Międzynarodowa wystawa „Artysta i broń”
Wystawa, przygotowana i mająca swoją premierę w moskiewskim Centrum Sztuki Współczesnej M’ARS w listopadzie 2005 r., dotyczy wojny jako stałej cechy współczesnego świata. Temat ten, z oczywistych względów, nie cieszy się wielką popularnością, a jednak trwale tkwi w podświadomości każdego społeczeństwa. Kuratorzy wystawy nie mieli zamiaru zachęcać artystów do zajmowania jednoznacznego stanowiska wobec tematu, lecz raczej do zanalizowania rzeczywistości z różnych punktów widzenia. Stąd zgromadzone prace prezentują bardzo różne postawy.
W wystawie, składającej się z prac, realizowanych przy użyciu wielu mediów – rysunku, fotografii, malarstwa, a przede wszystkim wideo, udział bierze ponad 40 artystów z Rosji, Szwecji, Szwajcarii, USA, Rumunii, Francji, Bośni i Hercegowiny, Meksyku, Holandii, Niemiec, Austrii i Izraela.
Jednym z najbardziej znanych rosyjskich artystów biorących udział w wystawie jest słynny prowokator
Oleg Kulik. W pracy „Serce Rosji” traktuje on swoje ciało jako osobistą broń, z którą nigdy się nie rozstaje, nosząc ją ukrytą pod ubraniem.
Wideo kaliningradzkiego artysty
Yury Vassilieva prezentuje jednorazowy, pełen sadyzmu akt, odwołujący się do przemocy, jakiej dopuszczali się teutońscy rycerze wobec Prusów, zamieszkujących pierwotnie tereny nadbałtyckie. W jego akcji artystycznej ogromna siekiera rąbiąca obsypane białym kwieciem wiosenne krzaki tarniny symbolizuje przemoc.
Praca tandemu artystów-projektantów
Yekateriny i
Igora Demidenko, zatytułowana „Zapasowe czapki Federacji Rosyjskiej” czerpie swoją treść z prostej obserwacji, iż każdy rosyjski mężczyzna posiada wiele czapek na różne okazje i nie wyobraża sobie wyjścia z domu bez nakrycia głowy. Tytuł pracy może być rozumiany dwojako: jako zapasowe czapki bądź propozycje nakryć głowy dla żołnierzy rosyjskiej rezerwy.
Praca czeskiego artysty
Jiriego Davida „Bez współczucia” podejmuje dialog z oficjalną propagandą, zawsze ukazującą czołowych polityków w roli silnych mężczyzn, nie wahających się przed podejmowaniem nawet najbardziej ryzykownych decyzji. David natomiast przedstawia światowych przywódców, nie mogących ukryć łez.
Z kolei pochodząca z Bośni i Hercegowiny
Alma Suljevic występuje na wystawie jako „Święta Bojowniczka”, ujawniając swoją, prowadzoną od zakończenia wojny w byłej Jugosławii, akcję, w ramach której artystka sprzedaje na jarmarkach umowne zakątki swojego kraju, by uzyskane kwoty przeznaczyć na ich rozminowanie.
Organizatorzy wystawy: Państwowe Centrum Sztuki Współczesnej, Moskwa, Centrum Sztuki Współczesnej M’ARS, Moskwa
Kuratorzy: Julia Gnirenko (NCCA, Moskwa), Irena Tchesnokova (NCCA, Kaliningrad)
Współpraca kuratorska: Stephanie Benzaquen (Izrael/Francja), Lara Hasanbengovic (CCA, Bośnia i Hercegowina), Hermine Prügger (Austria)
Współpraca ze strony CSW Łaźnia: Agnieszka Wołodźko
