Jan Sebastian Bach - Motety

JAN SEBASTIAN BACH - MOTETY

Singet dem Herrn ein neues Lied BWV 225

na dwa chóry, instrumenty i basso continuo

Der Geist hilft unserer Schwachheit auf BWV 226

na dwa chóry, instrumenty i basso continuo

Komm, Jesu, komm BWV 229

na dwa chóry, instrumenty i basso continuo

Fürchte dich nicht, ich bin bei dir BWV 228

na dwa chóry, instrumenty i basso continuo

Jesu, meine Freude BWV 227

na chór 5 – głosowy i basso continuo

Lobet den Herrn, alle Heiden BWV 230

na chór 4 – głosowy i basso continuo

W y k o n a w c y:

Polski Chór Kameralny

Andrzej Szadejko –- pozytyw

Stanisław Gojny – teorba

Anna Szarek-Lisiewicz –- wiolonczela barokowa

Grzegorz Zimak – violone
Tomasz Wesołowski –- fagot barokowy

Jan Łukaszewski – dyrygent

Bilety w cenie 25 zł (15 zł. ulgowe) do nabycia: w siedzibie Chóru (pon-pt, w godz. 9-17)

rezerwacja tel.: 552-41-73, e-mail: info@polskichorkameralny.pl lub w Bazylice na godzinę przed koncertem


Marek Dyżewski, Bach jako miara muzyki


Nicht Bach, sondern Meer soll er heissen. Tym powiedzeniem Beethoven określił obrazowo pozycję Bacha w świecie muzyki. „Bach” po niemiecku oznacza strumyk, a „Meer” – morze. Treść powiedzenia Beethovena jest więc taka: Jego nazwisko wskazywać winno nie strumyk, lecz morze. Morze symbolizuje bezmiar, ogrom. W odniesieniu do Bacha mówić możemy o wyjątkowej wielkości jego dzieła. Lecz także o wielkości oddziaływania jego muzyki.

Oto paradoks historii: Bach, który zwrócony jest ku przeszłości, który swą muzyką zamyka, sumuje, wieńczy wielowiekową przeszłość, z niezwykłą mocą oddziałuje na „przyszłość”, na muzyczną kulturę czasów, które przyszły po nim, i w których obecnie żyjemy.

Nie mówię tu o stopniu nasycenia naszej fonosfery muzyką Bacha. Mam na myśli coś więcej. To mianowicie, że wszyscy możemy się czuć „uczniami” lipskiego kantora. Naprawdę – wszyscy. A więc: twórcy muzyki, jej odtwórcy i jej odbiorcy.

Czy jest na świecie kompozytor, który nie terminowałby u Jana Sebastiana? Który nie wgryzałby się w tajemnice jego warsztatu? Który stając wobec zjawiska, jakim jest Sztuka Fugi, nie stawiałby pytania: w jaki sposób godzą się ze sobą w muzyce – mądrość konstrukcji, ekonomia środków artystycznych, piękno i duchowa głębia?

Czy jest na świecie śpiewak, albo instrumentalista, który nie studiowałby w szkole Bacha? Który nie budowałby swej wykonawczej „dzielności” mierząc się z zadaniami, jakie przed muzykiem stawia Bach? A są jeszcze rzeczy inne, nie mniej istotne niż warsztat, takie jak umysł, wyobraźnia, wrażliwość, muzykalność. I tu jesteśmy dłużnikami Bacha. Bo on ukształtował naszą inteligencję muzyczną i nasze „serce”. Nasz sposób rozumienia i przeżywania muzyki.

Kiedyś Chopin w rozmowie z malarzem Eugene Delacroix powiedział coś, co ten wielki artysta w swym Dzienniku zapisał: La mesure c’est l’âme de la musique – Miara jest duszą muzyki. Mówiąc „miara”, Chopin przywołał jedno z kluczowych pojęć z teorii sztuki renesansu. Miara – to „umiar”, a zarazem – „właściwa proporcja”, właściwe, a więc najlepsze, jakie da się pomyśleć ustosunkowanie czynników składających się na dzieło.



