Wkład tego nietuzinkowego producenta na rozwój muzyki elektronicznej jest niekwestionowany. Jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i uznanych twórców niemieckiej sceny techno.To dzięki założonej przez niego w 1996 roku wytwórni International DeeJay Gigolo Records nastąpił rozwój muzyki electroclash oraz techno-electro, czyli muzyki elektronicznej wywodzącej się z punku, nowej fali oraz klasycznego electro. Sam Dj Hell jest chodzącą muzyczną encyklopedią. Muzykę techno uznaje za sens życia, a w wywiadach niejednokrotnie podkreślał, że puls jego serca wyznacza właśnie muzyka techno, podtrzymująca jego funkcje życiowe.
Imprezy spod szyldu ELECTRIC CITY to pewna idea eventowa, poszukująca odpowiedniej formuły do produkcji najciekawszych zjawisk z nowoczesnej sztuki elektronicznej. W jej składzie mieści się zarówno muzyka jak i sztuka video. Jednakże istotną składową ma być również miejsce, skala produkcji jak i poszukiwanie właściwie dobranego kontrastu. Tak aby całość miała charakter intrygującej podróży czy elektryzującej umysł przygody. 24 października zapraszamy na 5 edycję wydarzenia.
MAIN: DJ HELL (Gigolo Records) REBUS (Dom) APOMALLARI PARYSS PREZY
wizualizacje - DERUBARE
START: 22:00
BILETY/TICKETS: Przedsprzedaż - 45 PLN (do 23.10) Do kupienia na: SOUNDRIVE BILETOMAT W dniu imprezy - 49 PLN
DJ HELL Artysta naprawdę nazywa się Helmut Josef Geier i przyszedł na świat 6 września 1962 roku w niemieckim mieście Altenmarkt an der Alz. Na poważnie zaczął się interesować muzyką, gdy światło dziennie ujrzały pierwsze nagrania punkowe, później przyszła fascynacja nową falą, wreszcie zachwyt będącą w latach 80. w powijakach muzyką house oraz hip-hopem. Jak zauważają krytycy oraz sam artysta muzyczny gust Helmuta Geiera został uformowany przez dźwięki 9. dekady XX wieku.
DJ Hell zadebiutował w 1992 roku singlem "My Definition of House Music", wydany nakładem małej niezależnej wytwórni R&S Records. Utwór stał się wielkim klubowym hitem i sprzedał się w nakładzie ponad 50 tysięcy egzemplarzy. W 1994 roku ukazał się pierwszy album Geiera "Geteert & Gefedert", charakteryzujący się według krytyków lekkim brzmieniem w przeciwieństwie do modnych w tamtym czasie płyt z muzyką rave.
Już w czasie, gdy na półkach sklepowych pojawiły się pierwsze produkcje artysty, Hellowi przyszedł do głowy plan założenia własnej wytwórni, skupiającej artystów łączących muzykę house z estetyką nagrań z lat 80. W 1996 roku piekielny plan Geiera wypalił - powstał label International DeeJay Gigolo. Dziś ta wytwórnia jest jedną z najważniejszych, wypuszczających muzykę electroclash, czyli muzykę elektroniczną wywodzącą się z punka, nowej fali oraz electro. Jak twierdzi Helmut Geier, zakładając wytwórnie chciał stworzyć coś na kształt nowojorskiej Fabryki Andy'ego Warhola, którego postacią był zawsze zafascynowany. Poniekąd się to Geierowi udało - Gigolo Records stało się mekką artystów electroclash. Label DJ-a Hella wydał płyty między innymi takim artystom, jak David Carretta, Miss Kittin, The Presets czy Fischerspooner - będący jednym z najbardziej znanych przedstawicieli gatunku.
DJ Hell jest artystą o szerokich horyzontach. Bardzo lubi poznawać nowe miejsca - to dlatego tak chętnie zmieniał miejsca zamieszkania (jego domem były miasta Monachium, Berlin i Nowy Jork), interesuje go fotografia, jednak najbardziej poza muzyką pasjonuje go świat mody. Helmut Geier wielokrotnie podkreślał, że moda jest dla niego wielce inspirująca, ponieważ wszystko w niej szybko się zmienia, poza tym projektanci mody są ludźmi bardzo otwartymi i nie boją się innowacyjności. Odnośnie mody, muzyka w 2002 roku spotkało nie lada wyróżnienie. DJ Hell został namaszczony przez miesięcznik "GQ", poświęcony modzie, stylowi i ogólnie męskiej kulturze, na człowieka roku 2002. DJ Hell stara się przenosić zasady panujące w świecie designerskim do swojej muzyki. Chce zaskakiwać na każdej płycie. Według wielu fachowców zajmujących się na co dzień muzyką elektroniczną Geierowi to się udaje, przez co artystyczna droga DJ-a Hella przypomina muzyczną ewolucję Davida Bowiego, określanego nieraz muzycznym kameleonem.
W 1998 roku DJ Hell wydał album "Munich Machine", z kolei w 2003 roku "NY Muscle". Obydwa krążki zyskały duże uznanie recenzentów.W 2009 roku Dj Hell wydał album "Teufelswerk", określany przez wielu recenzentów, jako arcydzieło. Krążek jest podzielony na dwie części: "Night", zawierającą klubowe hity, ochrzczonych przez krytyków, jako taneczne "killery" oraz "Day" - wypełniony muzyką według DJ-a Hella "kosmiczną". "Teufelswerk" to nie byle jaka produkcja, uświadamia to słuchaczom sam początek albumu. "Night" otwiera utwór "U Can Dance", w którym gościnnie wystąpił sam Bryan Ferry, wielka gwiazda lat 80., autor przebojów "Slave to Love" i "More Than This", lider jednej z najważniejszych art rockowych grup Roxy Music. Mocny bit, partie klawiszy kojarzące się chociażby z Depeche Mode i charakterystyczny, piękny głos Ferry'ego dały w konsekwencji jeden z najlepszych utworów roku. Do innych wielkich atutów "Night" dziennikarze zaliczają: "stary" i doskonale znany wszystkim fanom muzyka "The Disaster", będący efektem kooperacji artysty z Mijkiem van Dijkiem, "Electronic Germany", w którym Geier oddał hołd kultowemu Kraftwerk i "The DJ" z gościnnym udziałem rapera P. Diddy'ego. Druga część "Teufelswerk" nie zawiera tanecznych hitów, ale jest pełna wartościowej muzyki. Hell poprzez "Day" chciał oddać hołd takim wykonawcom, jak Tangerine Dream ("Germania"), Pink Floyd, Can ("The Angst") oraz Hawkwind ("Silver Machine"). Zresztą ten ostatni kawałek jest niczym innym, jak nową wersją starego przeboju z 1972 roku spacerockowej grupy.
DJ Hell to ważna postać w muzyce popularnej. Wpływu Geiera na nurt electroclash nie da się przecenić. Nie należy zapominać, że oprócz oficjalnych albumów muzyk ma na swoim koncie wiele innych wartościowych wydawnictw, różnego rodzaju EP-ek (jak słynne "Original Street Techno" z 1995 roku), singli czy płyt kompilacyjnych zawierających sety artysty.
