24.06.2006 [Sobota] st.art: 17:00 end 05:00
Festiwal Electro Strajk [FES]
Wernisaż : Magdalena Marciniec pt. do you remember me?
OPEN AIR instalacja PGR ART "MANEK-IN-SHOW" :
Bilety do nabycia w dniu festiwalu: cena 10 pln / rezerwacja: pgr_art@op.pl
!!!PROSIMY O ZABRANIE ZE SOBĄ DOWODÓW OSOBISTYCH / OSOBY BEZ DOKUMENTÓW NIE ZOSTANĄ WPUSZCZONE NA TEREN STOCZNI GDANSKIEJ !!! ZAKAZ WNOSZENIA ALKOHOLU NA TEREN ZAKŁADU PRACY. FESTIWAL PRZEZNACZONY TYLKO DLA OSÓB PEŁNOLETNICH. PRZY WEJSCIU NALEŻY WYPEŁNIĆ ANKIETE.
FESTIWAL ORGANIZOWANY BEŻ ŚRODKÓW FINANSOWYCH Z MIASTA GDAŃSK. BEZ PIENIĘDZY MOŻNA ROBIĆ WSPANIAŁE SPOTKANIA ZE SZTUKĄ I MUZYKĄ. UDAWAŁO SIĘ TO PRZEZ 5 LAT. TYM FESTIWALEM DZIEKUJĘ WSZYSTKIM KTÓRZY DZIAŁALI Z NAMI W KOLONI ARTYSTÓW.
OPEN AIR Koncerty / live act's / sety dj & vj :
Boa Zeria Sound System [Trójmiasto]
BZSS to jest to takie zjawisko spoleczne, mozna nawet powiedziec stan umyslu; cos miedzy piknikiem a kabaretem, gdzies z pogranicza raggafolkcore'u i spranej wprasowanki. https://bzss.org
ALEPH vs ARh+ aka FREISTADT JUGEND [Trójmiasto]
aleph to młody człowiek z gdańska. nagrywa metaliczne drony pełne dudnień różnicowych, przekazów podprogowych i temu podobnych sztuczek mających wprowadzić słuchacza w stan transu. wydawany głównie przez polski label simlog (www.simlog.tk), choć jego płytki znaleźć można też w katalogach norweskiego tibprod (www.tibprod.com), francuskiego taalem (www.taalem.free.fr) i belgijskiego mystery sea (www.mysterysea.net). w środowiskowych magazynach otrzymuje pozytywne recenzje (m.in w holenderskim vital weekly, amerykańskim thesoundprojector.com, oraz polskiej gaz-ecie). byl emitowany przez radia internetowe w wielkiej brytanii, francji i niemczech, oraz w chorwackim radiu student zagreb w nocnej audycji inner space). wystepowal na żywo w sopockim sfinksie, wolnej pracowni pgr_art na terenie kolonii artystów w stoczni gdańskiej, oraz w klubie orbital w gdańsku wrzeszczu, zazwyczaj w duecie z core'owym djem ARh+ pod nazwa freistadtjugend (noise, industrial). od niedawna współpracuje z gdańskim artystą robertem sochackim, podobno panowie konstruują magiczną instalacje, do której obsługi użyte mają być sieci neuronowe. wszystkich pożera ciekawość jaki to może mieć zwiazek z manifestacjami podróżującego w czasie czarownika stanisława dercza i nadchodzącą falą czasu 0... aleph jest też członkiem tajemniczej grupy muezinn, a niedawno manifestował się w internecie jako członek wywrotowego projektu shroomberryplot ("gdzie rosnie szrumberyplot"). w tym roku otworzył własne wydawnictwo agumele (agumele.tk).
alef mieszka nad morzem. alef nagrywa dźwięki.
alef zaczął nagrywać 4 listopada 2002.
alef skończy nagrywać kiedy znajdzie dźwięk który wyłącza mózg.
aleph lives by the sea. aleph records sounds.
aleph started recording 4th november 2002.
aleph will stop recording when he finds sound that turns mind off.
Emiter [Trójmiasto]
Solowy projekt Marcina Dymitera (gitara, elektronika, loopy, taśmy) grającego wcześniej w zespołach: ewa braun, MAPA, gamadisco, a aktualnie w zespole MORDY. Ma na swoim koncie 12 nagranych albumów, współpracę z teatrem i offowym teatrem tańca Dada von Bzdulow. Współpracował z muzykami z kręgu jazzowej awangardy, sceny improwizatorkiej i elektroniki: Rosą Arruti, Mikołajem Trzaską, Tomaszem Gwincińskim, Paulem Wirkusem, Arszynem, Joanną Charchan, formacją LUDZIE, poetą Marcinem Świetlickim, projektem Chlupot Mózgu. Jest także producentem muzycznym.
