stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Etnomatograf. Kino w muzeum | luty 2024

Kino Repertuar wszystkich kin w Trójmieście

W każdy wtorek zapraszamy na projekcje filmowe do Oddziału Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku. W Etnomatografie poznajemy ciekawe, często nieznane obszary oraz zagadnienia współczesnego świata i różne oblicza człowieka.

sie 21

środa, g. 18:00

bilety 38,90 zł
przedsprzedaż 28,90 - 36,90 zł
lis 22

piątek, g. 10:00

bilety 10 zł
Repertuar luty 2024:
13.02, g. 18:00 | Kraina miodu | reż. Ljubomir Stefanov, Tamara Kotevska | Macedonia | 2018 | 85 min. | napisy pl
20.02, g. 18:00 | Człowiek delfin | reż. Lefteris Charitos | Grecja/Kanada/Francja/Japonia | 2017 | 80 min. | napisy pl
27.02, g. 18:00 | Sowieckie przystanki autobusowe | reż. Kristoffer Hegnsvad | Dania, Kanada, Estonia, Wielka Brytania, Szwecja | 2022 | 57 min. | napisy pl
_________________________

13.02, g. 18:00
Kraina miodu | reż. Ljubomir Stefanov, Tamara Kotevska | Macedonia | 2018 | 85 min. | napisy pl

50-letnia Hatidze mieszka ze schorowaną matką w górskiej wiosce gdzieś w Bałkanach. Nie mają dostępu do prądu ani bieżącej wody. Kobieta utrzymuje się z produkcji miodu. Nie wykorzystuje jednak pszczół, respektując przyrodę i zasadę połowa dla mnie, połowa dla was. Pewnego dnia do jej okolicy wprowadza się wielodzietna rodzina. Nowi sąsiedzi również zaczynają hodować pszczoły, ale szacunek zastępuje twardy biznes i maksymalna eksploatacja. Czy Hatidze uda się zmienić ich podejście? Tym bardziej, że jeden z chłopców jest wyraźnie pod jej wrażeniem Kraina miodu zdobyła liczne nagrody na całym świecie, w tym aż trzy na festiwalu w Sundance (m.in. główną Nagrodę Jury) oraz cztery na 16. Millennium Docs Against Gravity, m.in. Nagrodę Banku Millennium. Film otrzymał dwie nominacje do Oscara za 2019 r. w kategoriach Najlepszy Film Dokumentalny i Najlepszy Film Międzynarodowy.

20.02, g. 18:00
Człowiek delfin | reż. Lefteris Charitos | Grecja/Kanada/Francja/Japonia | 2017, 80 min. | napisy pl

Człowiek delfin to niezwykła historia Jacquesa Mayola, jednego z największych nurków w historii, wielokrotnego rekordzisty świata w nurkowaniu głębinowym. Jego skomplikowane życie osobiste, pasja do nurkowania, zaangażowanie w ochronę oceanu i rozległa wiedza na temat delfinów stały się inspiracją dla kultowego filmu Luca Bessona Wielki błękit. Teraz poznajemy go jeszcze bliżej.

Udajemy się w fascynującą podróż do podwodnego świata, zanurzając się w zmysłowym i granicznym doświadczeniu swobodnego nurkowania. Podróżujemy przez Japonię, Miami, Marsylię, wyspy Caicos, Kalymnos i Elbę. Nurkowanie pozwoliło Mayolowi dotrzeć do granic ludzkiego ciała i odkryć głęboką więź człowieka z morzem.

Film splata wspaniałą współczesną fotografię podwodną w wykonaniu najlepszych na świecie nurków z intymnymi komentarzami przyjaciół Mayola, rodziny i mistrzów świata w nurkowaniu. Narratorem jest Jean-Marc Barr  odtwórca roli Mayola w Wielkim błękicie.

Człowiek delfin otrzymał Nagrodę Czytelników Co Jest Grane 24 na 15. Festiwalu Filmowym Millennium Docs Against Gravity.

27.02, g. 18:00
Sowieckie przystanki autobusowe | reż. Kristoffer Hegnsvad | Dania, Kanada, Estonia, Wielka Brytania, Szwecja | 2022 | 57 min. | napisy pl

Architektura na terenie ZSRR była pod pełną kontrolą władzy. Miała być wielka i ukazująca potęgę komunizmu. Na kontrolę wyglądu i założeń architektonicznych wszystkich przystanków autobusowych w radzieckim imperium często nie starczało jednak czasu. W ten sposób stały się wyrazem ekspresji twórczej, często nawiązującej do lokalnych tradycji. Bywały też twórczością poza kontrolą. Na początku XXI wieku kanadyjski fotograf Christopher Herwig rozpoczął poszukiwanie oryginalnych radzieckich przystanków autobusowych na terenach postsowieckich, od Kijowa do Władywostoku. Publikował wysoko cenione przez krytyków albumy zdjęć, w których ukazywał różne typy przystanków utrzymane w wielu stylach: od brutalizmu do wybuchowej i szalonej fantazji.

Kręcony przez 7 lat film pokazuje efekty poszukiwań Herwiga, zdradzając również historie powstania poszczególnych przystanków. Zawiera też rozmowy z niektórymi z ich twórców. Dziś te przystanki, kojarzone z minioną epoką, są niszczone i traktowane jako dziwne i kłopotliwe konstrukcje. Herwig uważa je jednak za jedną z największych i najbardziej zróżnicowanych kolekcji architektonicznych na świecie. Zbierał zdjęcia przystanków i dokumentował historie z nimi związane przez 20 lat po to, aby uchronić je od zniszczenia i zapomnienia.