Lato to był niegdyś czas teatrów ogródkowych. Dzisiaj w ogródkach pijamy głównie piwo. Ale my nie zamierzamy odpuszczać! Dlatego też na czas letniej kanikuły przygotowaliśmy specjalny gorący (bo przecież nie letni) afisz. Rozpoczynamy specjalnym blokiem zdarzeń, realizowanych pod dobrosąsiedzkim hasłem Dajemy Czechom i Słowakom dostęp do morza!!! Gwoździem programu będzie premiera w Teatrze Kameralnym w Sopocie rewelacyjnej komedii autorstwa Petra Zelenki „Zwyczajne szaleństwa”. Czy pamiętacie kultowy film „Guzikowcy”? Czy oglądaliście nie mniej szalonych "Samotnych"? To właśnie autor „Zwyczajnych szaleństw” napisał scenariusze do obu tych obrazów. Wraz z innymi filmami autorstwa Zelenki będzie je można obejrzeć w tych dniach. Obok twórczości Zelenki podczas czesko-słowackiego weekendu zainteresujcie się też Divadlo v Dlouhe z Pragi, który przyjedzie ze spektaklem „Jak się zgubiłem, czyli mała opowieść wigilijna”, pełnym piosenek z czasów św. Czechosłowacji. W tym samym czasie polecamy też spotkanie z teatrem Ondreja Spišaka. Zimą robił u nas „Sen pluskwy”, latem pokazuje po raz pierwszy w Trójmieście swój objazdowy Teatro Tatro. W jarmarcznym namiocie ustawionym na sopockim podwórku obejrzycie ekscentryczne panopticum Signore Giaccomo.
Zwyczajne szaleństwa Petr Zelenka PREMIERA
przekład Krystyna Krauze
występują Magda Boć, Ewa Brajner, Małgorzata Brajner, Katarzyna Chmielewska / Anna Steller, Dorota Kolak, Joanna Kreft-Baka, Joanna Niemirska, Arkadiusz Brykalski, Ryszard Jasiński, Mirosław Krawczyk, Igor Michalski, Cezary Rybiński, Dariusz Szymaniak, Wojciech Tremiszewski
reżyseria Krzysztof Rekowski
scenografia Maciej Chojnacki
muzyka Maciej Cieślak
kostiumy Krzysztof Ostrowski
choreografia Katarzyna Chmielewska
asystent reżysera Magdalena Boć
kierownik produkcji Tomasz Rekowski
premiera 28 czerwca 2003 roku w Teatrze Kameralnym w Sopocie
Sztuka Roku 2001 w Republice Czeskiej
Petr Zelenka studiował scenopisarstwo na Akademii Filmowej w Pradze. Debiutował jako reżyser w 1996 roku filmem „Mnaga – Happy End”, który otrzymał nagrody na festiwalach w Niemczech i Czechach. Kolejny jego film „Guzikowcy” (1997) nagród zdobył jeszcze więcej, m.in. Czeskie Lwy w czterech kategoriach, Tiger Award dla Najlepszego Filmu w Rotterdamie i Silver Alexander na Festiwalu Filmowym w Salonikach. Ostatnia edycja Czeskich Lwów, najważniejszego filmowego festiwalu naszych południowych sąsiadów, zakończyła się sukcesem ubiegłorocznego filmu Petra Zelenki „Rok diabła” (dziesięć nominacji, sześć statuetek, w tym dla najlepszego filmu). W Polsce film był prezentowany podczas ubiegłorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Czescy producenci czynią starania, by film trafił u nas do szerokiej dystrybucji. Wcześniej Petr Zelenka zasłynął nie tylko w swojej ojczyźnie jako scenarzysta filmu „Samotni” (2000).