Pomysł na założenie jednoosobowej formacji przyszedł mi do głowy już jakiś czas temu. EMITER to przede wszystkim pomysł na spotkanie z ludźmi, nie tylko muzykami. To również spotkanie z tymi, którzy chcą słuchać muzyki.
Rafał Dętkoś - Abstrakt Struktur [www.netlabel.pl] [Trójmiasto]
Rafał Dętkoś - współtwórca trójmiejskiej grupy Solaris /1995-2000/. Współpracuje również z Markiem Rybickim, z którym od 11 lat tworzą formację UCHO. Ich muzyka prezentowana jest m.in. przez wydawnictwa NEFRYT i REQUIEM. Jego świeżo wydany autorski projekt ' ABSTRACT STRUKTUR' jest rozwinięciem i krystalizacją dokonań Poliform Audio Projekt. Muzyka, którą prezentuje Dętkoś to poszukiwanie nowych form muzycznych, brzmienia wydobywanego przy pomocy instrumentów jakimi są komputery. Twórca abstrakcyjnej, rytmicznej elektroniki z domieszką ambientowej przestrzeni.
Nu Rofen [www.salut-rec.com] [Trójmiasto] >>
Industrialny hardcore inspirowany otaczającymi nas dźwiękami wszechobecnych maszyn. Do znudzenia powtarzane dźwięki wybijające rytm. Przesterowane bity nie upiększane klawiszowym stękaniem. Prowokujący trans przetwarzanych loopów.
Verbalizer vs Always HalfBread [www.salut-rec.com] [Trójmiasto] >>
Verbalizer alias mkl aurikularny sigilizator, szumolurg i sonikoncentrator.
Współpraca z teatrem Luxus Reflex Relax oraz jednostkami DataDisk i Karol Szwarc Allstars jak również Mistrzowie Hipnozy, Szumbient Korporejszyn, Prawatt, Melanzysci Dnia VII czy Prych von Liberfoch de ZBAK kontra WUTETER, WNC, MKKA, Subcode, mazzolleum, Low-Res / AKU i inni.
Jednostka rdzeniowa międzynarodowego, multimedialnego non-profit kolektywu Z(enseider)Z - dawca eksperymentalnych produkcji audio, fotomanipulator cyberdelii obrazu. Celuje w wywoływaniu mimowolnych rdzeniolibidalnych wypróżnień u odbiorcy. Poeterrorista umysłowości Roju, koneser rzadko spotykanych memow, heretyk i somnambulik.
Wychowany w kopalni węgla kamiennego, przyszedł na świat tego samego roku, w którym Duane Allan, Jim Morrison i Louis Armstrong zdecydowali się opuścić ten wymiaru kontinuum. Obecnie mieszka w Olivahaus krypcie zlokalizowanej niepodal cmentarza w nadmorskim kurorcie. Jako aktywny czlonek spolecznosci interlokalnej pelni zaszczyta funkcje Nekropolity Oliwskiego. Z biegiem lat jego płuca wypełniają się słonym powietrzem a Augoeides uspokojony szumem morskich fal przejmuje kontrole nad tunelami rzeczywistości A i B.
MKL ma na swoim koncie kilka wydanych własnym sumptem płyt cdr, kilka udanych kooperacji, kilka utworów na rożnych składankach, audycje radiowe, muzykę do przedstawienia, filmu oraz dźwięki do klona Pacmana.
Od nowego roku 2006 era vulgaris w zmaganiach z dźwiekiem Verbalizer jest wspierany przez mistrza dronu Always Halfbread (Zawsze Półchleba).
narzędzia: yamaha su700, korg ms20, arp odyssey, quasimidi309, laptop, traker, gibon.
https://irreality.net/~verbalizer
Efektvol [Trójmiasto]
DataDisk [www.salut-rec.com] [Trójmiasto]
Inicjatorem i mózgiem projektu DATADISK jest Robert Suszko były muzyk i współzałożyciel zespołu Wieloryb. Od lat inspirowany muzyką electro postanowił w 2002 roku aktywować nowy zespół. DataDisk powstał z tęsknoty za inteligentną muzyką taneczną.
Pierwotnie DATADISK był ortodoksyjnym projektem czysto elektronicznym. W miarę rozwoju stał się eklektycznym tworem łączącym electro z innymi gatunkami takimi jak dub, soul, noise.
