Gwałt na Lukrecji

W ramach Festiwalu i Konkursu Operowego w Szeged Opera Bałtycka zaprasza na premierę opery Gwałt na Lukrecji.

Do udziału w I edycji konkursu zostało zaproszonych pięć teatrów. Każdy z nich przygotuje nową produkcję, która w listopadzie 2008 zostanie zaprezentowana w Teatrze Narodowym w Szeged oraz na kanale telewizji MEZZO TV.

Istotą konkursu jest nie tylko wyłonienie działa o znakomitych walorach artystycznych, ale także podkreślenie, że opera jest dziełem scenicznym. Dlatego jury, wybierając najlepszy spektakl oraz najlepszych wykonawców partii męskich i żeńskich, będzie zwracać uwagę głównie na teatralną stronę inscenizacji oraz interpretacje aktorskie.


Libretto opery, którą zaprezentuje w konkursie gdańska Opera Bałtycka, zostało oparte na dramacie Le viol de Lucrece Andre Obeya. Gwałt na Lukrecji opowiada historię ogarniętego wojną Rzymu. Imperium pogrążone jest w chaosie, nie obowiązują już żadne wartości moralne. Wszystko zmierza ku zagładzie. Ostoją moralności jest Lukrecja, żona jednego z rzymskich wodzów, słynna z tego, że jako jedyna kobieta w Rzymie pozostała wierna mężowi. Ponieważ sama nie chce ulec innym, zostaje zgwałcona przez żołnierza, który tym samym zabija ostanią świętość Imperium.

Britten skomponował swoje dzieło tuż po II wojnie światowej. Było ono komentarzem do ówczesnej, powojennej rzeczywistości oraz towarzyszących jej żywych dyskusji o etyce i moralności. W gdańskiej inscenizacji akcenty zostały rozłożone nieco inaczej. Węgierski reżyser, Peter Telihay, czyni z Lukrecji kobietę współczesną, obojętną na rzeczywistość, zimną, mającą jednak świadomość tego, że na świecie toczą się wojny i istnieje zło. Zna je jednak tylko z ekranu telewizora, gazet, Internetu. Pozostaje nieczuła na rzeczywistość, jest samolubna, wyalienowana. Dlatego musi zginać. Odcięcie się od rzeczywistości nie oznacza bowiem, że możemy przed nią uciec. Będąc obojętnymi wobec zbrodni, sami stajemy się jej ofiarami.

Na festiwalu partię Lukrecji kreować będzie chorwacka mezzosopranistka, Janja Vuletic, występująca na tak renomowanych scenach jak barcelońska Liceu czy Opera w Zurychu. Laureatka sześciu nagród, w tym jednego z najważniejszych konkursów wokalnych - Belverede w Wiedniu. W postać Tarquniusza, gwałciciela, wcieli się polski baryton, Bartek Misiuda, absolwent akademii muzycznych w Poznaniu i Wrocławiu, mający na swym koncie występy w Operze Paryskiej, w Atenach, Londynie i Norymberdze. Artysta jest także laureatem Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Belevedere.

W partii jednego z rzymskich wodzów, Juniusa, usłyszymy holenderskiego barytona, Wiarda Witholta, solistę Atelier Lyrique Opera w Paryżu. Jako Chór żeński (kompozytor na wzór tragedii greckiej wprowadził komentujący akcję chór; ciekawe, że jego obsada jest... dwuosobowa: głos męski i głos żeński) wystąpi Chinka, Yang Li. Artystka jest absolwentką Konserwatorium w Budapeszcie. Na pierwszej scenie operowej Węgier, tj. Węgierskiej Opery Narodowej, występowała jako Kopciuszek i Rozyna w operach Rossiniego. Obsadę dopełniają znakomici soliści. Do partii Chóru męskiego udało się pozyskać jednego z najlepszych polskich tenorów, Ryszarda Minkiewicza. Obok niego na scenie wystąpią także: Katarzyna Otczyk, Julia Iwaszkiewicz i Adam Palka.

Gdańska publiczność będzie mogła obejrzeć spektakl w wykonaniu aż dwóch obsad. W drugiej, partię Lukrecji wykona wyśmienita polska mezzosopranistka, znana nie tylko dzięki walorom głosowym, ale także świetnemu aktorstwu, Alicja Węgorzewska-Whiskerd.

Kierownictwo muzyczne spoczywa w rękach brazylijsko-polskiego dyrygenta, szefa muzycznego Opery Bałtyckiej, Jose Marii Florencia. Poprowadzi on aż dwie orkiestry - podczas spektakli w Gdańsku - Orkiestrę Opery Bałtyckiej, a w Szeged - Segedyńską Orkiestrę Symfoniczną.

Po festiwalu przedstawienie Gwałtu na Lukrecji pozostanie w repertuarze Opery Bałtyckiej.


Gwałt na Lukrecji
opera Benjamina Brittena

libretto Ronald Duncan na podstawie sztuki Andre Obey'a Le Viol de Lucrèce
prapremiera Glyndebourne, 12 lipca 1946 roku
kierownictwo muzyczne: José Maria Florêncio
reżyseria: Peter Telihay
scenografia: Robert Mencel
kostiumy: Edit Zeke