Good Girl Killer

20 i 21 stycznia zapraszamy na taneczno-muzyczny performance niezależnej grupy Good Girl Killer, którą tworzą trójmiejscy artyści: tancerki – Magda Jędra i Anna Steller i muzycy – Zbigniew Bieńkowski i Grzegorz Welizarowicz. Projekcje do spektaklu przygotował Jarosław Szwoch. Good Girl Killer jest więc działaniem na pograniczu tańca, muzyki i sztuki video. Inspiracją zespołu była… kaseta magnetofonowa, która w zeszłym roku obchodziła swoje 40. urodziny, a zarazem kończyła swój żywot wycofaniem z produkcji. „Estetykę spektaklu można określić jako nasz osobisty i kolektywnie wynegocjowany rozrachunek ze śmietnikiem pop kultury. Ruch inspirowany jest automatyzmem, technikami ekstazy, poczuciem humoru, punkiem i disco. Muzyczny collage przywołuje przeszłość wykorzystując nagrania z archiwum twórców, bawi cyrkowym sentymentalizmem, atakuje i drażni miejskim hałasem i hardcorową elektroniką, wzrusza gitarą, basem i piosenką. Video akcentuje symbolikę kosmosu, miejskiej przestrzeni, drogi, technologii i ludzkiej kreatywności: pozytywnej i negatywnej” – piszą twórcy o swoim projekcie.
Bohaterem Good Girl Killer jest człowiek z miasta, otoczony globalną siecią informacji, wpatrzony w kosmos i jednocześnie nim przerażony. Pragnący odnaleźć swój indywidualny język i gest. Człowiek, którego tożsamość definiuje symbolika pop kultury, osobistej i kolektywnej przeszłości oraz estetycznych i duchowych aspiracji.
Spektakl dotychczas prezentowany był na kilku festiwalach w Polsce, m.in.: „Body – Mind” w Warszawie, „Heineken Open’er Festiwal” w Gdyni, a także doczekał się realizacji telewizyjnej w TVP Kultura.

20 stycznia 2006 (piątek) godz. 19.00
21 stycznia 2006 (sobota) godz. 18.00
Good Girl Killer
choreografia: Magda Jędra, Anna Steller
muzyka i sample: Zbigniew „Zibi” Bieńkowski, Grzegorz Welizarowicz
wizualizacje: Jarosław „Max” Szwoch
kostiumy: Tomasz Bergman Lewandowski
występują: Magda Jędra, Anna Steller, Zbigniew „Zibi” Bieńkowski, Grzegorz Welizarowicz

bilety w cenie: 10, 15 zł
rezerwacja: 058555 22 34 lub 0609 690 038

O zespole
Zespół Good Girl Killer został założony na początku 2005 roku przez trójmiejskich artystów: Magdę Jędrę, Zbigniewa Zibiego Bieńkowskiego, Annę Steller i Grzegorza Welizarowicza. Ich pierwszy projekt: taneczno, muzyczno, wizualny performance Good Girl Killer, który miał premierę w marcu 2005 roku, zapoczątkował działalność kolektywu, którego zakres obejmuje: teatr, warsztaty tańca i multimedialne, realizacje filmowe, teledyski, koncerty i happeningi.
Grupa podejmuje działania artystyczne i nie tylko, które formalnie i ideowo zacierają granice pomiędzy sztukami, nie czynią rozgraniczenia na kulturę "wysoką" i "popularną", korzystają z wynalazków technologii i z sentymentem odwołują się do przeszłości.
Mówią o sobie: „Stylistyka, którą się posługujemy, określa nas samych, nasze doświadczenia, przemyślenia; jest szczerym odbiciem naszych fascynacji i różnorodnych eksperymentów, którym poddawaliśmy się i nadal poddajemy”.

Jak doszło do współpracy
Magda Jędra i Zbigniew Bieńkowski są założycielami PLASTIYQUE dod. artystycznej formy przemieszczającej się swobodnie pomiędzy kreacją ruchu, dźwięku oraz wideo.
Anna Steller jest niezależną tancerką, współpracującą z teatrami "Patrz Mi Na Usta" i "Dada von Bzdulow".
Grzegorz Welizarowicz jest znawcą teatru Chicano i muzykiem grającym w grupach: Mordy, Chlupot Mózgu i Ikenga Drummers.
Steller i Jędra po raz pierwszy spotkały się na scenie w spektaklu Cafe Domino zaprasza teatru "Patrz mi Na Usta", brały razem udział w projekcie ODYS SEAS w reżyserii Leszka Bzdyla na terenie Stoczni Gdańskiej.
Duet Steller i Welizarowicz stworzył wspólnie kilka spektakli (Apartament001, La luta continua) z oryginalną choreografią i muzyką.
Do współpracy GGK zaprosiło Jarosława [Max'a] Szwocha, artystę video, grafika, twórcę teledysków dla m.in.: zespołów Mordy, Panika, Eldo

