Grupa społeczna Metropolitanka przy Instytucie Kultury Miejskiej zaprasza w czwartek, 12 września o godz. 18:00 do Instytutu Kultury Miejskiej na spotkanie autorskie z Barbara Szczepuła, dziennikarką i reportażystką, która swoją najnowszą książkę poświęciła Alinie Pienkowskiej, współtwórczyni "Solidarności".
Książka Alina Pienkowska. Miłość w cieniu polityki będzie tematem drugiej Herstorycznej Czytelni Metroplitanki, cyklu otwartych spotkań z książkami, które utrwaliły herstorie, z ang. "her story" - "jej historia", w przeciwieństwie do "his story" - "jego historia". Organizatorki przywołują pamięć o kobietach Trójmiasta i Pomorza, bohaterkach dnia codziennego i tych, które zmieniały bieg zdarzeń, wpłynęły na losy regionu i Polski.
Spotkanie z Barbarą Szczepułą to okazja do poznania znaczenia aktywności Aliny Pienkowskiej dla tworzenia się demokracji w Polsce, ale także możliwość dyskusji o sposobie prezentacji postaci kobiet w publikacjach naukowych
i beletrystyce.
Fragmenty książki o Alinie Pienkowskiej przeczyta Anna Miler z grupy społecznej Metropolitanka, członkini Stowarzyszenia Arteria, twórczyni trasy kobiet "Solidarności" po terenach postoczniowych Młodego Miasta w Gdańsku.
Zapraszamy wszystkich zainteresowanych podjęciem tematu pisania, narracji o kobietach. Chcemy poszukiwać sposobów i środków badawczych i literackich, uwzględniających wrażliwość genderową, biorącą pod uwagę kulturowo-społeczne uwarunkowania płci.
Barbara Szczepuła, reportażystka i felietonistka. Autorka pięciu książek reporterskich. W 2013r wydała biografię Aliny Pienkowskiej "Miłość w cieniu polityki". (Wydawnictwo WAB). Głośna była jej książka "Dziadek w Wehrmachcie" (słowo/obraz/terytoria) o Józefie Tusku i innych Kaszubach wcielanych do armii III Rzeszy. "Kod Heweliusza" to zbiór reportaży historycznych, których bohaterami są gdańszczanie z Wolnego Miasta, oraz przybysze z Kresów którzy nad Bałtyk trafili po wojnie. Podobną tematykę ma "Rajski ogród" wydany przez Muzeum II Wojny Światowej w 2010 roku. Wydała również książki "Przystanek Politechnika" i "Długa podróż poślubna". "Przystanek Politechnika". Szczepuła odnalazła nieznane wiersze Zbigniewa Herberta i opisała jego młodzieńczą miłość w reportażu "Podwójny oddech", opublikowanym też - wraz z wierszami Herberta - w wydaniu książkowym.
Barbara Szczepuła od dwudziestu lat pisze reportaże w "Dzienniku Bałtyckim" (obecnie Polska-Dziennik Bałtycki), mieszka w Gdańsku. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Wielokrotnie była nagradzana, m.in. otrzymała wyróżnienie Nagrody Głównej Wolności Słowa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za rok 2007 ("Dziadek w Wehrmachcie"), nagrodę prezydenta Gdańska ("Kod Heweliusza"). W 2008 roku Rada Miasta Gdańska przyznała jej Medal Księcia Mściwoja II "za wybitną działalność publicystyczną, autorską i odwagę, z jaką porusza trudne tematy z przeszłości Gdańska oraz takt, z jakim je omawia".
Alina Pienkowska-Borusewicz (1952-2002)
Od 1978 roku działaczka Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, członkini redakcji "Robotnika Wybrzeża" (teksty o służbie zdrowia, warunkach pracy, chorobach zawodowych w Stoczni Gdańskiej). Rankiem 14.08.1980 roku przez telefon w przychodni powiadomiła Jacka Kuronia o rozpoczętej w Gdańsku demonstracji oraz o postulatach strajkujących i apelu o żywności dla nich. W pobliskich blokach zbierała żywność dla strajkujących.
16.08.1980 roku wzywała do pozostania w Stoczni i kontynuowania strajku. Przy Bramie nr 3 zatrzymywała wracających do domów robotników i robotnice. Namawiała ich do solidarnego wystąpienia w obronie mniejszych zakładów, ponieważ im nigdy nie uda się osiągnąć sukcesu, jeśli będą działały w osamotnieniu. W tych słowach zawarła to, co kilka dni później zostało ujęte w pojęciu "Solidarność". Alina Pienkowska była przewodnicząca komitetu strajkowego, a później zakładowego w przychodni.
Była członkinią prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz współredaktorką 21 postulatów. Wraz z Joanną Dudą-Gwiazdą i dwiema innymi kobietami grupowała postulaty spływające z całego kraju, dzieliła ja na polityczne, ekonomiczne oraz społeczne. Wraz z Barbarą Przedwojską zredagowała 16. postulat dotyczący służby zdrowia ("Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym"), a także 30 załączników do niego - do których redagowania zaprosiła osoby uważane za ekspertów w dziedzinie. Razem z zespołem zredagowała również 20 załączników do Porozumień Sierpniowych. Podczas strajku kontrolowała ruch osób przybywających do Stoczni.
Była sygnatariuszką Porozumień Sierpniowych. Została przewodnicząca Sekcji Służby Zdrowia Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność". Przez wzgląd na fakt, iż rząd nie wywiązywał się ze swoich zobowiązań dotyczących służby zdrowia, w Sali Herbowej Urzędu Wojewódzkiego w listopadzie 1980 roku wybuchł strajk okupacyjny przedstawicielek i przedstawicieli opieki medycznej. Pienkowska została przewodniczącą komitetu strajkowego. Otrzymała wówczas przydomek "Mała Wiedźma". Podczas strajku w Sali Herbowej udało się jej zdobyć posłuch ponad setki osób z rożnych stron Polski, również nieznanych jej wcześniej: doktorów habilitowanych, farmaceutów i pielęgniarek. Nawet profesorowie słuchali jej z uwagą, znajdując w jej słowach inspirację do działania.
W listopadzie 1981 roku w proteście przeciwko metodom kierowania NSZZ Solidarność przez Lecha Wałęsę opuściła Zarząd Regionu. Po wprowadzeniu stanu wojennego została internowana, skąd została zwolniona w lipcu 1982 roku. Była współpracowniczką Regionalnego Komitetu Koordynacyjnego, wraz z Haliną Szumiało i Romaną Zawitkowską organizowała mieszkania dla działaczy podziemnej "Solidarności". W maju i sierpniu 1988 roku angażowała się w strajki w Stoczni Gdańskiej. Nie uczestniczyła w obradach Okrągłego Stołu w akcie protestu przeciwko niereprezentatywności delegacji służby zdrowia. W latach 1991-93 była senatorką, w latach 1998-2002 radną Miasta Gdańska.
