Gdańskie wody. Walka z powodziami | wykład prof. Andrzeja Januszajtisa

Walka z powodziami
Obecnie Gdańsk posiada rozdzielczy system kanalizacji w trzech strefach wysokościowych od terenów depresyjnych po wysoczyzny. Natomiast straty, które spowodowała powódź z lipca 2001 r. w infrastrukturze miejskiej, osiągnęły poziom 200 mln złotych. Do tego trzeba doliczyć, indywidualne straty materialne mieszkańców. Skala powodzi spowodowała stworzenie, tzw. karty powodzianina którą otrzymywali mieszkańcy, aby otrzymać pomoc socjalną. Ponieważ Kanał Raduni przyjmuje najwięcej wód z okolicznych potoków, postanowiono poddać jego strukturę modernizacji. Dzięki wsparciu funduszy unijnych powstał projekt tworzący systemy gospodarowania wodami opadowymi. Podczas powodzi w lipcu 2016 r. okazało się, że dzięki wprowadzonym inwestycjom, straty poniesione przez miasto były 20 razy mniejsze niż przy poprzedniej powodzi.

Historyczne Żuławy to miejsce często ulegające podtopieniom oraz powodziom z wylewających rzek. W dniu 09 kwietnia 1829 r. wody Wisły przerwały wały i rozlały się na Żuławy Gdańskie. Rano fala wpłynęła do miejscowości Trutnowy a wieczorem do Gdańska. Stan wody osiągał 4.30 m ponad średni poziom tafli Bałtyku. Wody powodziowe wlewały się wszystkimi bramami Gdańska, od strony wschodniej i południowej. W Gdańsku rozegrała się tragedia, powódź zalała ¾ powierzchni miasta, woda niszczyła wszystko na swej drodze: śluzy, mosty, rowy, budynki itd. 10 kwietnia pod wieczór zabrzmiał dzwon sztormowy na Bramie Długich Ogrodów