Czekając na... / Święto wiosny
spektakle Izadory Weiss w Bałtyckim Teatrze Tańca
CZEKAJĄC NA...
premiera 8 sierpnia 2011 (na VIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu)
Muzyka: Philip Glass, Antonio Vivaldi, Marin Marais, Kronos Quartet, Janis Joplin
Izadora Weiss o spektaklu: Godot - Beckettowska postać parabolicznie zastępująca Boga we współczesnym świecie stała się przysłowiowym znakiem niespełnionego oczekiwania, niezrealizowanych tęsknot, marzeń, które nie mają szans na spełnienie. W naszym spektaklu opowiadamy o tych, którzy czekają. Opowiadamy o napięciu, jakie rodzi się podczas oczekiwania. Każde napięcie komplikuje relacje pomiędzy ludźmi. Bycie razem ulega nieustannym przemianom.
Nic nie może być stabilne, kiedy każda monada oczekuje na więcej, niż zostało jej dane, więcej, niż może sama wywalczyć w konfrontacji z pragnieniami innej monady. Nasz spektakl nie jest jednak traktatem filozoficznym o pomysłach Leibnitza i Hegla, którego triadę wykorzystujemy tylko do obserwowania jak miłość pomiędzy dwojgiem ludzi rodzi własne zaprzeczenia. To przeciwieństwa, które poprzez inne osoby zamieszane w życie dwojga, kreują uspokajające zmysły trójkąty i ich kombinacje. Interesuje nas konflikt pomiędzy uczuciem domagającym się wierności, a seksualnością niespokojną i wiecznie poszukującą nowej zdobyczy. Nie można opowiedzieć o tym lepiej, niż przy pomocy instrumentu, jakim jest teatr tańca, gdzie odwieczne relacje pomiędzy ciałami stają się czystą poezją.
Libretto i choreografia: Izadora Weiss
Kostiumy: Hanna Szymczak
Obsada:
Franciszka Kierc / Paulina Wojtkowska
Beata Giza / Agnieszka Wojciechowska
Sayaka Haruna / Natalia Madejczyk
Michał Łabuś / Bartosz Kondracki
Filip Michalak / Daniel Flores Pardo
Oscar Pérez Romero / Filip Löbl
ŚWIĘTO WIOSNY
25 marca 2011 (podczas wieczoru Wojciecha Misiuro i Izadory Weiss "Sen / Święto wiosny")
Muzyka: Igor Strawiński
Marek Weiss o spektaklu: "Święto wiosny" Igora Strawińskiego jest dziełem powszechnie uznawanym za najtrudniejsze w repertuarze szanujących się zespołów baletowych na całym świecie. Trzeba wielu lat pracy choreografa z tancerzami, żeby stworzyć fundament, na którym można pokusić się o próbę zrealizowania gęstego zapisu muzycznego, jaki genialny kompozytor zaproponował wiele lat temu zespołowi Diagilewa. Niżyński, który był pierwszym choreografem tego baletu, stworzył pewien kanon ruchowy i interpretacyjny, z jakim przez długi okres dyskusja była prawie niemożliwa. Dopiero realizacja Bejarta przełamała ten wzorzec i wytyczyła nowe możliwości. Wielki spektakl Piny Bausch zamknął pewien etap poszukiwań na gruncie tej muzyki i spowodował, że każdy, kto próbuje się zmierzyć z tym zadaniem, musi przyjąć go za jeden z punktów odniesienia. Liczne realizacje z lepszym lub gorszym skutkiem dokładają do tego zbiorowego dorobku swoje wartości. Za każdym razem mając świadomość że próbują zdobyć najwyższy szczyt w baletowym paśmie.