Andrzej Szadejko - pozytyw

Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie organów prof. Joachima Grubicha i Hochschule für Alte Musik "Schola Cantorum Basiliensis" w klasie organów Jean-Claude Zehndera. W roku 2002 uzyskał tytuł naukowy I stopnia w Akademii Muzycznej w Łodzi.

W Schola Cantorum Basiliensis ukończył też naukę śpiewu z wyróżnieniem w klasie Richarda Levitta, oraz kurs kompozytorski u Rudolfa Lutza. Stypendysta Prezydenta Miasta Gdańska, Fundacji Kultury, Miasta Basel, Doms-Stiftung, Organ Summer Academy w Haarlem (Holandia). Uczestniczył aktywnie w ponad dwudziestu kursach mistrzowskich w Polsce, Niemczech, Holandii i Szwajcarii, prowadzonych przez wybitnych organistów europejskich.

Jest finalistą i laureatem wielu konkursów organowych w Polsce i za granicą (Rumia, Gdańsk, Warszawa, Odense-finał, Brugie - wyróżnienie).

Od roku 1993 regularnie koncertuje w Polsce i wielu krajach europejskich (Szwajcaria, Czechy, Dania, Szwecja, Włochy, Niemcy).

Oprócz organowej działalności koncertowej zajmuje się też śpiewem w repertuarze kameralnym i oratoryjno-kantatowym, a także komponowaniem. Obecnie mieszka w Gdańsku, jest adiunktem w Zakładzie Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie wykłada grę na organach i realizację Basso Continuo.

Stanisław Gojny - teorba

Ukończył Państwową Szkołę Muzyczną im. Grzegorza Fitelberga w Chorzowie, a następnie katowicką Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w klasie gitary prof. Aliny Gruszki. Po jej ukończeniu rozpoczął studia w Krakowie w klasie lutni Jerzego Żaka. Po dwóch latach wyjechał do Kolonii, gdzie w tamtejszej Hochschule für Musik pod kierunkiem prof. Konrada Junghänela studiował grę na lutni oraz muzykę kameralną. Następnie studiował u prof. Hopkinsona Smitha w Schola Cantorum Basiliensis, oraz prof. Stephena Stubbsa w Hochschule für Künste Bremen. W 2002 roku założył w Kolonii zespół muzyki dawnej "Alla Polacca", wraz z którym zdobył pierwsze nagrody w wielu konkursach. Koncertuje także jako solista oraz kameralista m.in. z takimi zespołami jak Tölzer Knabenchor, Dresdner Barockorchester, Barocktrompeten Ensemble Berlin, Musikalische Compagney Berlin, Junge Philharmonie Köln, Baltic States Baroque Orchestra, Gürzenich-Orchester Köln, Camerata Silesia oraz Il Tempo.

Stanisław Gojny występował na wielu różnych festiwalach w Polsce, Niemczech, Czechach, na Litwie i Łotwie.

W 2001 roku odbył tournee z Baroque Academie D'ambronay pod dyrekcją Christopha Rosseta, a w listopadzie 2005 roku brał udział m.in. wraz z sopranistką Olgą Pasiecznik w prawykonaniu utworu Włodzimierza Kotońskiego Madrygały Polskie w Filharmonii Narodowej w Warszawie.