PRAWATT [Trójmiasto]
Sensacyjny debiut trójmiejskiego zespołu Prawatt w skład którego wchodzi min. muzyk Szelestu Spadających Papierków. Prawatt buduje długie kompozycje z pogranicza ambientu, postindustrialu i rocka. Muzycy olbrzymią uwagę przykładają do barwy dźwiękowej rytmu (wykorzystaj własnoręcznie skonstruowane automaty perkusyjne). Minimalna forma oraz transowość niektórych utworów jest co rusz zakłócana olbrzymią dawką energii i hałaśliwych częstotliwości (Einsturzende Neubauten, Nurse With Wound). To taki szeroki wachlarz nastrojów klasyki industrialu i nowych zaszumionych form elektroniki.
Pink Death [Trójmiasto]
PINK DEATH to otoczona już swoistym kultem formacja, która szerzyła ferment na międzynarodowych scenach w latach osiemdziesiątych. Mgiełka tajemnicy spowijająca nagłe zniknięcie zespołu po legendarnym koncercie w Tokio doda pikanterii temu niespodziewanemu powrotowi.Właśnie tu,w Stoczni Gdańskiej ,po bez mała dwudziestu latach,zespół zdecydował się odsłonić swoje nowe oblicze. Ich obecność postawi pod znakiem zapytania termin muzycznego dinozauringu. Powrót do klimatu pink metalu,nurtu nieco zapomnianego juz przez nową generację,zapewni dokumentalny aperitif przybliżający twórcze dokonania zespołu. Jako danie główne zobaczymy na scenie zespół Pink Death w oryginalnym składzie,z nowym materiałem i instrumentarium.
Wiktor Skok [Łódź]
Aktywista scen hardcorepunk, electroindustrial, lider i wokalista grupy Jude, robotę DJa uważa za proliferację swoich muzycznych pasji i element estetycznej propagandy. Emituje miksy industrialnych urban field recordings, dark ambient; nagrań znalezionych i klasyków. Łączy swoje własne produkcje z szeroko znanymi standardami industrialnego
hałasu. Jego sety niosą zaskakujące zwroty bruityzmu i tonalności, obok siebie współgrają kompozycje Dymitra Szostakowicza, pieśni Karola Szymanowskiego, szlagiery Marleny Dietrich, Zarah Leander oraz totalne, maszynowe serie Esplendor Geométrico czy Vivenza.
Lady Electra [Łódź]
dj Muchacho [Trójmiasto]
Muchacho to znak zawsze najlepszej balangi w najlepszym guście. Jako producent miesza wszystko to co niekonwencjonalne i to co inspirujące. Jako dj lubi zaskakiwać dynamicznymi przejściami i powalającymi wymiataczami. Muzyka z jaką się utożsamia zamyka się w kręgach experymental, funk, 2step, broken-beat, nu-jazz, post-punk, new wave disco i avant-garde.
Należy do kolektywu twórców i odtwórców szeroko pojętej muzyki elektronicznej o nazwie Neotronika oraz do trójmiejskiej grupy Site.rec, której załozycielem jest Deckard.
url: www.site-rec.com
dj Decay [Trójmiasto]
W naszej epoce sztukę imitowaną zastąpiła technika symulacji. Zamiast tworzyć nowe dzieła i jakości wykorzystujemy juz istniejące jako modele, dodając innowacje w granicach dopuszczalnyh przez system.
Od 12 lat dj grający cały przedział muzyki tzw. Niezależnej. Ostatnio skupiony na electro, 80's, new wave, dub digital-scape . Zajmuje się też produkcją własnych nagrań. Od 3 lat jest na terenach Stoczni Gdańskiej, gdzie ma swoje studio nagraniowe i pracownię.
Rejestruje dźwięki produkowane przez te postindustrialne przestrzenie, zgrywa na sampler, moduluje i składa z tych materiałów prezentacje dźwiękowe nie związane z clubbingiem.
Radek Kobus to student V roku malarstwa Gdańskiej Akademi Sztuk Pięknych w pracowni Macieje Świeszewskiego.
dj Radobogash [WRO]
Pochodzi z Dolnego Śląska. Gra od ponad dziesięciu lat. Lata dziewięćdziesiąte to pierwsze imprezy we Wro, przenosiny do 3 miasta /sfinks/ i djskie podroże po Kraju.
Od 2002 przez dwa lata mieszkał, gral i organizował imprezy w Londynie, związany z grupą vj`ska i designerska Exceeda i wytwornią Split Rec. Po powrocie do Polski od 2004 organizuje imprezy jako Trash it!
