Chiński Nowy Rok - Mistrzowie tańca z Pekinu Opinie (21)

Najbardziej utalentowani chińscy tancerze wystąpią na scenie Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego w ramach obchodów Chińskiego Nowego Roku. Youth Dance Company ze słynnej Akademii Tańca w Pekinie - najważniejszej w Chinach szkoły wyższej kształcącej tancerzy - zaprezentuje w Gdańsku spektakl składający się z dziewięciu etiud tanecznych.

Już po raz trzeci w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim wspólnie z artystami z Chin świętujemy nadejście Chińskiego Nowego Roku. Tym razem po raz pierwszy gościć będziemy Youth Dance Company, młodszą część jednego z największych i najbardziej uznanych zespołów tanecznych w Azji - Beijing Dance Academy (Akademia Tańca w Pekinie, znana też jako Instytut Tańca). Zespół działa przy słynnym Uniwersytecie Pekińskim, najbardziej prestiżowej chińskiej uczelni, założonej jeszcze za czasów panowania dynastii Qing, w 1898 roku. Artyści odwiedzą nas w ramach swojej europejskiej trasy - w Polsce dadzą trzy występy: w Lublinie, Warszawie i Gdańsku.

Chiński Nowy Rok (w dosłownym tłumaczeniu z chińskiego: Święto Wiosny) to najważniejsze święto w tradycyjnym kalendarzu chińskim. Przypada w okresie między końcem stycznia a początkiem lutego - w 2018 roku na dzień 16 lutego. Tradycyjnie Święto Wiosny trwa piętnaście dni i kończy się Świętem Latarni.

Część pierwsza: Taniec współczesny

1. "Mieszkaniec Pekinu" | "Beijing Man"
"Beijing Man" powstał podczas kreatywnej pracy nad fragmentami tekstu sztuki pod tym samym tytułem ("Pekińczyk/Mieszkaniec Pekinu") z 1940 roku, autorstwa wybitnego dramaturga Cao Yu, ojca nowoczesnego chińskiego teatru, nazywanego chińskim Szekspirem. Tekst stał się punktem wyjścia dla stworzenia niepowtarzalnego języka ruchu, którym w spektaklu komunikuje się ze sobą grupa mężczyzn - mieszkańców Pekinu.

Tancerze: Wang Zihan, Sun Ke, Wu Shuai, Yao Liang, Ma Jiaolong i Pu Yu

2. "Cóż za złota jesień" | "What a Golden Autumn"
"I nie mogę znaleźć słów, więc powiem tylko, cóż za złota jesienna pora." (Fragment z "Pieśni o zbieraniu morwy" autorstwa Xin Qiji, poety urodzonego w 1140 roku, za czasów Dynastii Song.)

Tancerze: Zhang Shu, Shao Junting, Wang Zan, Pang Jun i Ge Chang

3. "A może latać..." | "Maybe Fly"
"Tańcząc na ziemi, może, chciałaby latać...."

Tancerz: Pang Jun

4. "Rozszczepienie" | "Cleave"
Słowo "cleave" pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego łączenie lub rozdzielanie, rozszczepianie. Ucieleśnia dwa jednoznaczne, a zarazem przeciwstawne znaczenia - przed upadkiem i po nim. W szalonym gorączkowym tempie tancerze wspierają się nawzajem w momentach upadku, rozdzielania się, by za chwilę ponownie stać się całością. Eksplorują obydwa znaczenia tego słowa, badając jednocześnie granice tańca na jego dwóch przeciwstawnych biegunach.
Tancerze: Wang Zihan, Sun Ke, Wu Shuai, Yao Liang, Ma Jiaolong i Pu Yu

(15-minutowa przerwa)

Część Druga: Taniec tradycyjny

1. "Wybijając rytm" | "Beating to a Song"
Jak powiedziane jest w wierszu: "Wierzby są zielone, rzeka płynie gładko; Ludzie śpiewają i tańczą do piosenki..." Taniec ilustruje tu scenę łaski, w której kobiety za czasów Dynastii Han (202 p.n.e - 220 n.e.) wybrały się na wiosenny spacer, celebrując bogate zbiory i szczęśliwe życie. Wykonują przy tym starożytny chiński taniec zwany "Ta Ge", który był dawniej bardzo popularny zarówno na dworach, jak i we wsiach. Charakterystyczne są dla niego śpiew i ruch podporządkowane rytmicznemu "dreptaniu".