Anna Szarek-Lisiewicz – wiolonczela barokowa

Ukończyła z wyróżnieniem oraz nagrodą dla najlepszego absolwenta gdańskie liceum muzyczne w 1993 roku. Doskonaliła umiejętności podejmując studia w klasie wiolonczeli prof. Kazimierza Michalika w akademii Muzycznej w Warszawie, prof. Andrzeja Orkisza i prof. Stanisława Firleja w Akademii Muzycznej w Łodzi. Studia ukończyła z wyróżnieniem w 1998 roku. Lekcji mistrzowskich udzielali jej m.in.: prof. Natalia Szachowska z Moskwy (absolwentka klasy Rostropowicza), prof. Tobias Kuhne z Wiednia, prof. Milos Sadlo z Pragi , prof. Angelica May z Wiednia, prof. Andrzej Bauer, prof. Tomasz Strahl. Od 2006 roku pracuje pod kierunkiem angielskiego wiolonczelisty i gambisty- Marka Caudle. Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień zdobytych w Polsce i za granicą. Występowała jako solistka i kameralistka w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Filharmonii Krakowskiej, Łódzkiej, Bałtyckiej, a także jako solistka i koncertmistrz na międzynarodowych festiwalach w Polsce, Francji, Luxemburgu, Holandii, USA. Nagrywała dla Bayerische Rundfunk (Brahms, Reger) oraz dla ZPR Records (Penderecki).

Tomasz Wesołowski – fagot barokowy

Ukończył z wyróżnieniem studia na fagocie współczesnym pod kierunkiem prof. Wojciecha Orawca w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Laureat stypendium Prezydenta Miasta Gdańska (2002/2003) oraz Fondazione Marco Fodella (2007/2008).

Jako fagocista współczesny współpracował m.in. z Filharmonią Bałtycką, Orkiestrą Kameralną „Hanseatica”, Polską Filharmonią „Sinfonia Baltica” w Słupsku, Capellą Gedanensis, udzielając się jednocześnie jako kameralista oraz organizując koncerty muzyki barokowej.

W 2004 roku podejmując studia u Donny Agrell w Królewskim Konserwatorium w Hadze, rozpoczął zgłębianie swojej pasji jaką jest muzyka dawna i fagot historyczny. Od 2007 r. studiuje również w Accademia Internazionale Della Musica w Mediolanie pod kierunkiem Alberto Grazziego. Aktywnie udziela się zarówno w zespołach kameralnych, jak i orkiestrach, koncertując w Europie, USA i Korei Południowej. Brał udział w projektach prowadzonych przez takich artystów jak: Lucy van Dael, Alfredo Bernardini, Richard Egarr czy Jacques Ogg. Współpracował między innymi z Wrocławską Orkiestrą Barokową, New Dutch Academy, Academy of the Begijnhof , Musica ad Rhenum, Concerto d’Amsterdam, Lyra Baroque Orchestra (USA), Haydn Sinfonietta Wien, The Netherlands Bach Society. Nagrywał płyty CD dla wytwórni ORF Edition Alte Musik oraz Channel Classics.

W 2005 r. wraz z przyjaciółmi założył zespół InVento, z którym rok później zdobył wyróżnienie na międzynarodowym konkursie w Brugii. Jest członkiem takich zespołów jak Nova Silesia, Ensemble, Ensemble Garnier, Quinta Essentia oraz Orkiestra Barokowa Unii Europejskiej (EUBO).

Grzegorz Zimak – violone

Absolwent klasy kontrabasu prof. Andrzeja Mysińskiego na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. W roku 2001 został zaangażowany do Zespołu Instrumentów Dawnych Musicae Antiquae Collegium Varsoviense w Warszawskiej Operze Kameralnej, gdzie specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej wykonując partie na kontrabasie barokowym i klasycznym oraz violone. W 2006 roku rozpoczął studia podyplomowe w klasie violi da gamba i violone Kazimierza Pyzika w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.

POLSKI CHÓR KAMERALNY

Istniejący od 30 lat POLSKI CHÓR KAMERALNY* należy do wąskiego grona światowej elity w pełni profesjonalnych chórów kameralnych. Daje rocznie około 80-100 koncertów, przygotowując ponad 50 różnych programów. Zespół stawia sobie za cel nadrzędny regularną pracę na instrumentalnym, "orkiestralnym" poziomie, co, oprócz wielu innych umiejętności, wymaga całkowitego opanowania aparatu wokalnego, umożliwiając realizację wszystkich technicznych i artystycznych wymogów partytury.

