Zapraszamy do Gdańskiej Galerii Miejskiej 2 przy ul. Powroźniczej 13/15 na wernisaż wystawy "Cała Polska. Wyprawa do źródeł sztuki (nieinstytucjonalne przestrzenie sztuki w Polsce) Vol. 2". Wystawa będzie czynna od wtorku do niedzieli w godz. 12.00-18.00.
Kuratorka: Anna Mituś
Współorganizotor: BWA Wrocław
Uczestnicy: 9/10 (Jakub Borkowicz i zaproszeni artyści: Ula Lucinska i Michał Knychaus, czyli Inside Job), Centrum Centrum (Łukasz Jastrubczak i Małgorzata Mazur), Galeria Radzionków (Maciej Cholewa), CSW Wiewiórka (Cecylia Malik i Bartolomeo Koczenasz), Domie (Katarzyna Wojtczak i Martyna Miller), Elementarz dla mieszkańców miast (Arkadiusz Półtorak, Martyna Nowicka i zaproszeni artyści: Mikołaj Małek i Leona Jacewska), Galeria Czynna (Łukasz Ogórek, Marcin Polak, Tomasz Załuski i zaproszony artysta: Paweł Kowzan), Galeria Komputer (Łukasz Radziszewski, Szymon Kaniewski i gościnnie: Bartosz Zaskórski), Groszowe sprawy (Maja Demska), Jak zapomnieć (Karolina Jarzębak,Tomek Nowak, Arek Dec), JEST (Agata Lankamer, Iza Opiełka, Magdalena Kanawka, Krzysztof Latarowski, Piotr Bzdęga), Kalektar.org (Sergey Shabohin), Latarnia Górska (Konrad Brynda, Piotr Bujas, Paweł Krzaczkowski, Katarzyna Szumska), Łęctwo (Przemek Sowiński i zaproszeni artyści: Grzegorz Bożek, Agnieszka Grodzińska, Paweł Marcinek, Przemysław Piniak, Zuza Piekoszewska, Paweł Szostak), Obrońców Stalingradu 17 (Obrońcy i zaproszeni artyści: Rafał Pietrusewicz, Iga Świeściak, Grażyna Monika Olszewska), Potencja (Karolina Jabłońska, Tomasz Kręcicki, Cyryl Polaczek), Pracownia Portretu (Katarzyna Stańczak, Maciej Łuczak i zaproszony artysta Jakob Forster), Galeria Śmierć Frajerom (Nikodem Baiser, Dominik Jałowiński, Jakub Gliński), Żurnal Zin (Emilia Bocianowska, Nico Carmandaye, Anna Maria Koronkiewicz)
Ze specjalnym udziałem trójmiejskich inicjatyw: Gnojki, Instytut Cybernetyki Sztuki (Marek Rogulski), Kolonia Artystów (Sylwester Gałuszka), Fundacja Artystów Kolonia Teraz (Alicja Jelińska, Mikołaj Jurkowski), Tajna Galeria (Marcin Zawicki), Wolne Pokoje (Marta Koniarska, Basia Nawrocka), Galeria UL (Piotr Mosur, Piotr Mańczak)
Kuratorka dziękuje następującym kuratorom i artystom za ich rekomendacje: Monice Drożyńskiej, Ewie Tatar, grupie Inside Job, Aleksandrze Kołodziej, Joannie Rzepce-Dziedzic, Łukaszowi Dziedzicowi, Zorce Wollny, Adamowi i Annie Witkowskim, Annie Orlikowskiej, Ewie Łączyńskiej-Widz, Marynie Tomaszewskiej, Pawłowi Kowzanowi, Katarzynie i Stachowi Szumskim oraz Piotrowi Stasiowskiemu.
Publiczne instytucje sztuki współczesnej dotyka dziś kryzys, nie tylko ten związany z nową cenzurą ekonomiczną ale też ten znany, związany z zarzutem elitaryzmu, albo wręcz przeciwnie, uwikłaniem w mechanizmy kultury masowej. Rządząc się polityką spektaklu instytucje, których byt uzależniony jest politycznie i finansowo od odwiedzalności, często wymieniają na frekwencję wylansowane medialnie nazwiska. Oddalają się przez to od prawdziwie krytycznego potencjału twórczości, który dziś przenosi się do prywatnych instytucji intymnych, galerii prowadzonych przez artystów i kuratorskich freelancerów po godzinach. Ostatni tak poważny kryzys zaufania do mainstreamu i płynącej ze sfery publicznej wiedzy medialnej miał miejsce w stanie wojennym. Kuratorzy, krytycy i badacze wyruszyli wtedy w teren na nazwane tak później, na fali duchowego uniesienia, "pielgrzymki". Wizytowali polecone im pracownie i wydziały Akademii Sztuk Pięknych w różnych miastach. Po to by wyłowić to, co mogłoby zostać ocenzurowane w docierającym do nich przekazie.
