze obyczajowym. Zaproszenie najważniejszych muzyków polskich i zagranicznych było niewątpliwie sankcjonowane przez władzę i miało być narzędziem zmiany jej wizerunku. Społeczeństwo jednakże wykorzystało sytuację odwilży, by zademonstrować swój stosunek do politycznego i obyczajowego rygoru lat 50.
Festiwale były niewątpliwie wydarzeniem przełomowym w historii jazzu w Polsce. Gatunek ten - traktowany nieprzychylnie przez władze ze względu na powiązania z kulturą zachodnią - początkowo rozwijał się przede wszystkim w przestrzeni kultury klubowej. Dzięki festiwalom z roku 1956 i 1957 jazz znalazł się w sferze powszechnego odbioru. Wystawa zwraca uwagę na znaczenie festiwali dla demokratyzacji muzyki jazzowej w Polsce. Co więcej, zdynamizowały one jeszcze bardziej dotychczasowe środowisko trójmiejskie, które było jednym z najważniejszych centrów powojennej kultury jazzowej. Trójmiasto stało się kuźnią talentów i do dziś muzycy wywodzący się z tego środowiska znajdują się wśród najważniejszych postaci gatunku. Co nie mniej ważne, II Ogólnopolski Festiwal Muzyki Jazzowej w 1957 r. był także początkiem narodzin muzyki rockowej w Sopocie i w Polsce.
Więcej zdjęć ()