Artyści o spektaklu
GGK – spektakl/performance łączący taniec współczesny, oryginalną muzykę graną na żywo i sample oraz video projekcje. Estetykę spektaklu można określić jako nasz osobisty i kolektywnie wynegocjowany rozrachunek ze śmietnikiem pop kultury. Ruch inspirowany jest automatyzmem, technikami ekstazy, poczuciem humoru, punkiem i disco. Muzyczny collage przywołuje przeszłość wykorzystując nagrania z archiwum twórców, bawi cyrkowym sentymentalizmem, atakuje i drażni miejskim hałasem i hardcorową elektroniką, wzrusza gitarą, basem i piosenką. Video akcentuje symbolikę kosmosu, miejskiej przestrzeni, drogi, technologii i ludzkiej kreatywności: pozytywnej i negatywnej.

Zbiorowym bohaterem GGK jest człowiek z miasta, otoczony globalną siecią informacji, ufnie wpatrzony w kosmos i jednocześnie nim przerażony. Nie pozbawiony poczucia humoru. Pragnący odnaleźć swój indywidualny język i gest. Człowiek, którego tożsamość definiuje symbolika pop kultury, osobistej i kolektywnej przeszłości oraz estetycznych i duchowych aspiracji.

Metafora kasety i podróżowania bohaterów w czasie i przestrzeni odzwierciedla naszą hybrydyczną tożsamość. Mentalnie jesteśmy obywatelami świata i przekraczamy granice znając poczucie strachu przed utratą własnego „ja”. Przyznajemy, że szukamy gestów i uczuć, które pozwoliłyby nam utrzymać poczucie kontynuacji i jednocześnie pomogłyby nam kultywować „wszystko co nas otacza ponieważ nigdy nie wiesz skąd nadejdzie kolejna wspaniała lub zaskakująca rzecz” (Sellars) aby pozostać prawdziwymi wobec naszej rzeczywistości. Brzmi to poważnie ale sprawia nam i widzom wiele radości.

Pokolenie kasety nie jest pozbawione uczuć wyższych. Po prostu poznało smak zacierania granic. Łączy je poczucie wspólnictwa w rozstaniach i powrotach - stąd banał, wzruszenie i ekstatyczne przeżywanie, stąd estetyka ciach – trach i pop artowski symbolizm: podczas gdy w tle huczy miasto, cyrk zamienia się w trans, kosmos dotyka ulicy i odbity jak od trampoliny magnetycznej taśmy zabiera i usuwa ze sobą całe zło na ziemi. W tym sensie wszyscy bohaterowie i publiczność zostają zbawieni, oczyszczeni. Kosmiczny, religijny i automatyczny aspekt przedstawienia podkreślają częste obrazy wirowania i znaku krzyża. Kaseta to symbol unifikacji i dwoistości: zawsze ktoś robi coś, by inny mógł robić to coś inaczej. Tak należy odczytać piosenkę kończącą spektakl: „wielu ludzi, mało gestów” (Milan Kundera).

GGK podejmuje próbę oswojenia technologii. Nie mamy wielkiej wiedzy na temat urządzeń, które prezentujemy i adaptujemy w spektaklu. Są one dla nas wehikułem pamięci. Pomimo, że od urodzenia żyjemy w świecie kasety nasza ludzka kondycja się nie zmieniła – jak nasi przodkowie żywimy obawy, nadzieje, cieszymy się. Dorastając nie zastanawialiśmy się jak i dlaczego te urządzenia działają. Używaliśmy ich tak samo bezceremonialnie jak dzisiejsze dzieci poruszają się po internecie i w świecie komputerów. Spotykamy się na scenie uzbrojeni w magnetofon (rocznik 1983) i inne „szamańskie” przedmioty aby naszym kosmicznym lowriderem odbyć niczym nieskrępowaną podróż do krainy pamięci. Musimy wiedzieć skąd przychodzimy aby tworzyć inspirujące i estetycznie śmiałe wypowiedzi, które uczynią teraźniejszość bardziej zrozumiałą.
Grzegorz Welizarowicz