Pisze reżyser sopockiego spektaklu wg Zelenki:
To komedia i dramat zarazem. Myślę, że niesie w sobie katharsis, ale to specyficzne, osiągane przez śmiech. Poplątana fabuła, mnogość absurdalnych sytuacji... Mogłaby to być niezła farsa. Każdy z bohaterów jest groteskowy, ale gdy mu się bliżej przyjrzeć, wniknąć do wnętrza, okazuje się postacią tragiczną, zagubioną w chaotycznym świecie niespełnionych pragnień i kalekich układów społecznych. Głównym bohaterem jest Piotr. To jego oczami poznajemy świat. Piotr dla ukochanej Jany, która od niego odeszła, gotów jest na każde szaleństwo. Jana rywalizuje z Piotrem, kto z nich jest bardziej szalony i nie sposób rozpoznać, co jest w niej prawdziwym uczuciem, co przypadkiem, co grą. Jej kuzyn, Mucha, porzucony osiemnaście razy przez kobietę, decyduje się na seks z odkurzaczem. To mu oczywiście nie wystarcza. Sąsiadka Piotra, Alicja, może przeżyć orgazm tylko wówczas, gdy patrzy na nią ktoś trzeci, o oczach podobnych do oczu Boga. Każda, z cudownie przez autora wymyślonych postaci, poszukuje czegoś więcej – miłości, wolności, Boga, zrozumienia sensu świata lub po prostu czegoś nieuchwytnego, nie nazwanego, jakiegoś szczęścia. Bywają w tym bardzo zachłanni. I nieporadni. Przewrotnie to właśnie poszukiwanie miłości, wolności i Boga w dzisiejszym świecie staje się śmieszne...
Krzysztof Rekowski
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach
autor Jan Weiss
scenariusz i reżyseria Ondriej Spišák
występują Agáta Solčianska, Evička, Ivan Gontko, Róbert Jakab, Lukáš Latinák, Rudo Kratochvíl, Igor Kožený / Martin Nahálka, Rado Skaličan, Ondrej Spišák, Milan Vojtila
scenografia Ivan Hudák
teksty piosenek Vlado Zetek
muzyka Ivan Gontko
premiera 15 września 1999 roku
Teatro Tatro (Słowacja)
Udramatyzowanie opowiadania czeskiego pisarza Jana Weissa (1892 – 1972) nawiązuje do zasnutej pajęczyną zapomnienia tradycji wędrownych komediantów, aktorów i cyrkowców, którzy w najlepszym znaczeniu tego słowa omamiali widzów. Przedstawenie jest sceniczną adaptacją weissowskiej bajki o snach i pragnieniach zwykłego człowieka – obywatela Celerina Počuchova i ich spełneniu w trakcie magicznego przedstawienia w panoptikum pana Giaccomo. Bianka Brasselli była laureatem Grand Prix festiwalu Kontakt w Toruniu.
Farská 42, 949 01 Nitra
tel./faks +42137/772 1690, GSM 0905 265 512
www.teatrotatro.sk
Jak się zgubiłem, czyli mała opowieść wigilijna
(Jak jsem se ztratil aneb mala vanocni povidka)
Divadlo v Dlouhe, Praga (Czechy)
autorzy Ludwík Aškenazy i Jan Borna
występują Pavel Tesar
oraz Katerina Jirčíková, Ivana Lokajová, Magdalena Zimowá, Pavel Kucera, Čenek Koliáš, Michal Mares, Martin Matejka, Milan Otocek, Tomas Rejholec, Pavel Tresař, Peter Varga, Martin Veliký, Jan Vondráček
muzyka, aranżacje, opracowanie muzyczne Milan Potoček, Jan Vondráček
scenariusz i reżyseria Jan Borna
scenografia Marek Zákostelecký
kostiumy Zuzana Krejzkowa
spektakl trwa 1 godz. 45 min. (bez przerwy)
„To przedstawienie jest o nas. Kiedyś też byliśmy młodzi – w latach 60... To przedstawienie jest zatem także o naszych dzieciach (i wnukach?)”.
Mały Pavlik Tesař zgubił się ojcu. W wigilijną noc chodził sam po Pradze. Spektakl w konwencji rewii piosenek opowiada o Czechosłowacji z lat 60. ale też i o dzisiejszych Czechach. Jeśli chcecie poznać lepiej ten kraj – wizyta na Małej opowieści wigilijnej jest obowiązkowa.
Świetna gra aktorska, interesująca wartstwa muzyczna, perfekcyjne wykonanie układów choreograficznych – to podstawowe atuty tego przedstawienia. W roku 2000 spektakl otrzymał Nagrodę im. Alfreda Redoka, najważniejsze czeskie wyróżnienia teatralne w następujących w kategoriach: inscenizacja roku, najlepsze wykonanie utworu muzycznego, scenografia roku.
Divadlo v Dlouhe powstało w roku 1995, na na miejscu dawnego Teatru Staromiejskiego. Związane to było z przeprowadzką z Dejvic zespołu Jana Borny. Dosłownie w ciągu kilku lat powstała w ten sposób jedna z najważniejszych praskich scen. Niestety, tragiczna powódź sprzed roku zniszczyła całkowicie siedzibę teatru. Obecnie Divadlo v Dlouhe pokazuje swoje spektakle wyłącznie na scenach innych teatrów.
