Zorganizowany trans, nieograniczona przestrzeń muzyczna w małej salce klubowej, swobodna improwizacja poddana surowym regułom - taką drogą podąża dzisiaj wielu muzyków jazzowych. Uciekać od tego, czy wpisać się w ten nurt? To pytanie zadaje sobie z pewnością każdy lider, zaczynając z nowym zespołem pracę nad nowym materiałem, który, jeśli sprawdzi się w ogniu walki, będzie mógł zmaterializować się na nowej płycie.
Nowy kwartet
Wojciecha Staroniewicza jest próbą nieustannego łączenia tych przeciwieństw. Próbą zorganizowania ich z młodymi muzykami, w których grze ściera się stanowczość i łagodność, uporządkowanie i bezład, energia i wyciszenie - niekoniecznie w oderwaniu od siebie.
jazz - koncerty w Trójmieście
W tej muzyce jest na pewno więcej przestrzeni, niż w poprzednim projekcie Staroniewicza. Utwory nie są tak precyzyjnie zorganizowane, partie poszczególnych muzyków nie zazębiają się ze sobą tak ściśle, jak dotąd. Jest oddech, chwila na spojrzenie poza hermetyczny, muzyczny świat, nawet wtedy, gdy wydaje nam się, że siedzimy dokładnie zamknięci w jego środku.
Wojciech Staroniewicz
"Najbardziej melodyjny polski saksofonista". Grał na głównych scenach Jazz Jamboree i Warsaw Summer Jazz Days, poprzedzając koncerty Kenny'ego Garretta, Chicka Corei i Davida Sancheza. Jest jedynym polskim saksofonistą, który zakwalifikował się do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie.
Jako lider i sideman gra na wielu europejskich scenach jazzowych. Bierze udział w projekcie Fantazja Polska Włodzimierza Nahornego, od wielu lat współpracuje z norwesko-polską grupą Loud Jazz Band. Realizuje wspólny projekt z norweskim pianistą Helge Lienem.
W ostatnich latach koncertuje jako solista z Polską Filharmonią Kameralną Sopot Wojciecha Rajskiego. Także jako solista, z okazji 100-lecia Sopotu bierze udział w koncercie Cztery pory roku - wiosna. Wykonuje tam napisany przez siebie specjalnie na tę okazję utwór na orkiestrę kameralną i zespół jazzowy. Gra solowe improwizacje w musicalach "Porgy and Bess" i "The Witness" w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego.
Staroniewicz otrzymał nominację do nagrody Prezydenta Miasta Sopotu Sopocka Muza 2001. Jest twórcą autorskich projektów muzycznych: "Karambola", "Quiet City", "Hand - made" i "Conversession".
Dominik Wania
Pochodzący z Sanoka pianista uważany za wielką nadzieję polskiego jazzu. Dyplomant klasy fortepianu krakowskiej Akademii Muzycznej (w klasie fortepianu prof. Andrzeja Pikula) i stypendysta New England Conservatory of Music w Bostonie, laureat kilkudziesięciu konkursów jazzowych i klasycznych. Współpracownik artystów tej miary co: Tomasz Stańko, Dave Liebman, Gary Thomas, Eddie Henderson, Don Byron, Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak i wielu, wielu innych. W 2008 roku nagrał w duecie z kontrabasistą, Bronkiem Suchankiem, doskonale przyjętą płytę "Skretch In Blue".
Brał udział w wielu kursach mistrzowskich, zarówno w dziedzinie muzyki klasycznej, jak i jazzowej. Jest laureatem I nagrody konkursu o Stypendium im. Prof. Tadeusza Żmudzińskiego (Kraków 2001 r.), a także I nagrody w kategorii Trio na VII Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej (Kraków 2003 r.).
