Ciała obce
Julia Holewińska
Adam jest aktywnym działaczem opozycji demokratycznej. Ma kochającą żonę, maleńkie dziecko, oddanych kolegów, którzy uważają go za bohatera. Jego życie w PRL to przede wszystkim walka z komuną, msze, teatry podziemne, rozrzucanie ulotek i hasła: Bóg, Honor, Ojczyzna. Jednak ten chłop "z krwi i kości", "wojownik" marzący o zrobieniu powstania, kochanek i kompan od kieliszka skrywa w sobie tajemnicę - od dzieciństwa prowadzi wewnętrzną walkę, walkę z własnym ciałem i swoją biologiczną płcią.
Ewa to kobieta świetnie wykształcona, była opozycjonistka, obecnie żyjąca w nędzy, zmagająca się z samotnością, odtrąceniem, frustracją, obrzydzeniem, jakie wzbudza u najbliższych i przede wszystkim z rozwijającym się rakiem. Co łączy te dwie postaci? Tajemnica? Walka? Ideały? Polska?
Rozgrywająca się równolegle w dwóch czasach sztuka Julii Holewińskiej to przede wszystkim tekst o dążeniu do wolności - zarówno narodowej jak i osobistej. Wielka, oficjalna Historia splata się tu z osobistym dramatem, górnolotne wspólnotowe hasła ulegają rozpadowi w zetknięciu z tym, co dla wielu nie mieści się w ramach tak zwanej normalności. "Ciała obce" w 2010 roku zostały uhonorowane Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną.
Kuba Kowalski o "Ciałach obcych": "Solidarnościowe hasła wysławiające pod niebiosa wolność i niepodległość całkowicie tracą znaczenie, kiedy dotyczą dramatu indywidualnego człowieka zmagającego się ze swoją tożsamością płciową - ot, cała smutna prawda. Potrafimy je skandować, kiedy niesiemy je wypisane na sztandarach, potrafimy walczyć o wolność i niepodległość narodu; jednak kompletnie nie umiemy uszanować ich w odniesieniu do jednostki, zwłaszcza kiedy dotyczą one jej seksualności i tożsamości płciowej. Taka nasza niekonsekwencja."
Reżyseria: Kuba Kowalski
Dramaturgia: Julia Holewińska
Scenografia: Katarzyna Stochalska
Muzyka: Piotr Maciejewski
Światło: Damian Pawella
Ruch sceniczny: Katarzyna Chmielewska
W spektaklu występują:
Justyna Bartoszewicz, Piotr Biedroń, Magdalena Boć, Małgorzata Brajner, Piotr Domalewski, Anna Kociarz, Maciej Konopiński, Robert Ninkiewicz, Marek Tynda oraz Piotr Maciejewski (perkusja) i Paulina Strzegowska (saksofon).
-----
Julia Holewińska (ur. 1983) - dramatopisarka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej, doktorantka w IS PAN. W 2010 roku za sztukę CIAŁA OBCE otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. Sztuka ta doczekała się realizacji w Teatrze Polskiego Radia (reż. Paweł Wodziński) oraz kilku czytań scenicznych (m.in. w Madrycie w ramach "Obozu Solidarność" organizowanego przez Nowy Teatr, reż. Natalia Korczakowska). Jest także autorką REWOLUCJI BALONOWEJ (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie), 12/70 (reż. Thomas Sauerteig, Teatr Sala Beckett, Barcelona), ZINY (próba czytana w Laboratorium Dramatu, reż. Aldona Figura) i WODEWILU. Brała udział w prestiżowych międzynarodowych warsztatach dramatopisarskich - L'Obrador d'estiu - organizowanych w Barcelonie przez Teatr Sala Beckett. Jej sztuki tłumaczone były na angielski, hiszpański, kataloński, niemiecki i rosyjski. Publikowała m.in. w: "Dialogu", "Dwutygodniku", "Kontekstach", "Tygodniku Powszechnym", "Teatrze". Jest także dramaturżką. Ostatnio pracowała z Kubą Kowalskim przy KOTCE NA ROZPALONYM BLASZANYM DACHU Tennessee Williamsa. Jest dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury.
Kuba Kowalski (ur. 1981) - reżyser. Studiował sinologię na Uniwersytecie Warszawskim i w National Taiwan Normal University w Tajpej na Tajwanie oraz reżyserię teatralną w PWST im. L. Solskiego w Krakowie. Jest autorem spektakli NIEPOKOJE WYCHOWANKA TÖRLESSA wg Roberta Musila (Teatr Dramatyczny w Warszawie), MANHATTAN MEDEA Dei Loher oraz KIEDYŚ SZŁO LEPIEJ Emmanuela Darleya (Teatr im. Jaracza w Olsztynie), ZWODNICA Thomasa Middletona i Williama Rowleya oraz EVA PERON Copiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), STEPHANIE MOLES DZIŚ RANO ZABIŁA SWOJEGO MĘŻA, A POTEM ODPIŁOWAŁA MU PRAWĄ DŁOŃ Maliny Prześlugi (Laboratorium Dramatu w Warszawie), KOTKA NA ROZPALONYM BLASZANYM DACHU Tennessee Williamsa (Teatr Polski w Poznaniu).