Divadlo v Dlouhe
tel. (42) 22 48 26 807
www.divadlovdlouhe.cz
Program imprez
25.06 środa
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie
26.06 czwartek
Jak się zgubiłem, czyli mała opowieść wigilijna / Divadlo v Dlouhe, Praga (Czechy) / godz. 20.00 / Teatr na Targu Węglowym
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie (przy Muzeum Sopotu, ul. Poniatowskiego 8)
27.06 piątek
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie (przy Muzeum Sopotu, ul. Poniatowskiego 8)
28.06 sobota
Zwyczajne szaleństwa PREMIERA / godz. 21.15 / Teatr Kameralny
29.06 niedziela
Zwyczajne szaleństwa / godz. 21.15 / Teatr Kameralny
Zwyczajne szaleństwa Petr Zelenka PREMIERA
przekład Krystyna Krauze
występują Magda Boć, Ewa Brajner, Małgorzata Brajner, Katarzyna Chmielewska / Anna Steller, Dorota Kolak, Joanna Kreft-Baka, Joanna Niemirska, Arkadiusz Brykalski, Ryszard Jasiński, Mirosław Krawczyk, Igor Michalski, Cezary Rybiński, Dariusz Szymaniak, Wojciech Tremiszewski
reżyseria Krzysztof Rekowski
scenografia Maciej Chojnacki
muzyka Maciej Cieślak
kostiumy Krzysztof Ostrowski
choreografia Katarzyna Chmielewska
asystent reżysera Magdalena Boć
kierownik produkcji Tomasz Rekowski
premiera 28 czerwca 2003 roku w Teatrze Kameralnym w Sopocie
Sztuka Roku 2001 w Republice Czeskiej
Petr Zelenka studiował scenopisarstwo na Akademii Filmowej w Pradze. Debiutował jako reżyser w 1996 roku filmem „Mnaga – Happy End”, który otrzymał nagrody na festiwalach w Niemczech i Czechach. Kolejny jego film „Guzikowcy” (1997) nagród zdobył jeszcze więcej, m.in. Czeskie Lwy w czterech kategoriach, Tiger Award dla Najlepszego Filmu w Rotterdamie i Silver Alexander na Festiwalu Filmowym w Salonikach. Ostatnia edycja Czeskich Lwów, najważniejszego filmowego festiwalu naszych południowych sąsiadów, zakończyła się sukcesem ubiegłorocznego filmu Petra Zelenki „Rok diabła” (dziesięć nominacji, sześć statuetek, w tym dla najlepszego filmu). W Polsce film był prezentowany podczas ubiegłorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Czescy producenci czynią starania, by film trafił u nas do szerokiej dystrybucji. Wcześniej Petr Zelenka zasłynął nie tylko w swojej ojczyźnie jako scenarzysta filmu „Samotni” (2000).
Pisze reżyser sopockiego spektaklu wg Zelenki:
To komedia i dramat zarazem. Myślę, że niesie w sobie katharsis, ale to specyficzne, osiągane przez śmiech. Poplątana fabuła, mnogość absurdalnych sytuacji... Mogłaby to być niezła farsa. Każdy z bohaterów jest groteskowy, ale gdy mu się bliżej przyjrzeć, wniknąć do wnętrza, okazuje się postacią tragiczną, zagubioną w chaotycznym świecie niespełnionych pragnień i kalekich układów społecznych. Głównym bohaterem jest Piotr. To jego oczami poznajemy świat. Piotr dla ukochanej Jany, która od niego odeszła, gotów jest na każde szaleństwo. Jana rywalizuje z Piotrem, kto z nich jest bardziej szalony i nie sposób rozpoznać, co jest w niej prawdziwym uczuciem, co przypadkiem, co grą. Jej kuzyn, Mucha, porzucony osiemnaście razy przez kobietę, decyduje się na seks z odkurzaczem. To mu oczywiście nie wystarcza. Sąsiadka Piotra, Alicja, może przeżyć orgazm tylko wówczas, gdy patrzy na nią ktoś trzeci, o oczach podobnych do oczu Boga. Każda, z cudownie przez autora wymyślonych postaci, poszukuje czegoś więcej – miłości, wolności, Boga, zrozumienia sensu świata lub po prostu czegoś nieuchwytnego, nie nazwanego, jakiegoś szczęścia. Bywają w tym bardzo zachłanni. I nieporadni. Przewrotnie to właśnie poszukiwanie miłości, wolności i Boga w dzisiejszym świecie staje się śmieszne...