Za tę etiudę tancerze zdobyli złoty medal na pierwszym krajowym konkursie tanecznym "Lotos Cup" w Chinach.

2. "Odprawa wojsk Cesarza Qin" | "Emperor Qin Reviewing Troops"
Źródłem inspiracji tego tańca jest Terakotowa Armia z czasów dynastii Qin (221-207 pne) odkryta w Xi'an w Chinach, uważana za jeden z dziesięciu cudów świata. Choreografia wykorzystuje język i techniki tradycyjnego tańca chińskiego. Anektując prosty, niewyrafinowany wizerunek terakotowych żołnierzy oraz dźwięczny, mocny rytm muzyki ludowej "Big Drum of Jiangzhou", tancerze portretują bohaterstwo i siłę chińskich wojowników, galopujących przez pole bitwy.

Choreografia zdobyła Złoty Medal na IX Międzynarodowym Konkursie Tańca "Lotus Cup" w Chinach.

3. "Oda do Kwiatu Lotosu" | "Ode to the Lotus Flower" (solo kobiece)
Oparty o starożytne opisy kwiatu lotosu, taniec jest tu personifikacją owego wyobrażenia klasycznego piękna - zarazem osobliwego i pełnego wdzięku. Widzimy sylwetkę rozwijającego się w słońcu kwiatu, jego płatki poruszane jesiennym deszczem oraz symboliczne wzrastanie, gdy, nieskalany, przebija się przez warstwę ziemi i błota. Kwiat lotosu jest tu symbolem szlachetnych, uczciwych ludzi.

Ta etiuda taneczna zdobyła Złoty medal w czwartym konkursie tanecznym telewizji CCTV.

4. "Malowanie Tuszem i Samotny Żuraw" | "Ink Painting and Lonely Crane" (solo męskie)
Wykorzystując wizerunek żurawia i koncepcję chińskiego malowania tuszem wodnym, taniec przedstawia obraz samotnego żurawia przechadzającego się po górach i rzekach. Żuraw jest symbolem elegancji, ale również dumy i powściągliwości, przypisywanych w Chinach klasie inteligenckiej.

Solo zdobyło pierwszą nagrodę w dziewiątym krajowym konkursie tańca "Taoli Cup" w Chinach.

5. "Tysięcznoramienny Taniec Bodhisattwy" | "Thousand-hand Bodhisattva Dance"
Tysięcznoramienny i tysięcznooki Bodhisattwa Guanyin przynosi ukojenie wszystkim żywym istotom na świecie. "Tysiąc" oznacza tu niepoliczalność. "Tysiąc ramion" reprezentuje nieskończoną łaskę dla żywych istot, podczas gdy "Tysiąc oczu" jest wyrazem nieskończonej mądrości. Taniec wyraża tu tradycyjnie ukazane piękno oraz jest życzeniem szczęśliwego i spokojnego życia dla wszystkich ludzi.

Choreografia otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie CCTV Spring Festival w 2005 roku.

6. "Żółta Rzeka" | "The Yellow River"
Jedna z klasycznych choreografii tańca chińskiego z XX wieku. Jako rzeka-matka narodu chińskiego, Żółta Rzeka, z jej długą i rozległą doliną, uosabia i "pielęgnuje" wspaniałą historię i kulturę Chin. Intensywny, nasycony i pełen rozmachu taniec jest wzruszającym wyznaniem miłości mieszkańców Chin do Żółtej Rzeki.

Organizatorami pokazu spektaklu w Gdańsku są Instytut Konfucjusza przy Uniwersytecie Gdańskim oraz Gdański Teatr Szekspirowski. Spektakl prezentowany jest w ramach Chińskiego Nowego Roku - Roku Psa, pod patronatem Ministerstwa Kultury Chińskiej Republiki Ludowej oraz Ambasady Chińskiej Republiki Ludowej w Warszawie i Konsulatu Generalnego Chińskiej republiki Ludowej w Gdańsku.