Festiwal Dada Fest - Wariacja no XXV

W grudniu Teatr Dada von Bzdülöw obchodzi 25-lecie swojego istnienia. Teatr założony przez Leszka Bzdyla i Katarzynę Chmielewską w 1992 w Gdańsku był jednym z pierwszych polskich zespołów w Polsce, które propagowały nowy taniec i teatr tańca po 1989 roku.

W unikalny sposób połączył tradycję polskiego teatru z amerykańskimi i europejskimi doświadczeniami konstytuując w krótkim czasie rozpoznawalny i wyjątkowy język wypowiedzi scenicznej. Funkcjonujący nieprzerwanie przez dwadzieścia pięć lat zespół stworzył dotychczas blisko 50 przedstawień, które wpisały się w historię polskiego teatru i tańca, i co najważniejsze, były i są inspiracją dla aktywności twórczej kolejnych generacji choreografów i tancerzy.

Obchody w formie trzydniowego festiwalu DADA FEST - WARIACJA NO XXV, z jednej strony mają być swoistym spotkaniem artystów, którzy współtworzyli przez lata najważniejsze spektakle zespołu, a z drugiej okazją do zaprezentowania gdańskiej widowni ich indywidualnych spektakli.

Zobaczymy zarówno dorobek tej części wychowanków Teatru Dada von Bzdülöw, którzy pracują obecnie poza granicami kraju: w Niemczech, Austrii i Słowenii, prowadząc samodzielną działalność choreograficzną i wpisując się w istotny sposób w obieg międzynarodowy, tzn. Magdaleny Reiter, Rafała Dziemidoka, Radka Hewelta i Filipa Szatarskiego, jak też towarzyszyć nam będą trzy inne wydarzenia performatywne z udziałem gdańskich tancerzy. Pierwsze z nich, pod nazwą DADA - REPLAY to jednorazowy 5-osobowy happening, który zrealizuje Anna Steller, tancerka i choreograf także związana z Teatrem Dada od 1992 r. Drugie będzie prezentacją nowego spektaklu solo Urszuli Zerek pt EKSPOZYCJA, zaś trzecie wydarzenie, pod tytułem NIEBO, jest duetem stworzonym przez Tatianę Kamieniecką i Olega Dziewanowskiego, grającego w nim muzykę na żywo.

W ramach festiwalu DADA FEST - WARIACJA XXV w Instytucie Kultury Miejskiej odbędzie się również panel dyskusyjny, którego głównym tematem będzie rola Teatru Dada w historii polskiego teatru i tańca. Stronę merytoryczną i organizacyjną panelu wspierać będzie środowisko naukowe Uniwersytetu Gdańskiego, Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku, a panel poprowadzi Ula Zerek.

Festiwal DADA FEST - WARIACJA NO XXV ma mieć zatem wymiar święta tańca, Teatru Dada i tancerzy, którzy współtworzyli na przestrzeni lat najważniejsze spektakle zespołu, w połączeniu z refleksją o tym co powstało dotychczas i z uważnym spojrzeniem na przyszłość tańca w Gdańsku i w Polsce, zwłaszcza w obliczu zbliżającej się w 2019 roku Polskiej Platformy Tańca w Gdańsku.



O SPEKTAKLACH W PROGRAMIE FESTIWALU

ZBLIŻENIA
premiera : 2 marca 2017, Dance Theatre, Lublana
czas: 35 minut

Spektakl eksponuje materialność ciała, która nie jest motywowana psychologicznie, lecz wynika ze szczególnych fizycznych zasad i praktyk. Ciało jest traktowane jako obiekt wypełniony cząsteczkami informacji i odnośników. W każdej z pięciu części spektaklu autorka skupia się na poszczególnym fizycznym zadaniu, poprzez które bada związek pomiędzy materialnością ciała i potencjalną materialnością emocji. Choreograficzne "zbliżenia" służą jako narzędzia budowania i dekonstrukcji nowych potencjalnych ciał, złożonych z (nie)logicznych połączeń i funkcji. W wyniku tego w przestrzeni powstaje architektura ruchu, który nieprzerwanie rozpada się i ponownie składa, tworząc tym samym nieprzewidywalny przebieg wydarzeń.

choreografia i taniec: Magdalena Reiter
muzyka: Mitja Vrhovnik Smrekar
piosenka: Demon Host Timber Timbre
dramaturgia: Andreja Kopač
asystentka choreografii:Lada Petrovski Ternovšek
produkcja: Zavod Mirabelka
koprodukcja: Dance Theatre Ljubljana
podziękowania dla: Janez Burger, Mateja Koležnik, Katja Somrak, Luka Curk, CK Španski Borci
projekt finansowany przez Wydział Kultury Miasta Lublany

