Obecnie trwają intensywne poszukiwania sposobów na odzyskanie pełnych relacji ze światem i wszystkimi zamieszkującymi go istotami. Jest to czas, w którym podobieństwa do roślin, zwierząt czy grzybów podpowiadają, jak znajdować nadzieję na rozwiązanie wyzwań rzucanych przez widmo katastrofy klimatycznej. Poszukiwania te kierują nas w stronę kompostu, jako inspiracji do pielęgnowania relacji z innymi, zachowywania harmonii oraz doceniania rozkładu i dziwności. Wątki leżące pomiędzy ziemią, resztkami żywności i roślinami pozwalają dostrzec ilość interakcji zachodzących w organizmach. Otwieranie się na ciągłość i nieprzewidywalność relacji ze światem może pomóc tworzyć świadome wspólnoty, które doceniają pracę włożoną w troskę i opiekę.