Muzyka którą gra zależy od klimatu klubu i od ludzi bawiących sie na parkiecie. Stara sie zaskakiwać publiczność, nie ogranicza sie do sztywnej stylistyki, łączy w swoich setach electro, clash, retro 80`s, dirty disco i techno.
Zaczynał od grania detroit funk techno, później zainteresowały go crazy house i retro electro.
Teraz współpraca przy nowym festivalu w plocku gdzie zajął sie bookingiem artystów jak i oprawą graficzna. (www.plock2005.pl)
Jest jednym z najlepszych technicznie dj`ów w naszym pięknym kraju.
Godzina 00:00 - 00:50 Spektakl Teatru LUXUS REFLEX RELAX pt. "TORBY"
Teatr LUXUS REFLEX RELAX zapoczątkował swą działalność w marcu 2003. Pierwsze spotkania i próby miały miejsce w gdańskim integracyjnym klubie artystycznym Winda, gdzie został zrealizowany pierwszy spektakl pt.” Koń trojański” na podstawie opowiadania Raymonda Queneau. Entuzjastycznie przyjęta przez publiczność premiera dała impuls do kontynuacji rozpoczętych działań i zmobilizowała do dalszej pracy. Efektem tego było uczestnictwo w festiwalu teatralnym Atena w Pułtusku oraz szereg występów na alternatywnych scenach Trójmiasta. Kolejnym przedsięwzięciem teatru było zrealizowanie spektaklu teatralnego pt .”Torba” na podstawie dramatu japońskiego pisarza Abe Kobo. Premiera odbyła się 7 kwietnia 2006 w gdańskim Dworku Artura. Obecnie zespół pracuje nad plenerową wersją spektaklu ” Torba” oraz nad nowym spektaklem scenicznym. W skład zespołu obecnie wchodzą: Katarzyna Sowala , Maciej Wojcieszkiewicz , Anna Prokopowicz, QRH +, ANUSZKA, Małgorzata Meller oraz LUDMIŁA HENDERSON.
Przedstawienie jest próbą interpretacji oryginalnego tekstu "Torby" japońskiego pisarza Abe Kobo.
Praca nad spektaklem skupiła się wokół wysiłku oswojenia przestrzeni przez uruchomienie w niej scenografii obrazu i wokół działań aktora konstytuujących jej znaczenie. Ostatecznie skonstruowaliśmy nierealny świat rzeczywistości.
Myśl spektaklu to wariacja na temat nakreślony nam przez japońskiego pisarza. Konsekwentna próba harmonizowania nieładu.
Myśli przelewają się jedna w drugą. Często splątane, zapętlone, raz łagodnie przeciągają się po kołtunach sznurów, innym razem każda haczy odmiennym rytmem.
Pytamy ?Jak daleko?- do końca, do odpowiedniego momentu, do celu, do sensu, do jego poczucia...Wkładamy ogromny wysiłek w spreparowanie osoby z naszą twarzą. Gdzie znajdujemy siebie? Pośród jakich zdarzeń, z jakimi ludźmi? Kiedy zacząć szukać i czy może być za późno? Na ile zadanych pytań sobie pozwalamy? Klisze, które nakładamy jedna na drugą w końcu pękają. Na chwile odsłaniają białą ograniczoność ekranu. Jest okazja aby zajrzeć pod kołdrę naszemu zlęknionemu ciału.. Pytanie nie ?Jak daleko? Ale ? Czy mamy taka psychikę i wystarczającą wiarę aby pójść tak daleko jak będzie trzeba?....
Czym jest Torba? A czy sensownym jest pytanie o Istotę Tajemnicy?
....................................................
Wolna Pracownia PGR ART : wernisaż Magdalena Marciniec vs Magalena Niecko vs Lena Niec pt."do you remember me"
oraz pokaz wideo: Anna Lawrynowitz / live act: Adam Witkowski.