---

MOJE ŻYCIE WE ŁZACH
premiera polska: 19 października 2013
czas: 45 minut

Tytuł przedstawienia wyraża ideę użycia tańca jako narzędzia do opowiadania konkretnych historii o ludzkim życiu. Projekt poszukuje wspólnego miejsca dla abstrakcyjnego aspektu języka ruchu, a narracjami pochodzącymi z ciał/postaci stworzonych przez wykonawców. Te postaci to opowiadacze, mistrzowie ceremonii, komedianci, klauni, lub kombinacje takich stereotypów, kulturowo wyposażonych w kompetencje zarówno do bawienia, jak i moralizowania widowni, głównie poprzez sublimację ich własnych, osobistych doświadczeń obecnych w ich fizyczności.

koncept i choreografia: Rafał Dziemidok
światło i przestrzeń: Ewa Garniec
muzyka: Bach Bleach Raphael Rogiński
kostiumy: Petra Korink
wykonawcy: Rafał Dziemidok, Ewa Garniec

produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk (Poznań), Mica/Moca (Berlin), La Briqueterie (Val de Marne)
zespół produkcyjny: Cilgia Gadola, Raisa Kroeger, Christophe Knoch, Marta Zientkowska
spektakl zrealizowany w ramach rezydencji organizowanej przez Instytut Muzyki i Tańca, Mica/Moca Project Berlin i Uferstudios
partner projektu: Instytut Adama Mickiewicza


EKSPOZYCJA
premiera gdańska
czas: 30 minut

Czas jako niejednolita miara jednostkowego doświadczenia teraźniejszości, skonstruowana z wielu warstw i pozałamywanych płaszczyzn, które mimo nierozerwalności wydają się momentami osobne i odległe. W zależności od przyjętej perspektywy odczuwanie, percepcja i kształt czasu zmieniają się. Możliwy jest zatem tylko jeden wymiar fizycznego doświadczenia czasu, którego dopełnieniem staje się przestrzeń. Świadomość równoległości czasów pobudza w nas stany o różnym natężeniu i sile, wpływając na odczuwanie naszej własnej czasoprzestrzeni. W eksploracji zagadnienia czasu konfrontuję ruch z fotografią na zasadzie partnerstwa i jednoczesnego przeciwstawienia ich sobie, przyjmując w punkcie wyjścia ruch za przepływ czasu, a fotografię za próbę jego zatrzymania. Odwracając to ogólne założenie i wykorzystując światło jako podstawowy warunek wyłonienia się fotografii, skupiam uwagę na detalu obrazu, zarówno ruchomego jak i w zatrzymaniu, budując osobistą ekspozycję ruchu.

ruch: Ula Zerek
fotografia: Tomek Zerek
muzyka: WODA - Adam Witkowski & Krzysztof Arszyn Topolski

---

NIEBO
premiera: 26 luty 2017, miejsce: WL4, Gdańsk
czas: 45 minut

Jak wygląda NIEBO według Ciebie? Ziemia to miejsce życia stworzeń, z których jedne ujarzmiają, a inne są ujarzmiane. W jaki sposób człowiek przegląda się w oczach ujarzmianego? Czy zwierzę przegląda się chętnie w pewnych siebie oczach homo sapiens? Czy o takiej Ziemi marzyliśmy, na której to, co cywilizowane zderza się z tym, co nieoswojone, budując relację pana i sługi? Co chce nam przekazać to, co nazywamy nie-ludzkim, a co istnieje i istniało na ziemi, jeszcze zanim pojawił się na niej człowiek? Ten performans / instalacja powstał z potrzeby dialogu, komunikacji. I z miłości. To próba intymnego zbliżenia do zwierzęcia w nas i do czującej i wrażliwej istoty w zwierzęciu. Jest próbą ujarzmienia przekłamań powstałych na styku relacji zwierzę - człowiek. Zadaje pytania w ramach nie tylko dzielących nas różnic, ale przede wszystkim łączących nas podobieństw. Jest podróżą w głąb nas samych stęsknionych za utraconym rajem zwierzęcej niewinności.

koncept, choreografia i wykonanie: Tatiana Kamieniecka
muzyka na żywo, instalacja dźwiękowa: Oleg Dziewanowski
wideo: Kamila Chomicz
tekst: Anna Elżbieta Kamieniecka
konsultacja choreograficzna: Iza Szostak
światła: Tomasz Daniluk
spektakl zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

---

WITAJCIE/WELCOME
premiera 15 maja 2016 Przestrzeń Sztuki WL4 Gdańsk
czas: 35 minut

"Interesuje mnie człowiek ten, co bezpieczny, ale niechętny do przyjmowania innych, którzy uciekają przed wojną, konfliktem, opresjami, śmiercią, głodem. Interesuje mnie sytuacja konfliktu, zagrożenia, cierpienia. I co ten najedzony, zadowolony, zachodnioeuropejski człowiek czułby w takim miejscu, co czułby do ludzi, których rzeczywistością codzienną jest walka o życie. Jednym z elementów spektaklu jest dokumentacja performansu Z WODY, który odbył się na plaży w Sopocie, w październiku 2015 roku w Dniu Solidarności z Uchodźcami. Był to mój komentarz w sprawie imigrantów ginących na morzu, przeniesienie obrazów w naszą rzeczywistość, polską, namacalną. Wzbudzenie empatii w oglądających, niereagujących, obserwatorów.", Aurora Lubos.

