stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Wystawa pokazuje przełomowy moment, jakim były I i II Ogólnopolski Festiwal Muzyki Jazzowej w 1956 i 1957 r. w Sopocie, w organizację których zaangażowały się późniejsze wybitne postaci kultury polskiej w dziedzinie muzyki, filmu, literatury, publicystki i sztuk wizualnych, takie jak Franciszek Walicki, Leopold Tyrmand, Stefan Kisielewski, Marian Eile, Jerzy Skarżyński czy Jerzy Skolimowski. Muzycy, którzy występowali na obu festiwalach, weszli do historii muzyki: Krzysztof Komeda, Jerzy Matuszkiewicz, Jan "Ptaszyn" Wróblewski, Jerzy Milian, Witold Sobociński i wielu innych. Ekspozycja ukazuje także portret zbiorowy społeczeństwa, którego spontaniczny udział uczynił z festiwali wielką demonstrację karnawałowej wolności.

Zapraszamy od wtorku do niedzieli w godzinach 12:00-18:00.

Fotografia przedstawia Wybory Miss Sopot, które odbyły się w ostatnim dniu I Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Jazzowej 12.08.1956 r. w Sopocie. Tytuł Miss zdobyła Elżbieta Sosińska z Wrocławia, obok niej na scenie Franciszek Walicki. Fot. Erich Lessing, własność Erich Lessing Photo GmbH Więcej zdjęć ()

Fotografia przedstawia Wybory Miss Sopot, które odbyły się w ostatnim dniu I Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Jazzowej 12.08.1956 r. w Sopocie. Tytuł Miss zdobyła Elżbieta Sosińska z Wrocławia, obok niej na scenie Franciszek Walicki. Fot. Erich Lessing, własność Erich Lessing Photo GmbH

Fotografia przedstawia Wybory Miss Sopot, które odbyły się w ostatnim dniu I Ogólnopolskiego Festiwalu Muzyki Jazzowej 12.08.1956 r. w Sopocie. Tytuł Miss zdobyła Elżbieta Sosińska z Wrocławia, obok niej na scenie Franciszek Walicki. Fot. Erich Lessing, własność Erich Lessing Photo GmbH

Ówczesne wydarzenia miały szczególny charakter ze względu na kontekst czasów. Po tragicznych wydarzeniach Czerwca '56 w Poznaniu, na fali rosnących nastrojów kontestacji festiwale stały się nie tylko miejscem zamanifestowania entuzjazmu dla nowych prądów muzycznych, ale były także wyrazem poczucia zbiorowej tożsamości i przejawem niezgody na system oraz demonstracją potrzeby zmian o charakterze obyczajowym. Zaproszenie najważniejszych muzyków polskich i zagranicznych było niewątpliwie sankcjonowane przez władzę i miało być narzędziem zmiany jej wizerunku. Społeczeństwo jednakże wykorzystało sytuację odwilży, by zademonstrować swój stosunek do politycznego i obyczajowego rygoru lat 50.

Festiwale były niewątpliwie wydarzeniem przełomowym w historii jazzu w Polsce. Gatunek ten - traktowany nieprzychylnie przez władze ze względu na powiązania z kulturą zachodnią - początkowo rozwijał się przede wszystkim w przestrzeni kultury klubowej. Dzięki festiwalom z roku 1956 i 1957 jazz znalazł się w sferze powszechnego odbioru. Wystawa zwraca uwagę na znaczenie festiwali dla demokratyzacji muzyki jazzowej w Polsce. Co więcej, zdynamizowały one jeszcze bardziej dotychczasowe środowisko trójmiejskie, które było jednym z najważniejszych centrów powojennej kultury jazzowej. Trójmiasto stało się kuźnią talentów i do dziś muzycy wywodzący się z tego środowiska znajdują się wśród najważniejszych postaci gatunku. Co nie mniej ważne, II Ogólnopolski Festiwal Muzyki Jazzowej w 1957 r. był także początkiem narodzin muzyki rockowej w Sopocie i w Polsce.

Przeczytaj także