Och! Teatr w Warszawie
Casa Valentina
Harvey Fiersten
Przekład: Kamila Jansen
Czerwiec 1962 r., mały hotel w górach Catskills w Stanach Zjednoczonych. Pensjonat Rity i George'a to na pozór zwykłe letnie siedlisko. W rzeczywistości jest to miejsce, dokąd z całego kraju przyjeżdżają heteroseksualni mężczyźni, którzy ubierają się jak kobiety.
Ricie i George'owi (alias Valentinie) udało się stworzyć warunki, w których przebrani mężczyźni - na co dzień stateczni ojcowie i mężowie - czują się bezpiecznie. Tu mogą poczuć się w zgodzie ze sobą i ze swoim kobiecym alter ego. Sielankę przerywa doniesienie na policję o niemoralnym prowadzeniu się.
Goście pensjonatu w odpowiedzi postanawiają założyć oficjalną organizację. Ale wiąże się to z ujawnieniem tajemnicy. Czy każdy z nich jest na to gotowy? Co z uczuciami ich bliskich? Dużo śmiechu, ale i temat poruszający ważne, społeczne problemy. To tekst o potrzebie bycia sobą, o sztucznych społecznych normach, tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.
Reżyseria: Maciej Kowalewski
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Roqueplo
Obsada:
Maria Seweryn,
Joanna Gleń,
Cezary Żak,
Piotr Machalica,
Rafał Mohr,
Piotr Borowski,
Witold Dębicki,
Maciej Kosmala,
Mirosław Kropielnicki.
Casa Valentina
Harvey Fiersten
Przekład: Kamila Jansen
Czerwiec 1962 r., mały hotel w górach Catskills w Stanach Zjednoczonych. Pensjonat Rity i George'a to na pozór zwykłe letnie siedlisko. W rzeczywistości jest to miejsce, dokąd z całego kraju przyjeżdżają heteroseksualni mężczyźni, którzy ubierają się jak kobiety.
Ricie i George'owi (alias Valentinie) udało się stworzyć warunki, w których przebrani mężczyźni - na co dzień stateczni ojcowie i mężowie - czują się bezpiecznie. Tu mogą poczuć się w zgodzie ze sobą i ze swoim kobiecym alter ego. Sielankę przerywa doniesienie na policję o niemoralnym prowadzeniu się.
Goście pensjonatu w odpowiedzi postanawiają założyć oficjalną organizację. Ale wiąże się to z ujawnieniem tajemnicy. Czy każdy z nich jest na to gotowy? Co z uczuciami ich bliskich? Dużo śmiechu, ale i temat poruszający ważne, społeczne problemy. To tekst o potrzebie bycia sobą, o sztucznych społecznych normach, tolerancji i szacunku do drugiego człowieka.
Reżyseria: Maciej Kowalewski
Scenografia: Arkadiusz Kośmider
Kostiumy: Dorota Roqueplo
Obsada:
Maria Seweryn,
Joanna Gleń,
Cezary Żak,
Piotr Machalica,
Rafał Mohr,
Piotr Borowski,
Witold Dębicki,
Maciej Kosmala,
Mirosław Kropielnicki.
