UL. WASZYNGTONA 1 , GDYNIA /OBOK STOCZNI NAUTA/ www.klubfilmowy.pl
PROJEKCJE W DNIACH:14-15 czerwca KLUB FILMOWY /DKF Żyrafa/ Wstęp wolny
Festiwal Sztuki Aktorskiej Jerzy Radziwiłowicz
14 czerwca 2008
16.00 „W biały dzień” reż. Edward Żebrowski 18.00 „Ryś” reż. Stanisław Różewicz 20.00 „W zawieszeniu” reż. Waldemar Krzystek
15 czerwca 2008
18.00 „Droga” reż. Ryszard Ber 20.00 „Człowiek z marmuru” w reż. Andrzeja Wajdy
Projekcję każdego filmu poprzedzi „mini – wykład o maxi – talencie” czyli słowo krytyka o filmie, scenariuszu, rolach aktorskich i reżyserii obrazu.
Wstęp na Festiwal jest wolny. Prosimy o wcześniejszą rezerwację miejsc drogą mailową: biuro@sia.org.pl, bądź telefonicznie: 0696554734 , 0604156542
Jerzy Radziwiłowicz rodził się w roku 1950. Aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, pedagog krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, tłumacz. Ukończył Wydział Aktorski warszawskiej PWST. Debiutował w 1972 roku na scenie Starego Teatru w Krakowie rolą Zagorskiego w Bolszewikach Michaiła Szatrowa w reżyserii Andrzeja Przybylskiego. Rok później występował już w Dziadach Adama Mickiewicza w reżyserii Konrada Swinarskiego, przedstawieniu, które przeszło do kanonu teatru polskiego. U Swinarskiego Radziwiłowicz wystąpił jeszcze w Wyzwoleniu i telewizyjnej wersji Sędziów Wyspiańskiego, rozpoczął także próby do Hamleta Shakespeare'a, w którym zagrać miał rolę główną. Próby przerwała nagła śmierć reżysera spektaklu.
Jerzy Radziwiłowicz miał szczęście spotkać w swej teatralnej i filmowej karierze najwybitniejszych polskich reżyserów i aktorów. Już w roku 1973, przedstawieniem Proces według Franza Kafki, rozpoczęła się jego współpraca z Jerzym Jarockim. U Jarockiego aktor wystąpił m.in. w Wiśniowym Sadzie Antoniego Czechowa (1975), Rewizorze Gogola (1980), Mordzie w Katedrze Thomasa S. Eliota (1982), Życie Jest Snem Calderona de la Barca (1983), Portrecie Mrożka (1988), przełomowej, kanonicznej już inscenizacji Ślubu Gombrowicza (1991) i pierwszej polskiej inscenizacji Fausta Johanna Wolfganga Goethego (1997). W 1977 roku aktora zauważył Jerzy Grzegorzewski i powierzył mu rolę Pana Młodego w Weselu Stanisława Wyspiańskiego. Minęło 18 lat i Radziwiłowicz pracował nad kolejną wersją Mickiewiczowskiego dramatu w swej karierze - tym razem nad przedstawieniem Dziady - 12 Improwizacji w inscenizacji Grzegorzewskiego. Z inspiracji Grzegorzewskiego Radziwiłowicz przygotował w 1996 roku nowe tłumaczenie Don Juana Molière'a.
W latach siedemdziesiątych aktor rozpoczął długoletnią bliską współpracę filmową i teatralną z Andrzejem Wajdą. Grał między innymi księcia Myszkina w Nastazji Filipownie według Idioty Dostojewskiego. Wystąpił w nagradzanym na całym świecie Człowieku z Marmuru (1976) i Człowieku z Żelaza (1981), filmach, które stały się symbolem rozrachunku z epoką stalinowską i zapowiedzią wolnościowych przemian. Cztery lata później występuje Radziwiłowicz w kolejnym - tym razem teatralnym - arcydziele Wajdy: Zbrodni i Karze według Fiodora Dostojewskiego.
„Powściągliwy aktor-perfekcjonista, obdarzony inteligencją i głęboką wrażliwością" tak opisuje Radziwiłowicza Maciej Karpiński w książce "Teatr Andrzeja Wajdy". I rzeczywiście w aktorskim rzemiośle Radziwiłowicza znać wpływ analitycznej szkoły Jerzego Jarockiego, którą wykorzystuje, także stając przed kamerą Kieślowskiego Bez Końca (1984), Stanisława Różewicza Drzwi w Murze (1973), Jean-Luca Godarda Pasja (1982) oraz na głównych scenach polskich (Starego Teatru w Krakowie, Teatru Narodowego w Warszawie) i francuskich (Comédie de Saint-Etienne).
