Bożena Eltermann
Hexelolita
"Ten, kto lubi spokojne życie, niedobrze trafił, rodząc się w XX wieku." L. Trocki
"Konieczność historyczna (...)te potężne bezosobowe siły(...)" T.S. Eliot
"Hexelolita" jest solową miniaturą choreograficzną. Podejmuje temat ciszy i znieruchomienia, pozornego niewydarzenia się, posługując się językiem ruchu. Bada morfologię choreografii, jest zainteresowany niekonceptualnym byciem "tu i teraz". Jest przejawianiem się nieustającego płynięcia zjawisk. Na poziomie wewnętrznym są to myśli i uczucia, które nieustannie przychodzą i odchodzą, na poziomie ciała są to ciągle przebiegające procesy chemiczne. Wszystko to istnieje w szerokim kontekście w sposób współzależny i podlega nieustannej zmianie. "Hexelolita "zadaje pytania egzystencjalno - filozoficzne... Przewalające się bezustannie nawałnice wydarzeń, informacji, reakcji są tłem kontrastującym z ową podstawową tęsknotą i potrzebą ludzką...
Reżyseria, choregrafia: Bożena Eltermann
Muzyka: Erik Satie
O artystach:
Bożena Eltermann - tancerka, choreograf, pedagog; założycielka Teatru Cynada. Z Teatrem Cynada zrealizowała przedstawienia: "Cynada (1998), Tranquila (1999), Książę z Liliami (2001), Waran.las.piniowy (2003), Tanzschule (2006), Punkt zwrotny (2008). W latach 1989-1995 solistka Teatru Ekspresji Wojciecha Misiuro (spektakle "Umarli potrafią tańczyć", "Dantończycy", "ZUN", "Idole Perwersji", "College 24", "Miasto Mężczyzn", "Pasja"). Z Teatrem Ekspresji wystąpiła także w trzech produkcjach filmowych dla Telewizji Polskiej. Od 1995 roku aktorka Teatru Patrz Mi Na Usta. W latach 1997-1998 tancerka Gdańskiego Teatru Tańca. Współpracowała m. in. z takimi choreografami jak: Mellisa Monteros (Kanada), Maiki Hauru (Finlandia), Pala Ross (Kanada). Występuje od lat na krajowych i zagranicznych festiwalach tanecznych i baletowych m. in.: Międzynarodowy Festiwal Sztuki - Edynburg, Festiwal Spoleto - Charlston, Włochy, Artgenda - Sztokholm, Szwecja, Tanssia tyrkylla, Oulu, Finlandia, 8. Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego - Kowno, Litwa czy Deutsch als Freud - Frankfurt, Niemcy.
Hexelolita
"Ten, kto lubi spokojne życie, niedobrze trafił, rodząc się w XX wieku." L. Trocki
"Konieczność historyczna (...)te potężne bezosobowe siły(...)" T.S. Eliot
"Hexelolita" jest solową miniaturą choreograficzną. Podejmuje temat ciszy i znieruchomienia, pozornego niewydarzenia się, posługując się językiem ruchu. Bada morfologię choreografii, jest zainteresowany niekonceptualnym byciem "tu i teraz". Jest przejawianiem się nieustającego płynięcia zjawisk. Na poziomie wewnętrznym są to myśli i uczucia, które nieustannie przychodzą i odchodzą, na poziomie ciała są to ciągle przebiegające procesy chemiczne. Wszystko to istnieje w szerokim kontekście w sposób współzależny i podlega nieustannej zmianie. "Hexelolita "zadaje pytania egzystencjalno - filozoficzne... Przewalające się bezustannie nawałnice wydarzeń, informacji, reakcji są tłem kontrastującym z ową podstawową tęsknotą i potrzebą ludzką...
Reżyseria, choregrafia: Bożena Eltermann
Muzyka: Erik Satie
O artystach:
Bożena Eltermann - tancerka, choreograf, pedagog; założycielka Teatru Cynada. Z Teatrem Cynada zrealizowała przedstawienia: "Cynada (1998), Tranquila (1999), Książę z Liliami (2001), Waran.las.piniowy (2003), Tanzschule (2006), Punkt zwrotny (2008). W latach 1989-1995 solistka Teatru Ekspresji Wojciecha Misiuro (spektakle "Umarli potrafią tańczyć", "Dantończycy", "ZUN", "Idole Perwersji", "College 24", "Miasto Mężczyzn", "Pasja"). Z Teatrem Ekspresji wystąpiła także w trzech produkcjach filmowych dla Telewizji Polskiej. Od 1995 roku aktorka Teatru Patrz Mi Na Usta. W latach 1997-1998 tancerka Gdańskiego Teatru Tańca. Współpracowała m. in. z takimi choreografami jak: Mellisa Monteros (Kanada), Maiki Hauru (Finlandia), Pala Ross (Kanada). Występuje od lat na krajowych i zagranicznych festiwalach tanecznych i baletowych m. in.: Międzynarodowy Festiwal Sztuki - Edynburg, Festiwal Spoleto - Charlston, Włochy, Artgenda - Sztokholm, Szwecja, Tanssia tyrkylla, Oulu, Finlandia, 8. Międzynarodowy Festiwal Tańca Współczesnego - Kowno, Litwa czy Deutsch als Freud - Frankfurt, Niemcy.