Teatr Ósmego Dnia z Poznania
Do Władzy Wielkiej i Sprawiedliwej
Premiera: 24 listopada 2012 r.
Wykorzystano fragmenty książki Barbary Engelking pt. "Szanowny Panie Gestapo", materiały udostępnione przez Archiwum Izby Skarbowej w Poznaniu oraz fragmenty artykułów publikowanych w prasie codziennej.
"Do Władzy Wielkiej i Sprawiedliwej" to eksperyment teatralny w drodze od czytania do spektaklu. Inspiracją do powstania scenariusza stały się informacje prasowe o rosnącej liczbie anonimów, a także lektura książki Barbary Engelking, która odnalazła donosy pisane przez Polaków do Gestapo i usiłowała je rzetelnie skomentować, zrozumieć i prześwietlić skłonność społeczeństwa do delatorstwa.
Wykorzystano zatem donosy z okresu wojny oraz współczesne anonimy nadsyłane do Urzędu Skarbowego. Za ich pomocą artyści chcą pokazać, jak w obu wypadkach, mimo upływu lat i radykalnie odmiennych okoliczności, źródłem jest przerażająca właściwość natury ludzkiej - zawiść, a skłonność ludzi do dobrowolnego angażowania się jako agent czy szpicel, do darmowej pracy donosiciela jest ponadczasowa.
Teksty, które zostały wykorzystane niejednokrotnie wydają się zabawne, ale aktorzy opowiadają też o tym, jak pozornie błaha i niegodna notatka może skutkować straszliwym ludzkim dramatem.
Scenariusz: zespół Teatru Ósmego Dnia
Współpraca: Paulina Skorupska
Oprawa plastyczna: Jacek Chmaj
Czytają: Ewa Wójciak, Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki
Do Władzy Wielkiej i Sprawiedliwej
Premiera: 24 listopada 2012 r.
Wykorzystano fragmenty książki Barbary Engelking pt. "Szanowny Panie Gestapo", materiały udostępnione przez Archiwum Izby Skarbowej w Poznaniu oraz fragmenty artykułów publikowanych w prasie codziennej.
"Do Władzy Wielkiej i Sprawiedliwej" to eksperyment teatralny w drodze od czytania do spektaklu. Inspiracją do powstania scenariusza stały się informacje prasowe o rosnącej liczbie anonimów, a także lektura książki Barbary Engelking, która odnalazła donosy pisane przez Polaków do Gestapo i usiłowała je rzetelnie skomentować, zrozumieć i prześwietlić skłonność społeczeństwa do delatorstwa.
Wykorzystano zatem donosy z okresu wojny oraz współczesne anonimy nadsyłane do Urzędu Skarbowego. Za ich pomocą artyści chcą pokazać, jak w obu wypadkach, mimo upływu lat i radykalnie odmiennych okoliczności, źródłem jest przerażająca właściwość natury ludzkiej - zawiść, a skłonność ludzi do dobrowolnego angażowania się jako agent czy szpicel, do darmowej pracy donosiciela jest ponadczasowa.
Teksty, które zostały wykorzystane niejednokrotnie wydają się zabawne, ale aktorzy opowiadają też o tym, jak pozornie błaha i niegodna notatka może skutkować straszliwym ludzkim dramatem.
Scenariusz: zespół Teatru Ósmego Dnia
Współpraca: Paulina Skorupska
Oprawa plastyczna: Jacek Chmaj
Czytają: Ewa Wójciak, Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki