stat
Impreza już się odbyła

26 kwietnia 2019 r. o godzinie 18.00 w Dworze Artusa w Gdańsku odbędzie się jubileusz 70. urodzin Stefana Chwina.

W programie jubileuszowej gali w Dworze Artusa:
- Laudacja prof. Andrzeja Zawady, odczytana przez Jarosława Tyrańskiego, aktora Teatru Wybrzeże.
- Ilustrowany slajdami wykład prof. Stefana Chwina "O Pięknie".
- Panel dyskusyjny: "Pytania, których Stefan Chwin jeszcze nie usłyszał". Pytania zadawać będą: Grzegorz Wysocki, Marek Górlikowski, Barbara Szczepuła, Roksana Jędrzejewska-Wróbel, Maciej Wróblewski , Robert Walenciak oraz Jarosław Zalesiński.
Prezentacja nowego wydania powieści "Hanemann" przygotowanej przez Fundację Gdańska.
O oprawę muzyczną wydarzenia zadba Cappella Gedanensis.
Na obchody jubileuszu jest wstęp wolny.

Stefan Chwin - urodzony w 1949 roku w Gdańsku prozaik, eseista, historyk, krytyk literatury i grafik. W 1968 roku ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Gdyni-Orłowie, a w 1972 filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Pracę magisterską Gombrowicz i Forma Polska napisał pod kierunkiem prof. Marii Janion. W 1982 roku uzyskał stopień doktora. Za pracę doktorską System romantyczny we współczesnej literaturze polskiej na przykładzie twórczości Wacława Berenta, Bruno Schulza, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Tadeusza Konwickiego, Tadeusza Nowaka (promotor prof. Maria Janion) otrzymał nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Habilitował się w 1994 roku na podstawie rozprawy Literatura i zdrada. Od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy wyróżnioną nagrodą Ministra Edukacji Narodowej za wybitne osiągnięcia naukowe. W roku 1998 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego. W 2013 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych oraz stanowisko profesora zwyczajnego.

Jako naukowiec zajmuje się romantyzmem i romantycznymi inspiracjami w literaturze nowoczesnej (m.in. u Witolda Gombrowicza). Wykłada na Uniwersytecie Gdańskim na wydziale Filologii Polskiej - Katedra Historii Literatury. Prowadził także gościnnie warsztaty prozatorskie w Studium Literacko-Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W czasach studenckich współpracował z pismem Uniwersytetu Gdańskiego "Bakałarz", publikując wiersze i tworząc jego szatę graficzną. W latach osiemdziesiątych był członkiem zespołu redakcyjnego serii wydawniczej "Transgresje". Wtedy też podjął pierwsze próby pisarskie, wydając wspólnie z

Stanisławem Rośkiem szkice literackie Bez autorytetu (1981) oraz wspólnie z Marią Janion Dzieci (w serii "Transgresje" - 1988). W rok później ukazała się jego pierwsza samodzielna analiza literacka pt. Romantyczna przestrzeń wyobraźni (1989) a w 1993 roku wydał mickiewiczowskiego Konrada Wallenroda we własnym opracowaniu historyczno-literackim (Literatura a zdrada: od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy, Biblioteka Narodowa).

W beletrystyce (pod pseudonimem Max Lars) zadebiutował dwiema powieściami fantastyczno-przygodowymi dla młodzieży: Ludzie-skorpiony i Człowiek-Litera. Również w tym czasie ukazał się jego autobiograficzny esej Krótka historia pewnego żartu, w którym autor dokonał osobistego rozrachunku z historią Gdańska z lat pięćdziesiątych XX wieku.

W latach dziewięćdziesiątych Chwin wchodził w skład Rady Redakcyjnej pisma "Borussia. Kultura. Historia. Literatura" wydawanego przez Stowarzyszenie Wspólnota Kulturowa "Borussia" działające na rzecz budowania i pogłębiania kultury dialogu i tolerancji między ludźmi różnych narodowości, wyznań, tradycji oraz współtworzenia społeczeństwa obywatelskiego. Był członkiem zespołu redakcyjnego pisma "Kwartalnik Artystyczny Kujawy i Pomorze" - adresowanego do miłośników literatury, publikującego utwory najwybitniejszych pisarzy, a także młodych autorów i debiutantów.
Przełomowym momentem w karierze pisarskiej było ukazanie się powieści Hanemann (1995), nagrodzonej Paszportem Polityki. Dzieło zostało przetłumaczone na wiele języków obcych.