Zainteresowania tego wszechstronnego zespołu, składającego się z 24 zawodowych muzyków, koncentrują się głównie na muzyce a cappella, a zwłaszcza na współczesnej i romantycznej. Dlatego nie dziwi fakt, iż wielu światowej sławy kompozytorów dedykuje zespołowi swoje utwory (od lat średnio co dwa, trzy tygodnie zespół przygotowuje jedno prawykonanie).

W repertuarze chóru, obok licznych prawykonań, znajdują się m.in. programy oratoryjne, a nawet opery, wykonywane we współpracy z najwybitniejszymi polskimi orkiestrami filharmonicznymi oraz z tak znakomitymi zespołami jak Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna – Sopot, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia „Amadeus”, Academy of Ancient Music oraz wieloma innymi europejskimi orkiestrami barokowymi i zespołami muzyki dawnej.

"Specjalizujemy się w różnorodności!" Aby nie popaść w muzyczną rutynę POLSKI CHÓR KAMERALNY chętnie bierze także udział w eksperymentach. Stąd zabawa z muzyką lekką, jazzem, chanson, śpiewem gregoriańskim. Cross-Over nie jest dla nich żadną nowością. W 2001 r. zespół wystąpił w pierwszym na świecie wykonywanym na żywo koncercie internetowym. Z POLSKIM CHÓREM KAMERALNYM gościnnie współpracują światowej sławy dyrygenci, wśród nich od wielu lat Uwe Gronostay i Eric Ericson. W zeszłym roku z chórem pracowali Frieder Bernius i Stephen Layton. W 2008 r. z zespołem ponownie koncertować będą m.in. Stephen Layton i Eric Ericson.

POLSKI CHÓR KAMERALNY był wielokrotnie zapraszany na międzynarodowe festiwale muzyczne, takie jak Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Ruhr-Festival, "Rendez-vous musique nouvelle", a także do Salzburga, Drezna, Berlina i Tokio. Tournée koncertowe wiodą go po niemal całej Europie, a także do USA i Japonii. Podczas World Symposium on Choral Music w Rotterdamie zespół wystąpił w roli "oficjalnego chóru sympozjum".

Oprócz ponad 50 płyt CD, kaset magnetofonowych i video (wydanych m.in. w Acte Préalable, BeArTon, Carus, DUX, Naxos, Wergo i Musidisque) POLSKI CHÓR KAMERALNY utrwalił dziesiątki godzin muzyki dla Polskiego Radia w Warszawie. Od 1999 r. zespół otrzymuje nominacje do nagród fonograficznych (również w tym roku został nominowany za płytę wydaną w 2007 r.), a w 2004 r. otrzymał dwie nagrody "Fryderyk". Zespół nagrywa także dla Polskiej Telewizji (w tym komplet 68 offertoriów Giovanniego P. da Palestriny), a za granicą dla Dutch Radio, Bayerischer Rundfunk, Hessischer Rundfunk, Südwestrundfunk, Sender Freies Berlin, Westdeutscher Rundfunk oraz dla ZDF (drugiego kanału niemieckiej telewizji publicznej).

POLSKI CHÓR KAMERALNY był silnym polskim akcentem podczas Koncertu Bożonarodzeniowego dla EBU, nadawanego na żywo w Kanadzie i wielu krajach Europy. W sierpniu 2006 r. – w „Roku Mozartowskim” – zespół, jako pomysłodawca i główny organizator, zainaugurował czterodniowy Międzynarodowy Festiwal Mozartowski „Mozartiana”, prezentujący muzykę Amadeusza w wielu różnych stylach. Co roku festiwal przyciąga do Parku Oliwskiego, Pałacu Opatów i Katedry Oliwskiej ponad 10.000 widzów. Tak duże zainteresowanie sprawiło, że „Mozartiana” wpisała się na stałe w kalendarz sierpniowych wydarzeń muzycznych.

