stat
Impreza już się odbyła
Wydarzenie aktualne
Portrety, Władysław Jackiewicz

Halina Słojewska. Portrety sceniczne, portrety prywatne

Zapraszamy do głównego foyer Dużej Sceny Teatru Wybrzeże na wystawę HALINA SŁOJEWSKA. PORTRETY SCENICZNE. PORTRETY PRYWATNE poświęconej wybitnej aktorce naszego teatru. Wstęp wolny. Zapraszamy!

Halina Słojewska (ur. 1933, zm. 2018) - wybitna aktorka teatralna. W 1957 roku ukończyła studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Zadebiutowała rok wcześniej w Teatrze Powszechnym w Łodzi. W kolejnych latach związana z Teatrem im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku, Teatrami Ziemi Pomorskiej w Bydgoszczy i Toruniu, Teatrem Polskim w Bydgoszczy, Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Teatrem Starym w Krakowie. Zagrała m.in. Laurę w KORDIANIE, Hrabinę w WESELU FIGARA, Gizelę w DWOJGU NA HUŚTAWCE, Telimenę w PANU TADEUSZU, Elizę Doolittle w PIGMALIONIE, a także pod kierunkiem Konrada Swinarskiego Jenny w OPERZE ZA TRZY GROSZE i Tytanię w ŚNIE NOCY LETNIEJ w Starym Teatrze. W 1967 roku zadebiutowała na deskach gdańskiej sceny w roli Ewy Braun w ZMIERZCHU DEMONÓW Brandstaettera w reżyserii Jerzego Golińskiego.

Do 2001 roku w Teatrze Wybrzeże wykreowała ponad 50 wspaniałych, wybitnych i niezapomnianych ról m.in. Panią Różmilską w O MÓJ TATO, BIEDNY TATO, MAMA POWIESIŁA CIĘ W SZAFIE NA ŚMIERĆ, A MNIE SIĘ SERCE KRAJE NA ĆWIERĆ Kopita w reżyserii Piotra Paradowskiego (1967), Śmierć w TRAGEDII O BOGACZU I ŁAZARZU Anonima w reżyserii Tadeusza Minca (1968), Meg w spektaklu OSTATNIE DOBRANOC ARMSTRONGA Ardena w reżyserii Tadeusza Minca (1969), Kasandrę w ŚWIECIE ZAWIKŁANYM w reżyserii Marka Okopińskiego (1971), Pannę Pulcherię w CYGANERII WARSZAWSKIEJ Nowaczyńskiego w reżyserii Stanisława Hebanowskiego (1975), Elżbietę w MARII STUART Schillera w reżyserii Ryszarda Majora (1975), Siri von Essen w NOCY TRYBAD Enquista w reżyserii Marcela Kochańczyka (1976), Matkę w BIAŁYM MAŁŻEŃSTWIE Różewicza w reżyserii Ryszarda Majora (1976), Radczyni w WESELU Wyspiańskiego w reżyserii Stanisława Hebanowskiego (1976), Marę Miš (Gertrudę) w PRZEDSTAWIENIU HAMLETA WE WSI GŁUCHA DOLNA Brešana w reżyserii Kazimierza Kutza (1978), Rolisonową w DZIADACH Mickiewicza w reżyserii Macieja Prusa (1979), Żonę w JUŻ PO WSZYSTKIM Albee'ego w reżyserii Kazimierza Kutza (1980), Mumię w SONACIE WIDM Strindberga w reżyserii Krzysztofa Babickiego (1982), Poncję w DOMU BERNARDY ALBA Lorci w reżyserii Stanisława Różewicza (1983), Matkę w PUŁAPCE Różewicza w reżyserii Krzysztofa Babickiego (1984), Julię Shuttlethwaite w COCKTAIL PARTY Eliota w reżyserii Tadeusza Byrskiego (1984), Księżną w WALLENSTEINIE Schillera w reżyserii Krzysztofa Babickiego (1987), Rejcę w SZTUKMISTRZU Z LUBLINA Singera (1988), Jowialską w PANU JOWIALSKIM Fredry w reżyserii Marka Okopińskiego (1992), Hrabinę de Profundis w CHŁOPCACH Grochowiaka w reżyserii Barbaray Sass-Zdort (1996).

W sierpniu 1980 roku przewodziła grupie gdańskich aktorów występujących w czasie strajku na placu koło Bramy nr 2 Stoczni Gdańskiej. Aktywna działaczka NSZZ Solidarność. W stanie wojennym i latach następnych członkini komisji charytatywnej przy kościele św. Brygidy, udzielającej wsparcia rodzinom osób internowanych. W 1984 roku z mężem, wybitnym scenografem Marianem Kołodziejem współtworzyła spektakl wg napisanego przez nią tekstu GLORIA VICTIS poświęcony obrońcom Westerplatte. Kierowała gdańskim oddziałem ZASP-u, którego od roku 1974 była przewodniczącą, a od 1996 honorową przewodniczącą. Laureatka wielu nagród i odznaczeń m.in. Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (2006), Srebrnego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2007), Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska Neptuny (2014).

- Nie da się powiedzieć w kilku słowach o Halinie. Miała ona bardzo bogatą biografię i prowadziła ogromną działalność. Była mocno związana ze środowiskiem, z teatrem od strony zawodowej, profesjonalnej i społecznej. Ona ogromnie dużo zrobiła, nie da się przecenić jej zasług, m.in. dla ZASP. Zanim została tym honorowym prezesem była duchowym przewodnikiem - Jerzy Kiszkis, aktor Teatru Wyrzeże i wieloletni przyjaciel zmarłej (wypowiedź dla Polskiej Agencji Prasowej).

Jerzy Kiszkis, aktor Teatru Wyrzeże i wieloletni przyjaciel zmarłej (wypowiedź dla Polskiej Agencji Prasowej).