Publikuje w czasopismach polskich i zagranicznych (w Niemczech, Austrii, Anglii, Włoszech, Danii, Francji, Szwecji, Słowenii, Serbii, na Ukrainie, Litwie, Węgrzech, w Rumunii, Słowacji, Hiszpanii, Japonii, Szwajcarii, w Rosji i w USA).

Od 1982 roku jest członkiem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (Societas Scientiarum Gedanensis), a od 1990 roku Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Od 1998 jest członkiem PEN-Clubu, a od 2007 roku członkiem Rady Języka Polskiego przy Polskiej Akademii Nauk. W latach 1997-2003 był jurorem Literackiej Nagrody Nike. Był jurorem Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa Teatry" - Sopot 2003 oraz jurorem Konkursu Głównego 37. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2007). Jest członkiem Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Europejską Federacją Narodowych Instytucji Językoznawczych (EFNIL). Od wielu lat znajduje się w gronie setki najwybitniejszych polskich naukowców i twórców współpracujących z Krajowym Funduszem na Rzecz Dzieci - stowarzyszeniem zajmującym się wspieraniem wybitnie uzdolnionej młodzieży w rozwoju jej talentów. Uczestniczył w pracach nad "Encyklopedią Gdańska - Gedanopedia".

Twórczość:
"Krótka historia pewnego żartu. Sceny z Europy Środkowowschodniej", Oficyna Literacka, Kraków 1991;
"Hanemann", Marabut, Gdańsk 1995;
"Esther", Tytuł, Gdańsk 1999;
"Wspólna kąpiel" (współautor: Krystyna Lars), Tytuł, Gdańsk 2001;
"Złoty pelikan", Tytuł, Gdańsk 2003;
"Kartki z dziennika", Tytuł, Gdańsk 2004;
"Żona prezydenta", Tytuł, Gdańsk 2005;
"Dolina Radości", Tytuł, Gdańsk 2006;
"Dziennik dla dorosłych", Tytuł, Gdańsk 2008;
"Panna Ferbelin", Tytuł, Gdańsk 2011;
"Miłość we Wrocławiu" (jako współautor), EMG, Kraków 2011;
"Srebrzysko. Powieść dla dorosłych", Tytuł, Gdańsk 2016.
powieści dla młodzieży:
Max Lars [pseud.], "Ludzie-skorpiony", Pomorze, Bydgoszcz 1984;
Max Lars [pseud.], "Człowiek-litera. Przygody Aleksandra Umwelta podczas akcji specjalnej w Górach Santa Cruz", Pomorze, Bydgoszcz 1989.
książki historyczno-literackie:
"Bez autorytetu" (szkice) (współautor: Stanisław Rosiek), Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1981;
"Romantyczna przestrzeń wyobraźni", Pomorze, Bydgoszcz 1989;
"Literatura a zdrada: od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy", Oficyna Literacka, Kraków 1993;
"Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni", Tytuł, Gdańsk 2010;
"Miłosz. Gdańsk i okolice. Relacje. Dokumenty. Głosy" red. Krystyna Chwin i Stefan Chwin, Tytuł, Gdańsk 2012;
"Miłosz. Interpretacje i świadectwa", Tytuł, Gdańsk 2012;
"Samobójstwo i grzech istnienia", Tytuł, Gdańsk 2013;
"Ein deutsches Tagebuch", edition.fotoTAPETA, Berlin 2015;
"Zwodnicze piękno" Tygodnik Powszechny, Kraków 2016.

Jest laureatem wielu nagród polskich i międzynarodowych, zarówno za twórczość naukową (m. in. Nagroda Naukowa im. Heweliusza, indywidualna Nagroda Ministra Edukacji), jak i literacką (m. in. jedno z najważniejszych niemieckich wyróżnień literackich - nagroda im. Andreasa Gryphiusa, nagroda im. Ericha Brosta, Nagroda PEN Clubu, Nagroda Główna Gdynia w dziedzinie eseju, Nagroda im. Samuela Bogumiła Linde, Nagroda Splendor Gedanensis). W 2018 r. z rąk Marszałka Województwa Pomorskiego otrzymał nagrodę "Wiatr od morza" za całokształt pracy literackiej.

Jego szczególną pasją jest projektowanie i rysowanie alfabetów inspirowanych m.in. architekturą Gdańska i Pomorza oraz ilustrowanie własnych książek. Książki, artykuły i eseje Stefana Chwina ukazywały się w wielu krajach, m. in.: Niemczech, Rosji, Anglii, Irlandii, Francji, Szwecji, Słowenii, Serbii, na Ukrainie, Litwie, Słowenii, Hiszpanii, Japonii, Szwajcarii, w Meksyku, Kanadzie i w USA.