Najnowszy cykl filmowy DKF-u "Miłość Blondynki" jest bezpośrednią reakcją na przepowiednię o końcu świata, który miała nadejść 21. grudnia 2012 roku...skoro kolejny raz udało Nam się przetrwać zapraszamy na przegląd filmowych końców świata.
Kino, zarówno mainstreamowe, jak i niezależne, wielokrotnie stawało się odpowiedzią na rozmowy o przepowiedniach Apokalipsy. W wyświetlanych podczas cyklu filmach zostaną poruszone problemy oczekiwania na Apokalipsę oraz powiązanych z nią chaosu i lęku w obliczu nieuchronnej katastrofy. Czy filmy o końcu świata są wynikiem zbiorowych leków ludzkości ? A może raczej trafnym wykorzystaniem popytu publiki na apokaliptyczne wizje?
10 stycznia godz. 17:00 (czwartek)MELANCHOLIA (2011)
reż. Lars von Trier,
Dania, Francja, 130 min.
17 stycznia godz. 17:00 (czwartek)DROGA (2009)
reż. John Hillcoat
USA, 119 min
24 stycznia godz. 17:00 (czwartek)O-BI, O-BA. KONIEC CYWILIZACJI (1984)
reż. Piotr Szulkin,
Polska, 1984, 85 min .
31 stycznia godz. 17:00 (czwartek)METROPIA (2009)
reż.Tarik Saleh
Dania, Finlandia, 2009, 80 min.
Miejsce: Aula 1.43 Wydział Filologiczny Uniwersytetu Gdańskiego,
Ul. Wita Stwosza 55 Gdańsk Oliwa
Karnety: 2 filmy 10 ulgowy*/15 zł normalny , 4 filmy 15 ulgowy/ 20 zł normalny (sprzedaż karnetów pół godziny przed seansem) * Karnet ulgowy przysługuje studentom i doktorantom UG oraz słuchaczom Uniwersytetu Trzeciego Wieku UG
Organizatorzy:
DKF Miłość Blondynki UG / Akademickie Centrum Kultury ALTERNATOR UG
Patroni medialni:
Portal Trojmiasto.pl // Radio Gdańsk // Gazeta Uniwersytetcka UG / Radio MORS
Opisy filmów:
MELANCHOLIADania, Francja, Szwecja, Niemcy, 2011, 130 min
Reżyseria i scenariusz :Lars von Trier
Scenariusz :Lars von Trier
Obsada: Kirsten Dunst, Charlotte Gainsbourg, Kiefer Sutherland
Wystawne weselne przyjęcie Justine (Kirsten Dunst) i Michaela (Alexander Skarsgard) odbywa się w olbrzymiej posiadłości jej siostry (Charlotte Gainsbourg) i szwagra (Kiefer Sutherland). Jednocześnie do Ziemi zbliża się planeta Melancholia, która przez miliony lat skrywała się za Słońcem. Czy tylko minie Ziemię, dając niezwykły spektakl, czy uderzy w nią, powodując koniec świata? Ta niepewność budzi lęk, z którym każdy radzi sobie w zupełnie inny, często ekstremalny sposób...
"Wielki innowator, wiecznie poszukujący w kinie niemożliwych rozwiązań, eksperymentujący z formą i odpornością psychiczną widzów, znalazł prowokujący sposób na opowiedzenie o swoich problemach z depresją. Nakręcił film, który jest krzykiem rozpaczy w obliczu nieuchronności śmierci i samotności ludzkiego istnienia. W skali kosmicznej. Przenosząc na ekran własne lęki i fobie (chętnie się z nich zwierza w wywiadach) Lars Von Trier nadał im charakter poetyckiego science fiction. Trajektorię Ziemi w nieodległym czasie przetnie dziesięciokrotnie większa planeta Melancholia, co zwiastuje katastrofę i niechybną zagładę ludzkości. Szczęśliwego końca nie będzie, po manierycznym, operowym prologu wiadomo już, co się na pewno wydarzy. Ziemia zostanie wchłonięta, życie definitywnie zniknie, nikt się nie uratuje. Mając to wszystko w pamięci, duński reżyser zaprasza nas do celebracji ostatnich chwil przed zagładą." [https://www.polityka.pl/kultura/film/Janusz Wróblewski, Sen o końcu świata]
"Melancholia" zdobyła Europejską Nagrodę Filmową 2011 w kategoriach najlepszy europejski film, zdjęcia i scenografia. Natomiast Kirsten Dunst otrzymała za swoja rolę nagrodę na 64. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes.
DROGA USA, 2009, 119 min.
reż. John Hillcoat
scenariusz: Joe Penhall
muzyka : Nick Cave
obsada: Viggo Mortensen, Charlize Theron, Kodi Smit-McPhee i inni
Jedna z najczarniejszych i najsmutniejszych postapokaliptycznych wizji świata. Jej bohaterami są ojciec i mały synek. Obaj mozolnie przemierzają pozbawiony wegetacji świat pchając przed sobą sklepowy wózek mieszczący wszystko to co niezbędne. Celem ich podróży jest wybrzeże niegdysiejszych Stanów Zjednoczonych. Starając się nie wpaść w ręce zdziczałych band i odżywiając tym co pozostawiła po sobie upadła cywilizacja brną w mozolnej wędrówce zadając sobie dramatyczne pytanie: czy ich walka o przeżycie ma jakikolwiek sens, skoro wszystko na Ziemi umarło?
