Aktualnie brak w repertuarze trójmiejskich teatrów

Fun / Light / Body Master

teatr tańca
kasy:
58 763-49-06
wystawia:
Opera Bałtycka w Gdańsku
data premiery:
8 listopada 2014
6.5
11 ocen
Oceniasz 5/10
Spektakl "Fun / Light / Body Master" Izadory Weiss

FUN

premiera 9 listopada 2014

Muzyka: Niccolo Paganini, Jordi Savall, Antonio Vivaldi
Choreografia: Izadora Weiss
Scenografia: Hanna Szymczak
Światła: Piotr Miszkiewicz
Asystenci choreografa: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Ireneusz Stencel

Obsada:
Jacopo Grabar
Bartosz Kondracki
Julia Sanz Fernandez
Tura Gómez Coll
Sayaka Haruna.

-----

LIGHT

premiera 9 listopada 2014

Muzyka: Philip Glass
Choreografia: Izadora Weiss
Scenografia: Hanna Szymczak
Światła: Piotr Miszkiewicz
Asystenci choreografa: Elżbieta Czajkowska-Kłos, Ireneusz Stencel

Obsada:
Służąca - Paulina Wojtkowska
Pani - Beata Giza
Dziewczyna - Julia Sanz Fernandez / Naya Monzon Alvarez
Biesy - Tura Gómez Coll, Sayaka Haruna
Pan - Filip Michalak
Zły - Oleksandr Khudimov
Zdrajca - Oscar Pérez Romero
Chłopak - Beniamin Citkowski
Gwałtownicy - Jacopo Grabar, Joao Paulo de Castro Franca, Bartosz Kondracki, Joel Mesa Gutierrez.

-----

BODY MASTER

premiera: 8 listopada 2014

Libretto i choreografia: Izadora Weiss
Scenografia: Hanna Szymczak

Obsada:
Filip Michalak
Beata Giza
Beniamin Citkowski
Naya Monzon Alvarez
Jacopo Grabar
Julia Sanz Fernandez
Oleksandr Khudimov
Joao Paulo de Castro Franca
Bartosz Kondracki
Paulina Wojtkowska
Tura Gómez Coll
Oscar Pérez Romero
Nikita Vasylenko
Agnieszka Wojciechowska
Elżbieta Czajkowska-Kłos
Joel Mesa Gutierrez
Alicia Navas Otero
Sayaka Haruna
Radosław Palutkiewicz

Tytuł choreografii "Body Master" Izadory Weiss ma charakter ironiczny. Jak każda ironia, również ta ma gorzki smak. Opowieść o Mistrzu, który w swojej hermetycznej rzeczywistości próbuje wykreować własny świat przy pomocy tancerzy, przywodzi na myśl wielkiego reformatora teatru Gordona Craiga. Jego również uwiodła idea doskonałego Aktora - Nadmarionety zdolnego do precyzyjnego przekazania zaprogramowanych emocji. Przed i po Craigu było wielu wybitnych twórców uwikłanych w tragiczną sprzeczność pomiędzy pragnieniem demiurgicznej władzy nad poddanym mu artystą, a dążeniem do wydobycia z niego przejmującej ludzkiej prawdy. Prędzej, czy później ta sprzeczność kończy się buntem, rewolucją i zagładą władzy. Rodzi się następny demiurg i staje wkrótce przed tymi samymi dylematami: czy narzucać swoje doskonałe, przemyślane i konstruktywne idee, czy akceptować mniej doskonałą dowolność i chaos. Na przykładzie wymyślonej przez siebie historii Izadora Weiss po raz kolejny zmaga się z podstawowymi pytaniami o istotę tworzenia teatru i relacji pomiędzy wizją kreatora i artystami, którzy tę wizję wcielają w życie.