stat
Impreza już się odbyła

In Progress

Wydarzenie w ramach

paź 10

czwartek, g. 14:30 - 20:00

Wstęp wolny
„Jaki jest świat, w którym szaleniec musi ci mówić, byś wstydził się samego siebie?” - Nostalgia, Andriej Tarkowski.

W 1998 roku rozpoczęła się współpraca Ephii z Jeffem Gburek pod nazwą Djalma. „Djalma” to jamajskie słowo, odpowiadające wszelkim transformacjom. Przecięcie metafizyki i rutyny. Odnoszone do duszy, oznacza „transformację (reinkarnację) w człowieka”, stosowane wobec procesów chemicznych - fermentację.

Artyści zainspirowani integralnością tańca i muzyki w tradycji jawajskiej i afrykańskiej, postanowili pracować nad tym, co amerykański kompozytor Harry Partch nazwał „cielesną muzyką” - artystyczną formą, w której taniec i teatr są rytualnymi parametrami dla muzyki.

Gburek przywozi instrumenty z jawajskiej Gamelan Orchestra oraz, już w Nowym Yorku, buduje własne. Jego praca z dźwiękami koreluje z fizycznymi poszukiwaniami Ephii, która zauważa, że w społeczeństwie, w którym przeważa produkcja, „takie bezużyteczne używanie ciała”, jakie ma miejsce w tym, co ona nazywa tańcem, jest tabu. „Mogę powiedzieć, że mój taniec opiera się na tych samych zasadach co przestępstwa, homoseksualizm, festiwale, rytuały, gdyż rzucają tą bezużyteczną stroną prosto w twarz społeczeństwu”. Dlatego, uznając tę specyfiką tańca, Djalma występuje także w przestrzeni otwartej - w parkach, na ulicach, gdzie taniec, uosabiający marzenia, zderza się z realnością marzeń codziennego życia.

Djalma Primordial Science to przede wszystkim spotkanie. Spotkanie butoh i elektro-akustycznej muzyki, ciała i dźwięku, ciszy i glosu. Praca z improwizacjami na żywo jest dla twórców próbą przywrócenia pierwotnego fizycznego odczuwania ciala i odkrywaniem jego granic. Niestabilny głos i ulotny ruch, niebezpieczna pozycja, kłopotliwa cisza mają prowadzić do przeobrażenia. „Odrzucamy standardowe wyobrażenie o „performance” i zwracamy się ku spotkaniu. Nasza praca ma demaskować zarówno aktora, jak i publiczność.” W ten sposób kontynuują doświadczenie Antonina Artauda, Tadeusza Kantora, Tatsuni Hijikata. Zestawiają ludzkie doświadczenia z ich materialnymi odpowiednikami, takimi jak: trociny, dym, rdzewiejący metal, pocący się kamień.

Są autorami między innymi 12- godzinnego Naufragio Ballante, Null Achtzehn- requiem dla zwycięstwa nad Holokaustem II Wojny Światowej (prezentowany w Polsce w 2000 roku), multimedialnego projektu Asylum, Unsound Body. Regularnie prowadzą warsztat Butoh On The Land dla aktorów, tancerzy, terapeutów i wszystkich zainteresowanych ekspresją głębokich, wewnętrznych, niekontrolowanych przeżyć. W skład Djalma Primordial Science wchodzą także: Chris Forsyth, Jeff Gburek, Rich Gross, Neel Murgai.

Jeff Gburek - gitarzysta, kompozytor muzyki elektronicznej, aranżator dźwięku, performer. W latach 80. inspirowała go indyjska raga i arabski maqamat. W Yogyakarta poznał jawajski gamelan. Dążąc do uzyskania bogatej struktury, gdzie organiczny przedmiot manipulacji i krańcowo cichy dźwięk znajdują się w kontraście do energicznie wzrastających efektów elektronicznych, wykorzystuje rozbudowaną i spreparowaną gitarę, nagrania terenowe, samodzielnie wykonane instrumenty, eksperymentuje z elektroniką. W Djalma Primordial Science współpracuje z artystką ruchu Ephia. Koncentruje się na relacji ciała i dźwięku w performance oraz w działalności pedagogicznej. Jest zaangażowany również w projekty: Zygoma z Michael Vorfeld i Michael Walz, Orphan Sound System oraz produkcje solo. Współpracował m.in. z: Danielem Carter’em, Grahamem Haynes, Konradem Bauer, Neelem Murgai, Chrisem Forsyth, Richem Gross i Scorces (Christina Carter i Heather Murray), Toshi Makihara.

Ephia - uczyła się butoh od Kazuo i Yoshito Ohno, Min Tanaka, Anzu Furukawa oraz Akira Kasai. Odkrywając taniec rytualny, zdobywała doświadczenie u uznanych nauczycieli w Ghanie, na Jawie i Bali. Uzyskała BFA w dziedzinie tańca na Uniwersytecie Kolumbia NYC. W 1996-98 przygotowywała przedstawienia z Nia Love & Co., zawierając w choreografii elementy rytualnego afrykańskiego tańca, butoh i modern dance. Tańczyła w grupie Anzu Furukawa w późnym etapie jej twórczości. W 1998 rozpoczęła współpracę z Jeffem Gburek.