Film jest adaptacją powieści Cormaca McCarthy'ego pod tym samym tytułem uhonorowaną Nagrodą Pulitzera, będącą przez wiele tygodni bestsellerem "New York Timesa".
2009 - MFF w Wenecji: nominacja do Złotego Lwa - Udział w konkursie głównym
2010 - Nominacjado nagrody BAFTA w kategorii: Najlepsze zdjęcia
O-BI, O-BA. KONIEC CYWILIZACJIPolska, 1984, 85 min
Reżyseria: Piotr Szulkin
Scenariusz: Piotr Szulkin
Zdjęcia: Witold Sobociński
Obsada :Jerzy Stuhr (Soft), Krystyna Janda (Gea), Mariusz Dmochowski (milioner), Kalina Jędrusik (żona milionera), Marek Walczewski (szef Softa), Jan Nowicki (inżynier), Henryk Bista (pucołowaty), Leon Niemczyk (zadbany), Krzysztof Majchrzak i inni.
Mija rok od wojny jądrowej, w której nie było zwycięzców. W betonowej budowli schroniło się ośmiuset chorych i głodnych ludzi. Czekają na lądowanie cudownej arki mającej przynieść ratunek. Ale wiadomość tą wymyśliła ekipa rządząca. Dni tej małej społeczności są policzone, wszyscy bezczynnie czekają na cud. Nawet wówczas, kiedy rządzący dementują wiadomość o nadejściu arki. Betonowej kopule chroniącej przed skażoną atmosferą grozi zawalenie. Naprawić ją może tylko konstruktor, lecz nie udaje się go odnaleźć. Budowa arki według opisu w Biblii także kończy się fiaskiem. Pęka kopuła. Tłum rzuca się w kierunku światła przeświadczony, że przybyła cudowna arka . . .
"Opisywanego filmu nie powinno się zaliczać jedynie do podgatunku kina katastroficznego. Pomimo tego, że historia zaprezentowana w fabule zawiera w sobie komponenty właściwe przy opowiadaniu o destrukcji czy upadku cywilizacji na skutek globalnej katastrofy, jest to raczej jej symboliczny koniec. Zgodnie z tytułem, koniec cywilizacji, ale także, a może przede wszystkim, koniec ludzkiej wspólnotowości. Wzajemnego zaufania i szacunku dla drugiego człowieka. Wszechobecny nihilizm, chaos, rozboje czy kradzieże - to rzeczywistość z jaką muszą zmierzyć się bohaterowie filmu. "[Marcin Waincetel"O-bi, o-ba: Koniec cywilizacji" - recenzja https://paradoks.net.pl]
Nagrody :
1985 - Andrzej Kowalczyk Gdynia (do 1986 Gdańsk) (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych; od roku 2012 Gdynia Film Festival)-Nagroda za scenografię
1985 - Piotr Szulkin Lille (FFE)-nagroda Federacji Reżyserów Europejskich (FERA)
METROPIASzwecja, 2009, 80 min
reżyseria: Tarik Saleh
scenariusz: Frederik Edin Stig Larsson Tarik Saleh
Obsada/ głosy: Vincent Gallo, Juliette Lewis, Stella Skarsgard, Udo Kier,
Alexander Skarsgard
Wyprodukowana przez Zentropę, firmę Larsa von Triera, mroczna opowieść fantastyczno-naukowa, rozgrywająca się w Europie przyszłości, w której gigantyczna sieć metra łączy ze sobą najodleglejsze zakątki kontynentu. Ten "nowy wspaniały świat" skrywa jednak przerażającą tajemnicę...
"Metropia" została wykreowana dzięki nowatorskim efektom specjalnym łączącym aktorskie kreacje z animacją komputerową. Film miał swoją światową premierę na ubiegłorocznym festiwalu w Wenecji, gdzie otrzymał nagrodę za pionierskie efekty.
"Metropia" opowiada o rozgrywającej się obecnie kulturalnej rewolucji - mówi reżyser Tarik Saleh - ciągłej obserwacji, podglądactwie i paranoi. "Metropia" to nie tylko film, lecz także sposób postrzegania rzeczywistości z nowej perspektywy. Tworzymy nowy punkt odniesienia. Podrasowaliśmy wykończenia i tekstury w "Metropii", by wzmocnić iluzję rzeczywistości - obraz jest ostrzejszy, a dźwięk lepszy. A jeśli udało mi się osiągnąć zamierzony efekt, wrażenie to nie opuści widzów jeszcze na długo po wyjściu z kina. Choć wymyśliliśmy na potrzeby tego filmu nowy styl estetyczny i nową technikę animacji, to moim głównym celem zawsze było opowiedzenie historii Rogera - bohatera "Metropii". Uważam, że jego opowieść niesie ze sobą bardzo silny przekaz: jeśli nie jesteś wolny we własnej głowie, to nigdzie nie będziesz. [mat.dystrybutora gutek.pl]