Sytuacja obserwacji sztuki to dziś w znacznej mierze obserwacja jej medialnego obrazu. Wszak, jak pokazują badania, tylko kilka procent osób uważających się za uczestników kultury odwiedza jakieś galerie, studia bądź artystów osobiście. Dotyczy to nawet kuratorów, którzy również zawierzać muszą swojej intuicji, rzutkości, zasobności budżetu podróżnego i naznaczonej koopetycją sieci kontaktów. Stąd pomysł zrekonstruowania pozornie anachronicznych z dzisiejszego punktu widzenia sposobów i narzędzi rozpoznania najbardziej aktywnych obszarów i środowisk twórczych, bez ścisłego rozróżnienia na dyscypliny i gatunki uprawianej sztuki.
Wystawa Cała Polska powstała z rozmów telefonicznych, licznych spotkań w małych mieszkaniach, ogrodach, placach budowy i innych miejscach, w których bije serce polskiej sztuki. Jej celem było sprawdzenie, jak wypadło by porównanie tego, co wiemy "z mediów", "z sieci" i z instytucjonalnych przekazów, z tym, co dane w bezpośredniej praktyce społecznej, spotkaniu, rozmowie, naocznym kontakcie.
Dlatego postanowiliśmy wyruszyć w Polskę i zobaczyć na własne oczy jak i w jakim otoczeniu powstaje sztuka przełomu nasto- i dwudziestolecia XXI wieku. Wystawa nie byłaby możliwa bez nowych znajomości i wysłuchania wielu rekomendacji, bez poznania perspektywy lokalnych znawców, bez odrzucenia lęku przed zaskoczeniem, bez akceptacji lokalności własnych pozycji. W końcu zawsze w indywidualnym odbiorze, jesteśmy sami, a nasze poznanie nie ma fizycznych ograniczeń. W post-geograficznym świecie nie ma uprzywilejowanej lokalizacji.
"Cała Polska" to więc tytuł prowokacyjny, pozbawiony rzeczywistych aspiracji. Wskazuje zaledwie na rozległość obszaru, którego nie może w rzeczywistości objąć żadna wystawa.
Gdańsk i Trójmiasto to wyjątkowa na symbolicznej mapie Polski przestrzeń, o długiej tradycji kolektywności i samoorganizacji, z której powstały tak znane i uznane prywatne instytucje jak Instytut Sztuki Wyspa czy tworzony przez tę fundację festiwal Alternativa.
Gdańska edycja wystawy, która powstała na zaproszenie i dzięki współpracy z Gdańską Galerią Miejską nie mogła odbyć się bez udziału kilku choćby trójmiejskich inicjatyw nieinstytucjonalnych, których listę otwiera kontynuator transgresyjnego ducha Totartu i nieprzerwanie aktywnych środowisk eksperymentalnych Marek Rogulski i jego Instytut Cybernetyki Sztuki. Swoimi działaniami wystawę wesprą również Kolonia Artystów, czyli jeden z najdłużej działających offspejsów 3city, Fundacja Artystów Kolonia Teraz, Tajna Galeria, grupa Wolne Pokoje, Galeria UL i Gnojki. Obecność nieinstytucjonalnych przestrzeni sztuki w Trójmieście zostanie zaznaczona w przestrzeni wystawy za pomocą specjalnej "mapy", jednak właściwy wkład tych przedsięwzięć w wystawę będzie miał charakter programu specjalnych wydarzeń.
Ekspozycji towarzyszy książka Maryny Tomaszewskiej pt. Kuratorzy. Jest ona próbą zdefiniowania, kim są ci mityczni promotorzy sztuki, jej pierwsi odbiorcy, często traktowani z rezerwą przez samych artystów, rzadko dostrzegani przez masowych odbiorców sztuki. Publikacja stanowi humorystyczny kontrapunkt do wystawy, w której władza kuratora została w znacznym stopniu zawieszona. Projekt Tomaszewskiej kwestionuje więc pozorny elitaryzm zawodu kuratora i otwiera przestrzeń dla dyskusji na temat statusu i potrzeby sprawowania tej funkcji dzisiaj.