Line Up 24.06.2006
17.0- 18.30 Boa Zeria Soud System
18.30 - 19.00 ALEPH vs ARh+ aka FREISTADT JUGEND
19.00 - 19.40 Emiter
19.40 - 20.20 Rafał Dętkoś � Abstrakt Struktur
20.20 - 21.00 nu rofen
21.00 - 21.30 Verbalizer & Always Halfbread
21.30 - 22.00 Efektvol
22.00 - 22.40 DataDisk
22.40 - 23.20 Prawatt
23.40 - 00.00 Pink Death
00.00 - 01.00 Teatr Luxus Reflex Relax
01.00 - 02.00 Wiktor Skok
02.00 - 03.00 Lady Electra
03.00 - 04.00 Radobogash
Wolna Pracownia PGR ART:
17.00 - 22.00 Decay & Muchacho & Deckard
22.00 - 22.30 Otwarcie wystawy Magdaleny Marciniec : DO YOU REMEMBER ME / pokaz instalacji Anny Lawrynowitz oraz live act : Adam Witkowski
22.30 - 05.00 Decay & Muchacho & Deckard
Magdalena Marciniec vs Magalena Niecko vs Lena Niec <<<
DO YOU REMEMBER ME? Wernisaż Magdaleny Marciniec
Pomysł projektu powstał 2 lata temu. Punktem wyjścia były moje przemyślenia na temat funkcjonowania jednostki w społeczeństwie. Inspiracją a także przestrzenią w której został zrealizowany projekt były środki komunikacji miejskiej. Uściślając do realizacji wybrałam jeden nr autobusu:18. Ma to znaczenie ściśle autobiograficzne, ponieważ jeździłam tym autobusem przez 5 lat do szkoły. Cykliczność ta któregoś dnia się skończyła. Patrząc na sprawę z dystansu postanowiłam przeprowadzić obserwację. Ponownie zaczęłam jeździć autobusem fotografując �pozornie przypadkowych� ludzi. Następnie spośród wszystkich fotografii wybrałam 9 i stworzyłam grafiki-linoryty, pozbawione szczegółów, bardzo syntetyczne, uwzględniające tylko najistotniejsze elementy portretowanych osób. Synteza ta odzwierciedla naszą percepcję i sposób w jaki faktycznie postrzegamy codzienną rzeczywistość, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Coś to szczególnie zwróciło moją uwagę to fakt anonimowości, bezosobowość, a także ogólna ignorancja i separacja jednostki od społeczeństwa, jej zamknięcie we własnym ego. Gubiąc relację z ludźmi jednostka poddaje się coraz bardziej wpływom otaczającej ją konsumpcyjnej rzeczywistości. Jednak w tej pozornie bezosobowej strukturze funkcjonujemy jako konkretne jednostki. W mniejszym lub w większym stopniu każdy ma pragnienie bycia zauważonym jako odrębna indywidualność. A ponieważ stosunki międzyludzkie i umiejętność komunikowania są bardzo spłycone idealnym rozwiązaniem są inne środki przekazu. O tym jest właśnie druga część projektu uderzająca bezpośrednio w przestrzeń miejską. Wzorując się na vlepkach informacyjnych KZK GOPu, stworzyłam vlepki z wybranymi wcześniej osobami. Na vlepce oprócz portretu umieściłam nr autobusu 18, tekst tytułowy projektu: Do you remember me�, oraz datę kiedy zostało wykonane zdjęcie. Pasażerowie zostają podzieleni na tych, którzy patrzą oraz na tych, którzy zostali �przypadkowo� zauważni. Każdy spoglądając na vlepkę staje się świadomy historii jaka rozegrała się na jego oczach. Historii mówiącej o tym, że jestem i czy ktos mnie pamięta, że byłej tu tego dnia i desperacko nie muszę tego zaznaczać markerem na szybie lub gdzie indziej. To raczej ktoś inny mnie zauważył i o tym opowiedział.
Rodzajów vlepek jest w sumie 9, a razem z grafikami tworzy to liczbę 18-nr autobusu, w jakim rozegrała się akcja. Grafik jest bardzo dużo, ale nie jest to przypadkowa liczba- jest to wielokrotność liczby 18 i 9?162. powtórzenia mówią o tym, że rzeczywistość jest powtarzalna, że świat zamknięty za szybą autobusu jest cykliczny. Technika jaką wybrałam � linoryt i wydruk komputerowy daje mi możliwość łatwego powielania. Celowe jest też zestawienie grafik poprawnych (dobrze odbitych) i tych, którym czegoś brakuje. Ponieważ jak wcześniej zaznaczyłam taka jest nasza percepcja- mimo świadomości nasza zdolność postrzegania jest często wyłączona. Kolory jakie zastosowałam- czarny i żółty odnosi się do vlepek informacyjnych KZK GOPu. Dzięki temu moja ingerencja w przestrzeń publiczną nie ma charakteru wandalizmu, jest raczej dyskretna i tylko od pasażera zależy czy zauważy coś odmiennego od rzeczywistości do jakiej jest przyzwyczajony. Natomiast jaskrawy pomarańczowy od razu się narzuca i nie może być niezauważony.
Ogólnie mój projekt ma na celu pokazanie mechanizmu w jaki jesteśmy coraz bardziej uwikłani. Jest to mechanizm nie patrzenia na siebie nawzajem, a patrzenia na rzeczywistość przetworzoną, której jesteśmy uczestnikami.
............................................................................................................................................................
