DEZERTER - czołowy przedstawiciel niezależnej sceny muzycznej lat 80. Założony w Warszawie w maju 1981 r.
ciężkie brzmienia - koncerty w Trójmieście
Pierwszy skład to:
Robert "Robal" Matera - gitara, voc., muzyka;
Krzysiek Grabowski - perkusja, teksty i
Darek "Stepa" Stepnowski - bas. Po pewnym czasie dołączył
Darek "Skandal" Hajn - voc. Grupa przyjęła prowokacyjną wtedy nazwę SS-20 (były to radzieckie rakiety z głowicami nuklearnymi), a swój debiut koncertowy miała na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w listopadzie 1981 r. W stanie wojennym SS-20 został zmuszony zmienić nazwę i już jako DEZERTER udał się w trasę koncertową z zespołami: TZN Xenna i Deuter (słynna Rock Galicja'82).
Pod koniec 1983 roku Dezerter nagrał singla dla Tonpressu: "Ku przyszłości" (4 utwory: "Ku przyszłości", "Spytaj milicjanta", "Szara rzeczywistość", "Wojna głupców"). Jednak brak możliwości nagrania pełnej płyty skłoniły muzyków do założenia własnego miniwydawnictwa Tank Records. Jego nakładem ukazały się dwie kasety: "Jeszcze żywy człowiek" (koncert z Jarocina'84) i "Izolacja" (koncert Dezertera z Hybryd plus utwory nowofalowych zespołów radzieckich). W 1985 roku odszedł z zespołu Stepa, zastąpiony wkrótce przez Pawła Piotrowskiego. W następnym roku ze śpiewania zrezygnował Skandal (zmarł w 1995). Funkcję wokalisty ponownie przejął Robal. W 1985 roku ukazały się dwie składankowe płyty: "Fala", na której obok m.in. utworów Siekiery, Kryzysu czy Izraela, znalazły się też utwory Dezertera: "Nie ma zagrożenia" i "Plakat" oraz "Jak punk to punk", na której pojawiły się piosenki "Nie ma nas" i "Uległość".
Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock'n'Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera - "Underground Out Of Poland". Dzięki operatywności ówczesnego menedżera grupy - Maćka Chmiela - w 1987 r. został nagrany pierwszy (ocenzurowany) LP "Kolaboracja".
Rok 1989 to kolejna płyta "Kolaboracja II", a 1990 - "Wszyscy przeciwko wszystkim" (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Szwajcarii, Niemczech, Francji, Holandii, Japonii. Dwa lata później ukazał się album "Blasfemia", a w 1993 r. "Jak powstrzymałem III wojnę światową" - zbiór archiwalnych nagrań Dezertera oraz cztery piosenki z udziałem Katarzyny Nosowskiej. W 1993 r. po raz kolejny nastąpiła zmiana basisty, na miejscu Pawła na krótko pojawił się Mariusz "Zyziek" Zych. Latem 1994 roku Dezerter (w składzie: Robert Matera i Krzysiek Grabowski) nagrał album "Ile procent duszy?".
W tym samym roku powstał film o grupie: "Dezerter - nie ma zagrożenia" (zrealizowany przez Pawła Konnaka). Kolejna płyta zespołu: "Deuter" (1995) to przypomnienie utworów zespołu Deuter zaśpiewanych przez Pawła "Kelnera" Rozwadowskiego. Na basie zagrał Tony von Kinsky (zrezygnował z grania w zespole w 1999 i został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego). Kolejne albumy to: "Mam kły mam pazury" (1996), "Ziemia jest płaska" (1997) i "Decydujące starcie" (2001), który po raz kolejny został nagrany w dwuosobowym składzie: Matera-Grabowski.
Rok 2002 obfitował w ciekawe koncerty, z których najważniejsza była trasa po Belgii, Holandii i Anglii z francuskim zespołem La Fraction. Największym wydarzeniem w jej trakcie był wspólny występ w londyńskiej Astorii dla kilku tysięcy osób. Na większości koncertów w 2002 r. gościnnie występowała Katarzyna Nosowska. W tym roku ukazały się również kompaktowe wznowienia archiwalnych płyt zespołu. Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach. Dezerter zagrał tam obok m.in. KSU, Armii i Kultu.
W czerwcu 2004 r. ukazała się płyta: "Nielegalny zabójca czasu". Jest to pierwsza płyta nagrana z nowym basistą Jackiem Chrzanowskim. Znalazło się na niej 14 utworów. Produkcją i organizacją nagrań zajął się sam zespół. Album był promowany jesienną trasą koncertową, na której gościem była grupa Akurat.
W kwietniu 2005 r. ukazało się pierwsze w historii zespołu DVD. Płyta zawiera zapis koncertu na X Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zamieszczono na nim również wywiad z zespołem ilustrowany archiwalnymi materiałami.
Wiosną 2006 r. zespół zagrał kilka koncertów w Polsce i Niemczech (Berlin, Brema, Hamburg). 24 kwietnia miał swoją premierę dwupłytowy album "Punk's Not Jazz", na którym zebrane zostały najpopularniejsze piosenki Dezertera. Wydawnictwo związane było z 25. urodzinami zespołu.
W kolejnych latach Dezerter prowadził głównie działalność koncertową. Wśród najważniejszych występów wymienić można: festiwale: Rock For People w Czechach (2006), Jarocin (2007), OFF Festival (2007), Węgorzewo (2008), koncerty w Edynburgu (2008), w Warszawie - akcja "Ratuj Tybet" (2008) i Berlinie (2009).
W maju 2009 r. zespół zarejestrował piosenkę "Śpiew murów" do słów Tadeusza Gajcego, która ukazała się na płycie "Gajcy" wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego, przypominającej wiersze poety w aranżacjach polskich zespołów alternatywnych.
W listopadzie 2009 r. grupa wystąpiła w USA (Nowy Jork i Chicago). W Nowym Jorku Dezerter był gościem festiwalu "Walc Rebeliantów: Muzyka Undergroundowa zza Żelaznej Kurtyny", współorganizowanego przez Instytut Kultury Polskiej. Impreza, wsparta panelem dyskusyjnym z udziałem muzyków, przybliżała Amerykanom życie społeczne i kulturalne w Europie Wschodniej przed rokiem 1989.
Kolejne miesiące to praca nad nowymi piosenkami zwieńczona sesją nagraniową w lipcu i sierpniu 2010 r. W międzyczasie zespół wystąpił na trzech ciekawych imprezach: w Toruniu w ramach festiwalu filmowego Tofifest (piosenki Dezertera pojawiły się w dwóch znakomitych polskich filmach: "Dom zły" i "Wszystko co kocham"), w Jarocinie ze specjalnym programem "Kłam TV", a także na Puntala Rock Festival w Finlandii.
Nowy album zatytułowany "Prawo do bycia idiotą" ukaże się w październiku.
Dezerter to:Robert Matera - gitara, śpiew
Krzysiek Grabowski - perkusja, teksty
Jacek Chrzanowski - bas
www.dezerter.comwww.myspace.com/dezerter www.youtube.com/dezertertv
