Walny Teatr i Lars Kynde
Opus Hamlet
W tej oryginalnej, lalkowej inscenizacji Szekspirowskiego arcydzieła, miejscem akcji nie są komnaty Elsynoru, lecz... wypełnione wodą akwaria, w których żyją odizolowane postaci dramatu. Hamlet jako jedyny nie jest zanurzony w wodzie, egzystuje bowiem połowicznie w świecie ducha i materii. Tym samym pozostaje w nieustającej relacji z Duchem Ojca, powoli popadając przez to w obłęd.
Hamlet - nawiedzony zrządzeniem losu przez Ducha Ojca - przypadkowo wtajemniczony w Inną Rzeczy Wistość, dotknięty Palcem Boga, naznaczony odpowiedzialnością doświadczenia transcendencji, a zarazem bezradny wobec własnej niedoskonałości, próbuje odnaleźć siebie przy pomocy gry w obłęd i gry w ogóle. Hamlet to postać w nieustającej relacji z Duchem Ojca - relację obrazuje animacja. Dramat, który przeżywa to dotkliwa nieprzystawalność świata Ducha i Materii oraz obcość materii świadomej Ducha w świecie, który go ignoruje.
Co robią tu inne postaci? Poloniusz, Król, Królowa i inni? Jaka jest ich funkcja? Reprezentują świat materii izolowanej od Ducha (to świat podwodny). Tragedia Hamleta pociąga za sobą tragedię innych postaci dramatu, mimo że postaci te istnieją w separacji. Hamlet w drodze do Ducha Ojca uwalnia żądze, lęki, obawy pozostałych postaci. Hamlet egzystuje połowicznie w świecie Ducha - jako jedyny nie jest zanurzony w wodzie. Ogranicza go tylko puste akwarium sceny. Wyzwolić może go jedynie śmierć, która połączy go z Duchem Ojca.
Reżyseria, adaptacja, scenografia: Adam Walny
Muzyka (wiolonczela i dzwony rurowe): Lars Kynde
Praca z tekstem, światła: Marek Zięba
Plakat: Przemysław Wojtaś
Używane techniki lalkarskie: marionetki podwodne oraz lalka bunraku
Opus Hamlet
W tej oryginalnej, lalkowej inscenizacji Szekspirowskiego arcydzieła, miejscem akcji nie są komnaty Elsynoru, lecz... wypełnione wodą akwaria, w których żyją odizolowane postaci dramatu. Hamlet jako jedyny nie jest zanurzony w wodzie, egzystuje bowiem połowicznie w świecie ducha i materii. Tym samym pozostaje w nieustającej relacji z Duchem Ojca, powoli popadając przez to w obłęd.
Hamlet - nawiedzony zrządzeniem losu przez Ducha Ojca - przypadkowo wtajemniczony w Inną Rzeczy Wistość, dotknięty Palcem Boga, naznaczony odpowiedzialnością doświadczenia transcendencji, a zarazem bezradny wobec własnej niedoskonałości, próbuje odnaleźć siebie przy pomocy gry w obłęd i gry w ogóle. Hamlet to postać w nieustającej relacji z Duchem Ojca - relację obrazuje animacja. Dramat, który przeżywa to dotkliwa nieprzystawalność świata Ducha i Materii oraz obcość materii świadomej Ducha w świecie, który go ignoruje.
Co robią tu inne postaci? Poloniusz, Król, Królowa i inni? Jaka jest ich funkcja? Reprezentują świat materii izolowanej od Ducha (to świat podwodny). Tragedia Hamleta pociąga za sobą tragedię innych postaci dramatu, mimo że postaci te istnieją w separacji. Hamlet w drodze do Ducha Ojca uwalnia żądze, lęki, obawy pozostałych postaci. Hamlet egzystuje połowicznie w świecie Ducha - jako jedyny nie jest zanurzony w wodzie. Ogranicza go tylko puste akwarium sceny. Wyzwolić może go jedynie śmierć, która połączy go z Duchem Ojca.
Reżyseria, adaptacja, scenografia: Adam Walny
Muzyka (wiolonczela i dzwony rurowe): Lars Kynde
Praca z tekstem, światła: Marek Zięba
Plakat: Przemysław Wojtaś
Używane techniki lalkarskie: marionetki podwodne oraz lalka bunraku