Krzysztof Rekowski
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach
autor Jan Weiss
scenariusz i reżyseria Ondriej Spišák
występują Agáta Solčianska, Evička, Ivan Gontko, Róbert Jakab, Lukáš Latinák, Rudo Kratochvíl, Igor Kožený / Martin Nahálka, Rado Skaličan, Ondrej Spišák, Milan Vojtila
scenografia Ivan Hudák
teksty piosenek Vlado Zetek
muzyka Ivan Gontko
premiera 15 września 1999 roku
Teatro Tatro (Słowacja)
Udramatyzowanie opowiadania czeskiego pisarza Jana Weissa (1892 – 1972) nawiązuje do zasnutej pajęczyną zapomnienia tradycji wędrownych komediantów, aktorów i cyrkowców, którzy w najlepszym znaczeniu tego słowa omamiali widzów. Przedstawenie jest sceniczną adaptacją weissowskiej bajki o snach i pragnieniach zwykłego człowieka – obywatela Celerina Počuchova i ich spełneniu w trakcie magicznego przedstawienia w panoptikum pana Giaccomo. Bianka Brasselli była laureatem Grand Prix festiwalu Kontakt w Toruniu.
Farská 42, 949 01 Nitra
tel./faks +42137/772 1690, GSM 0905 265 512
www.teatrotatro.sk
Jak się zgubiłem, czyli mała opowieść wigilijna
(Jak jsem se ztratil aneb mala vanocni povidka)
Divadlo v Dlouhe, Praga (Czechy)
autorzy Ludwík Aškenazy i Jan Borna
występują Pavel Tesar
oraz Katerina Jirčíková, Ivana Lokajová, Magdalena Zimowá, Pavel Kucera, Čenek Koliáš, Michal Mares, Martin Matejka, Milan Otocek, Tomas Rejholec, Pavel Tresař, Peter Varga, Martin Veliký, Jan Vondráček
muzyka, aranżacje, opracowanie muzyczne Milan Potoček, Jan Vondráček
scenariusz i reżyseria Jan Borna
scenografia Marek Zákostelecký
kostiumy Zuzana Krejzkowa
spektakl trwa 1 godz. 45 min. (bez przerwy)
„To przedstawienie jest o nas. Kiedyś też byliśmy młodzi – w latach 60... To przedstawienie jest zatem także o naszych dzieciach (i wnukach?)”.
Mały Pavlik Tesař zgubił się ojcu. W wigilijną noc chodził sam po Pradze. Spektakl w konwencji rewii piosenek opowiada o Czechosłowacji z lat 60. ale też i o dzisiejszych Czechach. Jeśli chcecie poznać lepiej ten kraj – wizyta na Małej opowieści wigilijnej jest obowiązkowa.
Świetna gra aktorska, interesująca wartstwa muzyczna, perfekcyjne wykonanie układów choreograficznych – to podstawowe atuty tego przedstawienia. W roku 2000 spektakl otrzymał Nagrodę im. Alfreda Redoka, najważniejsze czeskie wyróżnienia teatralne w następujących w kategoriach: inscenizacja roku, najlepsze wykonanie utworu muzycznego, scenografia roku.
Divadlo v Dlouhe powstało w roku 1995, na na miejscu dawnego Teatru Staromiejskiego. Związane to było z przeprowadzką z Dejvic zespołu Jana Borny. Dosłownie w ciągu kilku lat powstała w ten sposób jedna z najważniejszych praskich scen. Niestety, tragiczna powódź sprzed roku zniszczyła całkowicie siedzibę teatru. Obecnie Divadlo v Dlouhe pokazuje swoje spektakle wyłącznie na scenach innych teatrów.
Divadlo v Dlouhe
tel. (42) 22 48 26 807
www.divadlovdlouhe.cz
Program imprez
25.06 środa
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie
26.06 czwartek
Jak się zgubiłem, czyli mała opowieść wigilijna / Divadlo v Dlouhe, Praga (Czechy) / godz. 20.00 / Teatr na Targu Węglowym
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie (przy Muzeum Sopotu, ul. Poniatowskiego 8)
27.06 piątek
Bianka Braselli. Kobieta o dwóch głowach / Teatro Tatro (Słowacja) / godz. 21.00 / Namiot w Sopocie (przy Muzeum Sopotu, ul. Poniatowskiego 8)
28.06 sobota
Zwyczajne szaleństwa PREMIERA / godz. 21.15 / Teatr Kameralny
29.06 niedziela
Zwyczajne szaleństwa / godz. 21.15 / Teatr Kameralny