W zeszłym roku POLSKI CHÓR KAMERALNY nagrał w Polsce i Niemczech kilka płyt CD, które zostaną wydane w 2008 r. Są wśród nich kolędy w opracowaniu Macieja Małeckiego na chór i orkiestrę smyczkową (z Polską Filharmonią Kameralną - Sopot, pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego), płyta monograficzna z utworami Hansa Schanderla oraz muzyka chóralna najwybitniejszych polskich kompozytorów (m.in. Góreckiego, Pendereckiego, Kilara, P. Łukaszewskiego) zarejestrowana dla wydawnictwa „Musica Sacra”.

Na początku „Roku Jubileuszowego” – POLSKI CHÓR KAMERALNY w 2008 r. obchodzi 30-lecie istnienia – zespół będzie gościł Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski „Musica Sacra”, wykona także m.in. “Pasję wg Św. Jana” J. S. Bacha.

* znany także jako Schola Cantorum Gedanensis, instytucja kultury miasta Gdańska

Jan Łukaszewski

Jan Łukaszewski jest uznawany za jednego z najznakomitszych w Europie specjalistów w dziedzinie muzyki chóralnej. Dyrygent, dyrektor naczelny i artystyczny POLSKIEGO CHÓRU KAMERALNEGO*. Współpracuje również jako dyrygent gościnny m.in. z Chórem Polskiego Radia w Krakowie oraz wieloma zespołami
w kraju i za granicą. Zainteresowania artystyczne Jana Łukaszewskiego koncentrują się głównie wokół muzyki romantycznej i współczesnej.

Pod jego dyrekcją POLSKI CHÓR KAMERALNY osiągnął wysoki poziom artystyczny, a on zyskał opinię osoby, potrafiącej w krótkim czasie uczynić możliwymi rzeczy niemożliwe i przygotować muzyczne interpretacje nawet najbardziej skomplikowanych utworów. Dlatego chętnie powierza się mu dyrygowanie światowymi prawykonaniami wielu kompozycji.

Jan Łukaszewski jest absolwentem Uniwersytetu Gdańskiego. Bazując na doświadczeniach i ideach artystycznych ojca Leona i starszego brata Ireneusza, odkrył charakterystyczne niepowtarzalne brzmienie chóru. Jego "otwarcie na instrumentalność", elastyczność i wspaniałe wyczucie muzycznego kolorytu nie przestaje zadziwiać krytyków na całym świecie. Jan Łukaszewski przejął POLSKI CHÓR KAMERALNY w 1983 r., po kilkuletnim pełnieniu w nim funkcji asystenta dyrygenta. Od lat pracuje z najznakomitszymi orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi
(są wśród nich m.in. Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna - Sopot, Neue Düsseldorfer Hofmusik, Academy of Ancient Music), zdobywając uznanie krytyki za swobodę i pewność oraz inspirujące interpretacje, tworzące nowe wzory wykonawcze muzyki oratoryjnej.

Obecnie Jan Łukaszewski prowadzi zajęcia w ramach podyplomowych studiów dyrygenckich (w Bydgoskiej Akademii Muzycznej) oraz jest zapraszany na interpretacyjne kursy mistrzowskie i seminaria dla dyrygentów chóralnych w kraju i za granicą (m.in. do Tokio / Nagano, Karuizawa, Morioka [Japonia] oraz na "World Symposium on Choral Music" w Rotterdamie, gdzie występował w charakterze wykładowcy). Zajmując się również edukacyjną stroną śpiewu amatorskiego, Jan Łukaszewski wielokrotnie zasiadał w jury światowych, renomowanych konkursów chóralnych, m.in. w Japonii (Takarazuka, Karuizawa, Morioka), Walii (Llangollen), na Litwie, we Włoszech i Szwajcarii a także w jury konkursu kompozytorskiego w Polsce i Anglii (Cambridge).