Hiob
Opera-requiem "Hiob" (po hebrajsku Iyov) jest połączeniem antycznego dramatu, opery barokowej, oratorium, requiem i technik używanych w teatrze postmodernistycznym. Jest to misterium narodzin nowego dźwięku wewnątrz fortepianu a także prezentacja nieskończonych możliwości ludzkiego głosu.
Libretto opery jest współczesną interpretacją "Księgi Hioba", która ukazuje historię bohatera - jego dumy, zwątpienia, poszukiwania sensu życia i śmierci, nadziei i żalu.
Centralnym elementem przedstawienia jest fortepian, który zamienia się w prawdziwą orkiestrę. Pianista i wokaliści używają różnych instrumentów perkusyjnych, takich jak werble, marimba, pałki kotłowe, trójkąty, a także monet, kluczy, palców i paznokci do gry na strunach i na pudle fortepianu. Instrument brzmi jak klawesyn, perkusja, a czasem nawet jak syntezator i elektroniczny generator dźwięku.
Muzyka opery łączy w sobie minimalizm i awangardę, neoklasycyzm i muzykę rockową. Polifoniczne fragmenty chóralne i instrumentalne interludia przeplatają się z fragmentami, które wykorzystują pełny zakres ludzkiego głosu: śpiew klasyczny, jazzowy, tradycyjny, a nawet oddech, krzyk, szept i śpiew alikwotowy. Dramaturgia przedstawienia oparta jest na połączeniu recytatyw (opartych na Księdze Hioba) i fragmentów Requiem - mszy katolickiej odwołującej się do tradycyjnych tekstów łacińskich.
"Hiob" od początku do końca trzyma widzów w napięciu zapraszając na niezwykle emocjonalną muzyczną podróż.
Kompozytorzy: Roman Grygoriv, Illia Razumeiko
Reżyseria: Vlad Troitsky
Dyrygent: Roman Grygoriv
Soliści: Maryana Golovko, Anna Marych, Oleksandra Mailliet, Andrey Koshman, Ruslan Kirsh, Anton Lytvynov, Tetiana Troitska;
Muzycy: Zhanna Marchynskaya (wiolonczela), Andrey Nadolskiy (perkusja), Illia Razumeiko (fortepian).
Opera-requiem "Hiob" (po hebrajsku Iyov) jest połączeniem antycznego dramatu, opery barokowej, oratorium, requiem i technik używanych w teatrze postmodernistycznym. Jest to misterium narodzin nowego dźwięku wewnątrz fortepianu a także prezentacja nieskończonych możliwości ludzkiego głosu.
Libretto opery jest współczesną interpretacją "Księgi Hioba", która ukazuje historię bohatera - jego dumy, zwątpienia, poszukiwania sensu życia i śmierci, nadziei i żalu.
Centralnym elementem przedstawienia jest fortepian, który zamienia się w prawdziwą orkiestrę. Pianista i wokaliści używają różnych instrumentów perkusyjnych, takich jak werble, marimba, pałki kotłowe, trójkąty, a także monet, kluczy, palców i paznokci do gry na strunach i na pudle fortepianu. Instrument brzmi jak klawesyn, perkusja, a czasem nawet jak syntezator i elektroniczny generator dźwięku.
Muzyka opery łączy w sobie minimalizm i awangardę, neoklasycyzm i muzykę rockową. Polifoniczne fragmenty chóralne i instrumentalne interludia przeplatają się z fragmentami, które wykorzystują pełny zakres ludzkiego głosu: śpiew klasyczny, jazzowy, tradycyjny, a nawet oddech, krzyk, szept i śpiew alikwotowy. Dramaturgia przedstawienia oparta jest na połączeniu recytatyw (opartych na Księdze Hioba) i fragmentów Requiem - mszy katolickiej odwołującej się do tradycyjnych tekstów łacińskich.
"Hiob" od początku do końca trzyma widzów w napięciu zapraszając na niezwykle emocjonalną muzyczną podróż.
Kompozytorzy: Roman Grygoriv, Illia Razumeiko
Reżyseria: Vlad Troitsky
Dyrygent: Roman Grygoriv
Soliści: Maryana Golovko, Anna Marych, Oleksandra Mailliet, Andrey Koshman, Ruslan Kirsh, Anton Lytvynov, Tetiana Troitska;
Muzycy: Zhanna Marchynskaya (wiolonczela), Andrey Nadolskiy (perkusja), Illia Razumeiko (fortepian).