Stanisław Moniuszko
Halka
prapremiera 1848 rok w Wilnie (dwuaktowa)
1858 rok w Warszawie (czteroaktowa)
"Halka" to jedna z najsłynniejszych i najpopularniejszych polskich oper. Pierwsza realizacja dzieła w odbyła się 1 stycznia 1858 w warszawskim Teatrze Wielkim i została entuzjastycznie przyjęta. Po II Wojnie Światowej, w 1949 roku w Gdańsku Studio Muzyczno-Dramatyczne z inicjatywy Iwo Galla zaprezentowano jaka pierwszą operę właśnie "Halkę". W roli głównej wystąpiła Maria Fołtyn.
Okazuje się, że tematyka dzieła jest jak najbardziej współczesna, gdyż rozwarstwienie społeczeństwa, o którym opowiada powraca także i dziś. Tak samo jak w XIX wieku, tak też współcześnie wzrusza nas historia wielkiej miłości, zdrady i zazdrości. "Halka" Moniuszki to arcydzieło, pełne nastrojowej muzyk, które jakże jest nam bliskie.
"Halka" wielu kojarzy się z cepeliadą lub przymusowym wyjściem do opery. Ale gdy tylko damy Halce szansę słuchać jej historii serio, z całym zaangażowaniem, objawia się nam utwór w treści uniwersalny i odważny, a emocje i przeżycia głównych postaci stają się bliskie. Bohaterka uczciwie odczytanej partytury okazuje się być prawdziwą heroiną, godną poprzedniczką wielkich bohaterek operowych: Toski, Madamy Butterfly, księżniczki Turandot. Można doszukać się w niej cech mitycznej Medei, można analizować ją w kontekście współczesnych studiów gender nad społeczno-kulturową tożsamością płciową, rozpatrywać jej dylematy jako chrześcijanki i katoliczki, można wreszcie opowiedzieć "Halką" odwieczną historię wielkiej miłości, zdrady i obłąkania z zazdrości. Dzisiejsze czasy wszechanaliz i wszechinterpretacji pomagają głębiej zrozumieć problemy tego dzieła i jego bohaterów; to nie Halka musi dojrzeć do współczesności, to współcześni interpretatorzy muszą starać się godnie sięgnąć jej poziomu.
Kierownictwo muzyczne: Andrzej Straszyński
Reżyseria i scenografia: Ewelina Pietrowiak
Współpraca scenograficzna i kostiumy: Katarzyna Zawistowska
Choreografia: Roman Komassa
oryginalna wersja językowa
Obsada:
Halka - Katarzyna Hołysz, Galina Kuklina, Ewelina Wojciechowska
Jontek - Paweł Skałuba
Stolnik - Piotr Nowacki
Zofia - Anna Fabrello, Julia Iwaszkiewicz
Janusz - Grzegorz Pazik, Piotr Kołodziej, Bartłomiej Misiuda
Dziemba - Piotr Lempa
Dudziarz - Taras Kuzmych
Góral - Łukasz Wroński, Witalij Wydra
oraz
Bałtycki Teatr Tańca, Chór i Orkiestra Opery Bałtyckiej
dyrygent - Andrzej Straszyński
Halka
prapremiera 1848 rok w Wilnie (dwuaktowa)
1858 rok w Warszawie (czteroaktowa)
"Halka" to jedna z najsłynniejszych i najpopularniejszych polskich oper. Pierwsza realizacja dzieła w odbyła się 1 stycznia 1858 w warszawskim Teatrze Wielkim i została entuzjastycznie przyjęta. Po II Wojnie Światowej, w 1949 roku w Gdańsku Studio Muzyczno-Dramatyczne z inicjatywy Iwo Galla zaprezentowano jaka pierwszą operę właśnie "Halkę". W roli głównej wystąpiła Maria Fołtyn.
Okazuje się, że tematyka dzieła jest jak najbardziej współczesna, gdyż rozwarstwienie społeczeństwa, o którym opowiada powraca także i dziś. Tak samo jak w XIX wieku, tak też współcześnie wzrusza nas historia wielkiej miłości, zdrady i zazdrości. "Halka" Moniuszki to arcydzieło, pełne nastrojowej muzyk, które jakże jest nam bliskie.
"Halka" wielu kojarzy się z cepeliadą lub przymusowym wyjściem do opery. Ale gdy tylko damy Halce szansę słuchać jej historii serio, z całym zaangażowaniem, objawia się nam utwór w treści uniwersalny i odważny, a emocje i przeżycia głównych postaci stają się bliskie. Bohaterka uczciwie odczytanej partytury okazuje się być prawdziwą heroiną, godną poprzedniczką wielkich bohaterek operowych: Toski, Madamy Butterfly, księżniczki Turandot. Można doszukać się w niej cech mitycznej Medei, można analizować ją w kontekście współczesnych studiów gender nad społeczno-kulturową tożsamością płciową, rozpatrywać jej dylematy jako chrześcijanki i katoliczki, można wreszcie opowiedzieć "Halką" odwieczną historię wielkiej miłości, zdrady i obłąkania z zazdrości. Dzisiejsze czasy wszechanaliz i wszechinterpretacji pomagają głębiej zrozumieć problemy tego dzieła i jego bohaterów; to nie Halka musi dojrzeć do współczesności, to współcześni interpretatorzy muszą starać się godnie sięgnąć jej poziomu.
Kierownictwo muzyczne: Andrzej Straszyński
Reżyseria i scenografia: Ewelina Pietrowiak
Współpraca scenograficzna i kostiumy: Katarzyna Zawistowska
Choreografia: Roman Komassa
oryginalna wersja językowa
Obsada:
Halka - Katarzyna Hołysz, Galina Kuklina, Ewelina Wojciechowska
Jontek - Paweł Skałuba
Stolnik - Piotr Nowacki
Zofia - Anna Fabrello, Julia Iwaszkiewicz
Janusz - Grzegorz Pazik, Piotr Kołodziej, Bartłomiej Misiuda
Dziemba - Piotr Lempa
Dudziarz - Taras Kuzmych
Góral - Łukasz Wroński, Witalij Wydra
oraz
Bałtycki Teatr Tańca, Chór i Orkiestra Opery Bałtyckiej
dyrygent - Andrzej Straszyński