Twórca i dyrektor artystyczny Bałtyckiego Teatru Tańca, Izadora Weiss, jest choreografem, który swoimi dotychczasowymi realizacjami udowodnił umiejętność kreowania wzruszających spektakli, zdobywających wszędzie uznanie krytyki i entuzjazm publiczności. Jej praca nad własnym językiem tańca i sposobu wyrażania emocji rokuje nadzieje, że spektakl "Święto wiosny" tego niezwykłego zespołu pod jej kierownictwem stanie się kolejnym wydarzeniem w intensywnym życiu artystycznym naszego teatru i głębokim przeżyciem dla każdego widza. Nadzieję na to daje również mecenat Audi nad całym przedsięwzięciem, ponieważ dzięki temu nasze ambicje artystyczne zyskują poważne wsparcie finansowe.
Przesłanie spektaklu związane jest z powszechną dzisiaj walką demokratycznych struktur globalizującego się społeczeństwa o odbudowanie prawdziwie partnerskich relacji między kobietą a mężczyzną i oczyszczenie terenu walki płci z męskiego szowinizmu i przemocy. Traktowanie kobiety jako przedmiotu służącego zaspokojeniu seksualnych potrzeb i fantazji wciąż jest tematem bolesnym. Przy niezmiennie brzmiących deklaracjach o równouprawnieniu i szacunku dla płci słabszej wciąż widzimy wokół nas niezliczone akty przemocy i pogardy wynikające nie tylko z patologicznych odruchów poszczególnych osobników, ale z powszechnego przyzwolenia, tradycji i kultywowania fałszywych wartości. Nasze "Święto wiosny" jest gwałtownym znakiem sprzeciwu wobec takiego stanu rzeczy.
Libretto, choreografia: Izadora Weiss
Scenografia: Hanna Szymczak
Asystent scenografa: Anna Cierpiał
Reżyser świateł: Mirosław Poznański
Obsada:
Amelia Forrest
Beata Giza
Tura Gómez Coll
Franciszka Kierc
Natalia Madejczyk
Agnieszka Wojciechowska
Paulina Wojtkowska
Graziano Bongiovanni
Hodei Iriarte Kaperotxipi
Bartosz Kondracki
Michał Łabuś
Radosław Palutkiewicz
Oscar Pérez Romero
Harry Price
spektakle Izadory Weiss w Bałtyckim Teatrze Tańca
CZEKAJĄC NA...
premiera 8 sierpnia 2011 (na VIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu)
Muzyka: Philip Glass, Antonio Vivaldi, Marin Marais, Kronos Quartet, Janis Joplin
Izadora Weiss o spektaklu: Godot - Beckettowska postać parabolicznie zastępująca Boga we współczesnym świecie stała się przysłowiowym znakiem niespełnionego oczekiwania, niezrealizowanych tęsknot, marzeń, które nie mają szans na spełnienie. W naszym spektaklu opowiadamy o tych, którzy czekają. Opowiadamy o napięciu, jakie rodzi się podczas oczekiwania. Każde napięcie komplikuje relacje pomiędzy ludźmi. Bycie razem ulega nieustannym przemianom.
Nic nie może być stabilne, kiedy każda monada oczekuje na więcej, niż zostało jej dane, więcej, niż może sama wywalczyć w konfrontacji z pragnieniami innej monady. Nasz spektakl nie jest jednak traktatem filozoficznym o pomysłach Leibnitza i Hegla, którego triadę wykorzystujemy tylko do obserwowania jak miłość pomiędzy dwojgiem ludzi rodzi własne zaprzeczenia. To przeciwieństwa, które poprzez inne osoby zamieszane w życie dwojga, kreują uspokajające zmysły trójkąty i ich kombinacje. Interesuje nas konflikt pomiędzy uczuciem domagającym się wierności, a seksualnością niespokojną i wiecznie poszukującą nowej zdobyczy. Nie można opowiedzieć o tym lepiej, niż przy pomocy instrumentu, jakim jest teatr tańca, gdzie odwieczne relacje pomiędzy ciałami stają się czystą poezją.