Julia Holewińska
Adam jest aktywnym działaczem opozycji demokratycznej. Ma kochającą żonę, maleńkie dziecko, oddanych kolegów, którzy uważają go za bohatera. Jego życie w PRL to przede wszystkim walka z komuną, msze, teatry podziemne, rozrzucanie ulotek i hasła: Bóg, Honor, Ojczyzna. Jednak ten chłop "z krwi i kości", "wojownik" marzący o zrobieniu powstania, kochanek i kompan od kieliszka skrywa w sobie tajemnicę - od dzieciństwa prowadzi wewnętrzną walkę, walkę z własnym ciałem i swoją biologiczną płcią.
Ewa to kobieta świetnie wykształcona, była opozycjonistka, obecnie żyjąca w nędzy, zmagająca się z samotnością, odtrąceniem, frustracją, obrzydzeniem, jakie wzbudza u najbliższych i przede wszystkim z rozwijającym się rakiem. Co łączy te dwie postaci? Tajemnica? Walka? Ideały? Polska?
Rozgrywająca się równolegle w dwóch czasach sztuka Julii Holewińskiej to przede wszystkim tekst o dążeniu do wolności - zarówno narodowej jak i osobistej. Wielka, oficjalna Historia splata się tu z osobistym dramatem, górnolotne wspólnotowe hasła ulegają rozpadowi w zetknięciu z tym, co dla wielu nie mieści się w ramach tak zwanej normalności. "Ciała obce" w 2010 roku zostały uhonorowane Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną.
Kuba Kowalski o "Ciałach obcych": "Solidarnościowe hasła wysławiające pod niebiosa wolność i niepodległość całkowicie tracą znaczenie, kiedy dotyczą dramatu indywidualnego człowieka zmagającego się ze swoją tożsamością płciową - ot, cała smutna prawda. Potrafimy je skandować, kiedy niesiemy je wypisane na sztandarach, potrafimy walczyć o wolność i niepodległość narodu; jednak kompletnie nie umiemy uszanować ich w odniesieniu do jednostki, zwłaszcza kiedy dotyczą one jej seksualności i tożsamości płciowej. Taka nasza niekonsekwencja."
Reżyseria: Kuba Kowalski
Dramaturgia: Julia Holewińska
Scenografia: Katarzyna Stochalska
Muzyka: Piotr Maciejewski
Światło: Damian Pawella
Ruch sceniczny: Katarzyna Chmielewska
W spektaklu występują:
Justyna Bartoszewicz, Piotr Biedroń, Magdalena Boć, Małgorzata Brajner, Piotr Domalewski, Anna Kociarz, Maciej Konopiński, Robert Ninkiewicz, Marek Tynda oraz Piotr Maciejewski (perkusja) i Paulina Strzegowska (saksofon).
-----
Julia Holewińska (ur. 1983) - dramatopisarka. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej, doktorantka w IS PAN. W 2010 roku za sztukę CIAŁA OBCE otrzymała Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. Sztuka ta doczekała się realizacji w Teatrze Polskiego Radia (reż. Paweł Wodziński) oraz kilku czytań scenicznych (m.in. w Madrycie w ramach "Obozu Solidarność" organizowanego przez Nowy Teatr, reż. Natalia Korczakowska). Jest także autorką REWOLUCJI BALONOWEJ (reż. Sławomir Batyra, Teatr Powszechny w Warszawie), 12/70 (reż. Thomas Sauerteig, Teatr Sala Beckett, Barcelona), ZINY (próba czytana w Laboratorium Dramatu, reż. Aldona Figura) i WODEWILU. Brała udział w prestiżowych międzynarodowych warsztatach dramatopisarskich - L'Obrador d'estiu - organizowanych w Barcelonie przez Teatr Sala Beckett. Jej sztuki tłumaczone były na angielski, hiszpański, kataloński, niemiecki i rosyjski. Publikowała m.in. w: "Dialogu", "Dwutygodniku", "Kontekstach", "Tygodniku Powszechnym", "Teatrze". Jest także dramaturżką. Ostatnio pracowała z Kubą Kowalskim przy KOTCE NA ROZPALONYM BLASZANYM DACHU Tennessee Williamsa. Jest dwukrotną stypendystką Ministerstwa Kultury.
Kuba Kowalski (ur. 1981) - reżyser. Studiował sinologię na Uniwersytecie Warszawskim i w National Taiwan Normal University w Tajpej na Tajwanie oraz reżyserię teatralną w PWST im. L. Solskiego w Krakowie. Jest autorem spektakli NIEPOKOJE WYCHOWANKA TÖRLESSA wg Roberta Musila (Teatr Dramatyczny w Warszawie), MANHATTAN MEDEA Dei Loher oraz KIEDYŚ SZŁO LEPIEJ Emmanuela Darleya (Teatr im. Jaracza w Olsztynie), ZWODNICA Thomasa Middletona i Williama Rowleya oraz EVA PERON Copiego (Teatr Wybrzeże w Gdańsku), STEPHANIE MOLES DZIŚ RANO ZABIŁA SWOJEGO MĘŻA, A POTEM ODPIŁOWAŁA MU PRAWĄ DŁOŃ Maliny Prześlugi (Laboratorium Dramatu w Warszawie), KOTKA NA ROZPALONYM BLASZANYM DACHU Tennessee Williamsa (Teatr Polski w Poznaniu).