Nagrywał dla Radia i Telewizji, brał udział w wielu festiwalach muzyki klasycznej i jazzowej, zdobywał liczne nagrody w konkursach jazzowych, m. in. nagrody indywidualne w finałach VII Ogólnopolskiego Konkursu Standardów Jazzowych w Siedlcach (2003) oraz 41 Festiwalu Jazz Nad Odrą we Wrocławiu (2005). W październiku 2005 r. zdobył I nagrodę na II Konkursie Pianistów Jazzowych w Warszawie.
W 1997 r. został zaproszony przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego na spotkanie z młodzieżą wybitnie uzdolnioną. W 1998 r. odebrał Nagrodę Miasta Sanoka w dziedzinie Kultury i Sztuki, a w 1999 r. został stypendystą Prezesa Rady Ministrów.
Michał Barański
Urodził się w 1984 roku. Jest absolwentem Wydziału Jazzu Akademii Muzycznej w Katowicach. Już jako czternastolatek został zauważony na warsztatach muzycznych przez amerykańskiego klarnecistę Brada Terry. Wraz z pianistą Mateuszem Kołakowskim i perkusistą Tomaszem Torresem weszli w skład kwartetu Terry'ego, wielokrotnie koncertując w USA i zdobywając szlify u źródeł jazzu.
Jest laureatem nagrody Grand Prix, którą otrzymał na 40. festiwalu Jazz Nad Odrą w kategorii zespołowej. Aniołek Jazzowy na Bielskiej Zadymce Jazzowej przypadł mu w 2005 roku. Otrzymał też główną nagrodę Swingujący Kruk na III Hot Jazz Spring w Częstochowie. Wraz z zespołem Triology (Mateusz Kołakowski - fortepian, Tomasz Torres - perkusja) zajął IV miejsce na Międzynarodowym Konkursie Zespołów Jazzowych Jazz Hoeliaart w Belgii.
Występował w Knitting Factory w Nowym Jorku, na Jazz Bakery w Los Angeles, Vail Jazz Festival w Colorado, w Berklee Performance Center w Bostonie. Współpracuje z amerykańskimi i polskimi jazzmanami: Rogerem Kellaway'em, Williamem Galisonem, Zbigniewem Namysłowskim, Piotrem Baronem, Januszem Muniakem, Grzegorzem Nagórskim, Joachimem Menclem, Maciejem Sikałą, Jose Torresem, Agą Zaryan, Mieczysławem Szcześniakiem, a także z rockową formacją Mate.o, Natalią Niemen i zespołem New Life M oraz chórem gospel Trzecia Godzina Dnia.
Hubert Zemler
Ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie perkusji. Jako perkusista klasyczny koncertował m.in. z Wielką Orkiestrą Symfoniczną stołecznej Akademii Muzycznej, orkiestrą Sinfonia Varsovia, Polską Orkiestrą Radiową, Filharmonią Narodową, kierowanymi przez Jerzego Maksymiuka, Elmera Bernsteina, Jacka Kasprzyka czy Jana Krenza.
Jako muzyk jazzowy jest laureatem wielu nagród indywidualnych i zespołowych na takich konkursach jak Jazz nad Odrą we Wrocławiu (1999, zespół Galaxy), Jazz Juniors w Krakowie (2000, New Orchestra Wojciecha Pulcyna; 2001, trio Jana Smoczyńskiego), konkurs zespołów jazzowych Sax Clubu w Gdyni (2000, w kwintecie Jacka Namysłowskiego). Wraz z Mukatam Quartet koncertował w Syrii, Jordanii, Egipcie i Libanie.
Nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą z różnymi projektami jazzowymi, m.in.: z Wojciechem Staroniewiczem, norweskim pianistą Helge Lienem, Adamem Pierończykiem, Dominikiem Bukowskim, Łukaszem Poprawskim, Jackiem Namysłowskim. Jako timbalero wchodzi w skład międzynarodowej orkiestry salsowej Reia Ceballo - Calle Sol.
WOJCIECH STARONIEWICZ ALTERNATIONS
WOJCIECH STARONIEWICZ - sax.
DOMINIK WANIA - p.
MICHAŁ BARAŃSKI - bass
HUBERT ZEMLER - drums