"Tyle ludzi: niemowląt, dzieci, młodych mężczyzn i kobiet, par, rodzin, starszych i niepełnosprawnych, reprezentujących każdy etap życia i każdy typ człowieka, jakiego spotkalibyście w swoim sąsiedztwie.", fragment tekstu wolontariuszki, obóz Dobova, Słowenia

tekst, video, obiekty, realizacja i wykonanie: Aurora Lubos
muzyka: Alex Catona

---

DADA - REPLAY
prapremiera
czas: 50 minut

DADA REPLAY to performens multimedialny stworzony specjalnie z okazji 25-lecia istnienia teatru Dada von Bzdulow. 25 lat istnienia na które składają się próby, spektakle, spotkania, dokumentacje, rozmowy, zapiski, recenzje, zapowiedzi... 25 lat wspólnego bycia w zespole, dojrzewania, popełniania błędów, wpadania w niemoc, ulegania ekstazie, szukania, słuchania... Performens stworzą ci co byli od początku, prapoczątku, ci co zjawili się gdzieś w połowie drogi i ci co zostali do dziś... Czym jest teatr Dada teraz, a czym był 20 lat temu... ? Spróbujemy ponownie odkryć znaczenie i sens tego co zrobiliśmy przez te ćwierćwiecze. Umieścimy dawne choreografie w zupełnie nowym kontekście, dokonamy pewnego rodzaju rewitalizacji obrazów, scen, tekstów i muzyki. Nie będzie to jednak sentymentalna podróż do przeszłości lecz aktywne, witalne spojrzenie na to co było.

koncept: Anna Steller
wykonanie: Tatiana Kamieniecka, Ula Zerek, Anna Steller, Radek Hewelt, Filip Szatarski

---

DZISIAJ, WSZYSTKO
premiera: 21 września 2017
czas: 60 minut

refleksja bazowa:
Ponieważ to, co minęło znika bezpowrotnie / zamienia się w coś - nauczyliśmy się nie obciążać naszych myśli przeszłością, i skoro to, co nadejdzie wydaje się nam nieistotne / będzie czymś - nauczyliśmy się nie zawracać sobie głowy projektami rozpisanymi na pokolenia. Ostatecznie pozostaje nam to chwilowe teraz, DZISIAJ, i DZISIAJ musi wydarzyć się WSZYSTKO.

refleksja o braku refleksji:
Widz przymuszony do oglądania zdarzenia scenicznego heroicznie doszukuje się zgodności swojego gustu z gustem kreujących zdarzenie. Marzeniem twórców Teatru Dada von Bzdülöw, od zarania istnienia - od 1992 roku, czyli od 25 lat - było takie spotkanie z widzem, któremu nie towarzyszy żadna wyprzedzająca wypadki sceniczne refleksja, czy też wyobrażenie pożytecznych lub też niepożytecznych skutków owego spotkania. A zatem po raz kolejny DZISIAJ, WSZYSTKO.

nadbudowa:
Dada niczego nie czuje,
jest niczym, niczym, niczym.
Jest jak wasze nadzieje, niczym.
Jak wasz raj, niczym.
Jak wasi artyści, niczym.
Jak wasza religia, niczym.

Francis Picabia

zawartość:
DZISIAJ, WSZYSTKO! będzie podróżą po konstelacjach spełnienia. Dionizyjskim świętem upojenia. Redystrybucją nadmiaru. Zawłaszczeniem świata. Kumulacją zużywania wszystkiego, co znajdzie się pod ręką. Wampiryzmem i ofiarniczym oddaniem jednocześnie.

ironia:
Dla wszystkich żyjących jest jeszcze nadzieja;
gdyż nawet żywy pies jest lepszy niż zdechły lew.

Eklezjastes

choreografia: Jakub Truszkowski
współpraca choreograficzna: Katarzyna Chmielewska
koncept: Leszek Bzdyl
muzyka: Łoskot - Mikołaj Trzaska, Piotr Pawlak, Olo Walicki, Macio Moretti
kostiumy: Katarzyna Piątek
reżyseria świateł: Michał Kołodziej
wykonawcy: Katarzyna Chmielewska, Anna Steller, Katarzyna Ustowska, Leszek Bzdyl, Piotr Stanek, Jakub Truszkowski

produkcja: Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Wybrzeże
przy wsparciu Urzędu Miasta Gdańska
partner przy realizacji projektu: Klubu Żak w Gdańsku
spektakl zrealizowany w ramach programu: "Zamówienie choreograficzne" Instytutu Muzyki i Tańca