Libretto i choreografia: Izadora Weiss
Kostiumy: Hanna Szymczak
Obsada:
Franciszka Kierc / Paulina Wojtkowska
Beata Giza / Agnieszka Wojciechowska
Sayaka Haruna / Natalia Madejczyk
Michał Łabuś / Bartosz Kondracki
Filip Michalak / Daniel Flores Pardo
Oscar Pérez Romero / Filip Löbl
ŚWIĘTO WIOSNY
25 marca 2011 (podczas wieczoru Wojciecha Misiuro i Izadory Weiss "Sen / Święto wiosny")
Muzyka: Igor Strawiński
Marek Weiss o spektaklu: "Święto wiosny" Igora Strawińskiego jest dziełem powszechnie uznawanym za najtrudniejsze w repertuarze szanujących się zespołów baletowych na całym świecie. Trzeba wielu lat pracy choreografa z tancerzami, żeby stworzyć fundament, na którym można pokusić się o próbę zrealizowania gęstego zapisu muzycznego, jaki genialny kompozytor zaproponował wiele lat temu zespołowi Diagilewa. Niżyński, który był pierwszym choreografem tego baletu, stworzył pewien kanon ruchowy i interpretacyjny, z jakim przez długi okres dyskusja była prawie niemożliwa. Dopiero realizacja Bejarta przełamała ten wzorzec i wytyczyła nowe możliwości. Wielki spektakl Piny Bausch zamknął pewien etap poszukiwań na gruncie tej muzyki i spowodował, że każdy, kto próbuje się zmierzyć z tym zadaniem, musi przyjąć go za jeden z punktów odniesienia. Liczne realizacje z lepszym lub gorszym skutkiem dokładają do tego zbiorowego dorobku swoje wartości. Za każdym razem mając świadomość że próbują zdobyć najwyższy szczyt w baletowym paśmie.
Twórca i dyrektor artystyczny Bałtyckiego Teatru Tańca, Izadora Weiss, jest choreografem, który swoimi dotychczasowymi realizacjami udowodnił umiejętność kreowania wzruszających spektakli, zdobywających wszędzie uznanie krytyki i entuzjazm publiczności. Jej praca nad własnym językiem tańca i sposobu wyrażania emocji rokuje nadzieje, że spektakl "Święto wiosny" tego niezwykłego zespołu pod jej kierownictwem stanie się kolejnym wydarzeniem w intensywnym życiu artystycznym naszego teatru i głębokim przeżyciem dla każdego widza. Nadzieję na to daje również mecenat Audi nad całym przedsięwzięciem, ponieważ dzięki temu nasze ambicje artystyczne zyskują poważne wsparcie finansowe.
Przesłanie spektaklu związane jest z powszechną dzisiaj walką demokratycznych struktur globalizującego się społeczeństwa o odbudowanie prawdziwie partnerskich relacji między kobietą a mężczyzną i oczyszczenie terenu walki płci z męskiego szowinizmu i przemocy. Traktowanie kobiety jako przedmiotu służącego zaspokojeniu seksualnych potrzeb i fantazji wciąż jest tematem bolesnym. Przy niezmiennie brzmiących deklaracjach o równouprawnieniu i szacunku dla płci słabszej wciąż widzimy wokół nas niezliczone akty przemocy i pogardy wynikające nie tylko z patologicznych odruchów poszczególnych osobników, ale z powszechnego przyzwolenia, tradycji i kultywowania fałszywych wartości. Nasze "Święto wiosny" jest gwałtownym znakiem sprzeciwu wobec takiego stanu rzeczy.
Libretto, choreografia: Izadora Weiss
Scenografia: Hanna Szymczak
Asystent scenografa: Anna Cierpiał
Reżyser świateł: Mirosław Poznański
Obsada:
Amelia Forrest
Beata Giza
Tura Gómez Coll
Franciszka Kierc
Natalia Madejczyk
Agnieszka Wojciechowska
Paulina Wojtkowska
Graziano Bongiovanni
Hodei Iriarte Kaperotxipi
Bartosz Kondracki
Michał Łabuś
Radosław Palutkiewicz
Oscar Pérez Romero
Harry Price
