"Matki trzy" to dramat autorstwa Krzysztofa Kowalskiego nagrodzony w konkursie dramaturgicznym Windowisko 2023.
Czytają
- Marta Janiszewska
- Krzysztofa Pawlicka
- Maria Brzeska
O dramacieDramat Matki trzyrozgrywa się w dwóch planach.
W pierwszym znaczeniu w przestrzeni po prostu w pokoju, czyli miejscu, będącym częścią domu, który jest
pomieszczeniem, ale również w pokoju, który jest stanem, sytuacją, równowagą i brakiem trosk.
W drugim znaczeniu rozpina się w czasie wojny, która przynosi ból, ale zawiera nadzieję, że kiedyś się skończy
i pamięć, że kiedyś jej przecież nie było.
To tak jakby nałożyć na siebie dwa zdjęcia, wyświetlić dwa obrazy, pozwolić istnieć dwóm projekcjom równocześnie,
niczym w kwantowej superpozycji, nie zakładając z góry, co jest, czego nie ma, a co się tylko zdaje.
Jeżeli istnieją inne światy, to nie są równoległe. Ich cechą nie jest Dychotomia, która zakłada podział,
wykluczenie, które tworzy całość, ich cechą jest Przenikanie i Uległość, brak, jako struktura; wojna jest brakiem
pokoju, brak pokoju prowadzi do wojny, trzeba zdobyć pokój, jeżeli się utrzyma pokój, wojna się skończy,
nie można oddać pokoju, trzeba się w nim zamknąć, zatrzasnąć drzwi i okna, nie wychodzić z domu.
Ta opowieść jest jak każda. Jak każda jest inna. Wojna, kiedyś tylko wyobrażona a dziś realna, wrasta niezauważalnie,
w nas, w nasz świat, ma już korzenie, wypuszcza liście, w końcu wyda owoce. Zmienia uczestnika, zmienia obserwatora.
Rozmowa toczy się przecież w języku, to język stwarza rozmowę. Tylko nie wolno zbliżać się do okna, a może już nie ma
na co patrzeć? Mężczyźni są nieobecni, może wyszli z dziećmi na spacer, na lody, na basen, do kina? Może jak wrócą,
zrzucą w przedpokoju broń, ubłocone buty, będą jęczeć, przeklinać, leczyć rany?
W tym czasie tytułowe trzy matki będą rodzić, bo tylko w tym widzą przyszłość. Takie są tropy, nad wszystkim zaś
unosi się abstrakcyjna idea trzeba wydawać na świat, trzeba tworzyć byty, znaczenia, a starym nadawać nowe.
Więc śnią.
A co jeśli dom jest jak kołdra, pokój jak ciepły koc?
Jeżeli mieszkanie jest stworzeniem, żywym?
Jeśli to jedyny schron?
Pokój, który utuli, skryje?
Pokój, który trwa?
Pokój z widokiem na wojnę?
Wojna z widokiem na pokój?
O autorzeKrzysztof Kowalski - autor dramatów: Mitrydates VI Eupator, Walizka [nagroda w konkursie literackim im. Staffa]
oraz cyklu dramatów cyfrowych: Alt+Tab (Dialog 12/2007), Ctrl+Z (partytury na przestrzeń i głos, dla
pojedynczego widza) wyróżnienie w konkursie dramatycznym w Łodzi, Teraz nr 4/2007) i Alt+F4. Partytury na głos
i małe mieszkanie (FA-art 4/2007, czytany w Dramatycznej Przymierzalni Teatru Montownia). Laureat II nagrody
w VIII konkursie im. S. Grochowiaka Alt+F4 (Leszno, 200, Nagroda Reżyserów na Targach Nowej Dramaturgii
Ctrl+Alt+Delete (Radom, 2007). Dramaty Alt+Tab, "Chiński Pokój" i "Jak się zesrałem ze szczęścia" znalazły się
w półfinałach Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. W Laboratorium Dramatu odbyło się czytanie dramatu Trzepak
w reż. Ł. Czuja z Wł. Pressem. Czytania performatywne Alt+Tab Teatr Kielce, Ctrl+Alt+Delete Teatr Radom,
"Scena pierwotna - walizka" w finale konkursu na małą formę dramatyczną "1,2,3" Teatr Białystok, reż. Piotr Ziniewicz.
Dwukrotnie wyróżnienia w konkursach Związku Literatów Polskich na powieść Dlaczego woda jest mokra i Pod blokiem.
Kwartalnik FA-art opowiadania: {[Kom]u}nikaty (3/1994), Opowiadanie (1/1995), Człowiek, którego zjadł kolorowy
telewizor (1/1996) oraz Fugazi, czyli spierdolona sytuacja albo być Polakiem w dawnym Breslau (4/2002), fragmentu
powieści Abrezja. Debiut w Lampie i Iskrze Bożej. Pracując nad kontynuacją dramatów cyfrowych, rozszerza spektrum
badań na algorytmy SI: Chiński pokój, Mózg Matrioszka i Kot Szredingera.
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
