Hamlet - spektakl gościnny

Hamlet (Litwa)
William Szekspir
OKT / Vilnius City Theatre

W swojej nowatorskiej inscenizacji "Hamleta" Oskaras Korsunovas umieszcza aktorów pomiędzy lustrami. "Gdy uważnie spojrzymy w lustro, zdamy sobie sprawę z tego, jak małą cząstkę nas samych posiadamy" - mówi reżyser. "To spojrzenie jest już skierowane na początek tragedii, która kończy się historiami o Edypie, Orestesie i Hamlecie."

Korsunovas jako sposób interpretacji wybiera zasadę otwartego teatru wyobraźni. Tym samym powoduje, iż widz dopowiada sobie to, czego nie widać na scenie. Aktorzy są raczej za kulisami, niż w otoczeniu dekoracji przypominającej Elsynor. Scena jest garderobą, są tam: toaletki, wspomniane lustra, wieszaki na ubrania, kostiumy, bukiety kwiatów. Podczas gdy Hamlet i jego towarzysze zajęci są poszukiwaniem dusz (konfrontowanie świadomości jest tematem przewodnim tego Hamleta), widzów zmusza się do bycia kreatywnym - mają wyobrazić sobie duński pałac. Kiedy Hamlet odbywa swą podróż przez wydarzenia pełne winy i zdrady, próbuje się odnaleźć w relacji matka-syn, staje w obliczu walki o władzę a jego przyjaźnie wystawiane są na ciężką próbę, widz jest stopniowo wciągany w akcję. Reżyser jednak nic nie mówi wprost: trzeba więc samemu odszyfrować także i znaczenie wielkiej mysiej głowy, która jest obecna na scenie przez cały spektakl.

Reżyseria: Oskaras Korsunovas

OKT "nie idzie na łatwiznę". Dzięki - jak to ujęła Lillian Bikset z norweskiego tygodnika "Dagbladet" - "tak pięknym scenom, że aż trudno o nich zapomnieć", można oczekiwać mocnej i przekonywującej interpretacji Szekspirowskiego Hamleta.

Oskaro Korsunovo Teatras - Teatr Oskarasa Korsunovasa powstał w 1999 roku jako instytucja, która w swym działaniu odcina się od Litwy czasów komunistycznych. Wyraźna deklaracja zawierała się w założeniach teatru, aby wystawiać sztuki klasyczne tak, jakby były współczesne, a współczesne, jakby były klasyczne. W ten sposób pozornie niezwiązane ze sobą teksty w rzeczywistości są ze sobą połączone: "Ogień w głowie" M. von Mayenburga łączy się z Szekspirowskim "Romeo i Julią", a jego "Sen nocy letniej" z "Łaknąć" S. Kane. Te przedstawienia nie kłócą się też z "Królem Edypem" Sofoklesa, "Mistrzem i Małgorzatą" M. Bułhakowa, "Hamletem" Szekspira czy jednym z arcydzieł A. Czechowa "Wujaszkiem Wanią". W 2004 roku OKT uzyskał status Teatru Miejskiego. OKT/Wileński Teatr Miejski jest pomysłodawcą i organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Syreny" w Wilnie oraz Festiwalu Teatralnego w Druskiennikach.

Oskaras Korsunovas
Urodził się w Wilnie w 1969 roku, studiował na tamtejszej Akademii Muzycznej. Jako reżyser zadebiutował w wieku 20 lat na scenie Litewskiego Teatru Narodowego. Przygotowywał dla tego teatru wiele spektakli m.in. "Być tam, to być tu" i "Starą kobietę" D. Harmsa, "Hello Sonya New Year" A. Wiedeńskiego. W 1999 roku, wspólnie z innymi artystami, założył niezależną organizację Oskaro Korsunovo Teatras (OKT), nakierowaną na wspieranie i promocję młodych talentów poprzez realizację ich projektów teatralnych, filmowych i tanecznych. Mając możliwość wystawiania trzech sztuk rocznie, Korąunovas w swoich wyborach oscyluje pomiędzy dramatami współczesnymi a stale odświeżaną klasyką. W jego repertuarze prawie trzydziestu sztuk znajdują się takie sztuki jak: "Sen nocy letniej" i "Hamlet" Szekspira, "Shopping and Fucking" M. Ravenhilla, "Mistrz i Małgorzata" M. Bułhakowa, "Ogień w głowie" M. von Mayenburga oraz "Udając Ofiarę" Braci Priesniakowów. W 2001 roku w Teatrze Studio w Warszawie wystawił "Sanatorium pod klepsydrą" B. Schulza. W 2006 roku otrzymał nagrodę Unii Teatrów Europy za Nową Teatralną Rzeczywistość. W 2007 roku wystawił nietradycyjną wersję "Poskromienia złośnicy" Szekspira w historycznej Comédie Française.