Prasa o Good Girl Killer
„W swoim założeniu „Good Girl Killer” miał być niczym nieskrępowanym zapisem gestów, rozmów, przeżyć, spotkań i sytuacji, w którym kaseta magnetofonowa staje się metaforą ludzkiego ciała i umysłu. Doskonale zobrazowała to scena, w której Anna Steller i Magda Jędra kreślą własnym ciałem okręgi, jakby same były magnetofonowymi szpulami. (...) Trójmiejski spektakl uderzał mnogością motywów i zdarzeń. I rzeczywiście dzięki temu spektakl stawał się bliższy widzom.”
Katarzyna Stech, Gazeta Wyborcza, Trójmiasto

Anna Steller - aktorka, tancerka i choreograf, ur. W 1979 w Gdańsku. W latach 1993- 2000 aktorka i tancerka w teatrze Dada von Bzdülöw. Od 1997 roku gościnna tancerka w teatrze im Gombrowicza w Gdyni, występuje także w Teatrze Wybrzeże. W 2003 roku stypendystka prestiżowego "Dance web scholarship", w ramach którego wzięła udział w cyklu warsztatów i festiwali tańca współczesnego Impulstanz w Wiedniu. W 2003 założycielka (wraz z Bożeną Eltermann i Katarzyną Chmielewską) studia tańca "Grawitacja". Obecnie występuje z teatrem Patrz Mi Na Usta. Od 2000 roku realizuje własne projekty sceniczne, m.in.: "O!"- duet z Mileną Rewińską, "Kochanek z akordeonem nie dożył premiery" (we współpracy z Anną Haracz z "Kino Variatino"), "La luta continua" (solowa choreografia).

Magdalena Jędra - tancerka, choreograf, aktorka. Współpracowała z Gdańskim Teatrem Tańca, Joe Alter Dance Group, Made Inc., Teatrem Sfere, nad.or, Rafałem Dziemidokiem, Teatrem Patrz Mi Na Usta, Anną Steller.
Współzałożycielka grupy PLASTIYQUE dod.- artystycznej formy przemieszczającej się swobodnie pomiędzy kreacją ruchu, dźwięku oraz wideo. Jest autorką wszystkich choreografii PLASTIYQUE dod. W swojej twórczości poszukuje wszystkiego co nowe, całkowicie odrzucając stereotypowe myślenie o tańcu współczesnym i poszukując nowej relacji pomiędzy ekspresją ciała a tańcem. Jej spektakle zmuszają widza do interaktywnego uczestniczenia w tym, co dzieje się na scenie.

Zbigniew Zibi Bieńkowski - muzyk, performer, twórca spektakli wizualnych i multimedialnych, realizator dźwięku. Założyciel śląskich zespołów muzycznych- G'ROY oraz URODZINY. Twórca zespołów muzyczno- wizualnych "PROM" oraz "U nited W ith A ngels". Od 2000 roku związany z trójmiejską sceną muzyczną jako muzyk i realizator koncertów od strony dźwiękowej.
W swoich solowych koncertach wykorzystuje mieszankę stylów (balansuje pomiędzy nu jazzem, post rockiem, a współczesną muzyką improwizowaną i elektro z pogranicza "nowych brzmień"), brzmień gitary oraz elektroniki, szczególną uwagę zwracając na barwę i natężenie dźwięku oraz atmosferę przestrzenną, jaką wywołuje podczas koncertu. Jako realizator dźwięku współpracował na stałe z zespołem Kury- współtworząc brzmienie zespołu zarówno na koncertach, jak i podczas realizacji ostatniej płyty zespołu "100 lat undergroundu". Współzałożyciel (wraz z Magdą Jędrą) grupy PLASTIYQUE dod.

Grzegorz Welizarowicz - gitarzysta basowy, bębniarz, aktor, anglista. W latach 1993- 1998 (wraz z Grzegorzem Nawrockim- obecnie Kobiety, Poganie) współtworzy zespół EGO. Od 1994 muzyk i twórca w zespole MORDY (wraz z Tomaszem P. Lewandowskim, Marcinem Dymiterem i Bartkiem Adamczakiem). W latach 1998- 1999 współpracuje z zespołem Croffessima (z min. Tomaszem Szwelnikiem z Szwelas & Rogulus Project). Od 1998 roku stale gra w zespole Chlupot Mózgu z min. Jackiem Staniszewskim i Przemkiem Dyakowskim. W latach 2000 i 2001 uczeń African Drum Class w San Diego prowadzonej przez Nana Yaw Asiedu, afro- amerykańskiego muzyka współpracującego wcześniej z min. Herbie Hancockiem (płyta This is the Drum) i Quincy.